Εκδηλωσεις για τα 100 χρονια του Δημοτικου Σχολειου Μαρωνειας

Εορταστικές εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια του Δημοτικού Σχολείου Μαρώνειας θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή 15 Ιουνίου από τους μαθητές του δημοτικού σχολείου Μαρώνειας καθώς και του Νηπιαγωγείου και οι οποίες τελούν υπό την αιγίδα του Δήμου Μαρώνειας. Εκδηλώσεις τιμής στους ευεργέτες αδελφούς Χατζέα που σε χρόνια δύσκολα στήριξαν οικονομικά όλη την προσπάθεια ίδρυσης και λειτουργίας του σχολείου, με την παρουσία των δύο απογόνων τους Αλέξανδρου και Γιάννη Τζεκίνογλου. Εκδηλώσεις τιμής όμως και στους δασκάλους, όσους βρίσκονται εν ζωή, που εδώ και ένα αιώνα στήριξαν το σχολείο και τους μαθητές τους με τη διδασκαλία τους.

Με αφορμή τις εκδηλώσεις ο ΠτΘ συζητά σήμερα με την Νικολέτα Πετκίδου, η οποία είναι μία εξ αυτών που στήριξε την όλη προσπάθεια διοργάνωσης των εκδηλώσεων.

Ας την ακούσουμε…

ΠτΘ: κ. Πετκίδου πώς ξεκίνησε η ιδέα της διοργάνωσης των εκδηλώσεων και ποιο το σκεφτικό τους;

Ν.Π.: Η ιδέα των εκδηλώσεων ξεκίνησε από τις δασκάλες του Δημοτικού Σχολείου Μαρώνειας, συγκεκριμένα την κ. Μαρία Βράτζια και Μαριάνθη Λαδίκου, από τη νηπιαγωγό Χρύσα Μαυρίδου καθώς και από τοπικό Συμβούλιο Μαρώνειας και το Δήμο Μαρώνειας, με το σκεφτικό ότι ένα τέτοιο σχολείο με τόση μεγάλη παράδοση που δεν υπάρχει στο νομό παρόμοιο θα πρέπει να προβληθεί και κυρίως η ιστορία του καθώς και ο τρόπος με τον οποίο κτίστηκε.

ΠτΘ: Που επικεντρώνετε την ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου σχολείου;

Ν.Π.: Το σχολείο κτίστηκε με τη συνδρομή των αδελφών Χατζέα οι οποίοι κατάγονται από τη Μαρώνεια. Ήταν μια εύπορη οικογένεια που ασχολούνταν με το εμπόριο, το οποίο γινόταν σε όλη την Ευρώπη. Επομένως υπήρχαν πολλά χρήματα που θα μπορούσαν να διατεθούν. Θεωρώ ότι η πράξη τους ήταν ό,τι πιο γενναίο έγινε εκείνη την εποχή γιατί ας μη ξεχνάμε ότι η κοινωνία της Μαρώνειας διέφερε από την υπόλοιπη κοινωνία της περιοχής της Ροδόπης. Μιλάμε για μια καθαρά αστική κοινωνία που σημαίνει ότι οι άνθρωποι είχαν πολλές επαφές με τις Ευρωπαϊκές πόλεις και οι περισσότεροι ήταν έμποροι στην Κωνσταντινούπολη, στο Παρίσι έφερναν καινούργιες ιδέες στον τόπο και επειδή οι κάτοικοι ήταν αυτόχθονες δεν είχαν σχέση με προσφυγικό στοιχεία είχε δημιουργηθεί μία ιδιαίτερη ελιτίστικη κατάσταση. Για παράδειγμα η Μαρώνεια δεν έχει παραδοσιακή στολή με την έννοια που την ξέρουμε εμείς. Αν δείτε φωτογραφίες του 1943 οι κυρίες της Μαρώνειας είναι ντυμένες ευρωπαϊκά με ομπρέλες και δαντέλες.

ΠτΘ: Που σημαίνει ότι είχε αναπτυχθεί μία αστική τάξη…

Ν.Π.: Ακριβώς. Ακόμη και σήμερα αν πάτε στη Μαρώνεια και δείτε τα αρχοντικά, αν και σήμερα τα περισσότερα έχουν γκρεμιστεί, ήταν πραγματικά περίλαμπρα για την εποχή τους.

ΠτΘ: Υπάρχουν πηγές βάσει των οποίων αναδεικνύεται η ιστορία του σχολείου;

Ν.Π.: Υπάρχουν κάποιες γραπτές πηγές και αφορούν σε επιστολές που ανταλλάχτηκαν ανάμεσα στη δημογεροντία του τόπου με το δεσπότη και τους ευεργέτες τους αδελφούς Χατζέα. Η απόφαση με την οποία αποφασίσθηκε η δημιουργία και λειτουργία του σχολείου υπάρχει σε γραπτές πηγές και από εκεί και μετά προσωπικά πιστεύω ότι το κυριότερο στοιχείο είναι οι μνήμες των ντόπιων, οι οποίες περνούν από γενιά σε γενιά. Μιλάμε για μια περίοδο εκατό χρόνων που σίγουρα είναι δύσκολο να βρεις ένα άνθρωπο εκείνης της εποχής κοντά μας. Εγώ παρόλο που δεν είμαι Μαρωνίτισα μπορώ να πω ότι αυτοί οι άνθρωποι, οι κάτοικοι της Μαρώνειας, τους αδελφούς Χατζέα τους σέβονται ακόμη και σήμερα. Αν μιλήσετε με ένα Μαρωνίτη και αναφερθεί το όνομα Χατζέα συγκινείται. Αυτό σημαίνει κατά την άποψή μου κάτι πολύ σημαντικό. Οι Μαρωνίτες έδιναν μεγάλη βάση στην παιδεία, πράγμα που εκείνη την εποχή ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Μη ξεχνάτε ότι υπήρχαν δύο βουλγαρικές κατοχές από τις οποίες η Μαρώνεια δεν βγήκε αλώβητη οι περισσότεροι κάτοικοι διαμοιράστηκαν στην Ελλάδα γιατί εκκενώθηκε ο τόπος και πραγματικά αυτό το σχολείο ήταν πόλος έλξης και αυτό που τους ένωνε.

ΠτΘ: Οι επιστολές πώς βρέθηκαν;

Ν.Π.: Κάποιες επιστολές είναι δημοσιευμένες στη «Θρακική επετηρίδα» όπως επίσης κάποιες επιστολές ως γραπτή πηγή μας έδωσε ο θεολόγος και ιστορικός κ. Σιδηράς και τον ευχαριστούμε για αυτό. Τα αρχεία της Μαρώνειας δεν έχουν βρεθεί ακόμη.

ΠτΘ: Τα ψάχνετε;

Ν.Π.: Υπάρχει μια πιθανότητα να έχουν παρθεί από τους ίδιους τους κατοίκους οι οποίοι μεταφέρθηκαν με πολεμικά πλοία στην πρώτη βουλγαρική κατοχή και να τα πήραν μαζί τους. Γιατί στα αρχεία του σχολείου στην προσπάθειά μου να βρω μια εικόνα μέσα από αυτά από πότε υπάρχουν και τι μπορούμε να βρούμε, η πρώτη εικόνα αναφέρεται μετά το 1940 και συγκεκριμένα το 1944. Τα μαθητολόγια ξεκινούν από εκεί. Το σχολείο ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1908 άρα το ερώτημα είναι πού είναι τα μαθητολόγια των προηγούμενων χρόνων. Προφανώς έχουν παρθεί για λόγους ασφαλείας μαζί με όλα τα υπόλοιπα.

ΠτΘ: Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων θα είναι παρόντες και απόγονοι του Χατζέα…

Ν.Π.: Ήταν μια ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή. Θεωρώ πολύ σημαντικό και όμορφο μετά από τόσα χρόνια να μπορούν να παραβρίσκονται έστω και οι απόγονοι μιας οικογένειας που πραγματικά βοήθησε τον τόπο και μάλιστα πρόκειται για δύο αδέλφια εγγονοί της αδελφής των Χατζέα της Ιουλίας και είναι ο κ. Αλέξανδρος Τζεκίνογλου, που μένει στην Κωνσταντινούπολη και ο Γιάννης Τζεκίνογλου που μένει στην Αθήνα. Όταν προσπαθήσαμε να βρούμε μια άκρη βρήκαμε τον έναν αδερφό στην Κωνσταντινούπολη και τον άλλο στην Ελλάδα. Τελικά θα έρθουν και οι δύο.

ΠτΘ: Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στο να τους εντοπίσετε;

Ν.Π.: Υπήρχαν κάποια στοιχεία από την Ελένη Λασκαρίδου, απόγονο της οικογένειας Χατζέα, υπέργηρη η οποία δυστυχώς δεν μπορεί να παραβρίσκεται λόγω υγείας και η οποία μένει στην Αθήνα. Αυτή μας είπε την ιστορία όλη το πώς γινόταν οι συναλλαγές των χρημάτων μέσα στη θάλασσα προκειμένου να μην υπάρχει πρόβλημα με τους Βούλγαρους και τους πειρατές και γενικότερα μας είπε ιστορίες διάφορες για το πώς χτίστηκε το σχολείο. Η κ. Λασκαρίδου μας σύστησε στον κ. Πίντζα ανεψιό της μοριακός βιολόγος απόγονος των Χατζέα, μένει στην Αθήνα αλλά δυστυχώς δεν μπορούσε να παραβρεθεί γιατί σε αυτό το διάστημα από τις 11μέχρι τις 14 Ιουνίου θα συμμετάσχει σε ένα διεθνές συνέδριο στην Αμερική για την μοριακή βιολογία και γενετική. Αφού επικοινωνήσαμε μαζί του μας έδωσε τους άλλους δύο.

ΠτΘ: Η κ. Λασκαρίδου διατηρούσε σχέσεις με τη Μαρώνεια;

Ν.Π.: Παλιότερα ναι. Εξ όσων μας είπε είχε επισκεφθεί πριν χρόνια τον τόπο και μάλιστα μας είπε ένα πολύ χαρακτηριστικό. Θυμόταν ένα ανεπανάληπτο φαγητό που της έκανε η γυναίκα του Τούλη Κωνσταντινίδη. Εμείς την εντοπίσαμε από κάποιες πληροφορίες που υπήρχαν μέσα από τους ντόπιους, διότι είχε ξαναγίνει αυτή η προσπάθεια όχι για το σχολείο αλλά για τη διατήρηση των σχέσεων με την οικογένεια. Για αυτό και σας είπα ότι οι Μαρωνίτες αγαπάνε τους Χατζέα. Αν δείτε από τις φωτογραφίες που υπάρχουν σε κάθε σχολική γιορτή το πορτραίτο των Χατζέα υπήρχε στα κάγκελα του σχολείου ή μέσα που γινόταν η εκδήλωση. Αυτό συνεχίζεται ακόμη και σήμερα στις εθνικές εορτές μέσα στην εκκλησία υπάρχει το πορτραίτο των Χατζέα.

ΠτΘ: κ. Πετκίδου σας ευχαριστούμε πολύ.

Ν.Π.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Πρόγραμμα εκδηλώσεων

Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήσουν την Κυριακή το πρωί με τη θεία λειτουργία, κατά τη διάρκεια της οποίας θα γίνει και μνημόσυνο στη μνήμη των αδελφών Χατζέα, ενώ στη συνέχεια θα γίνουν απονομές στους παλαιούς δασκάλους, «που και αυτό επίσης είναι ένα ιδιαίτερο σημαντικό κομμάτι. Θα παραβρεθούν όλοι οι δάσκαλοι, όσους μπορέσαμε και βρήκαμε από την αρχή του σχολείου μέχρι σήμερα, αρκετοί μάλιστα σε μεγάλη ηλικία. Παρόντες επίσης θα είναι και οι μαθητές τους. Έχουν κληθεί όλοι οι Μαρωνίτες που ζουν στην Ελλάδα. Θα έλεγα ότι είναι ένα ιδιότυπο αντάμωμα αντάξιο της Μαρώνειας». Μετά την εκκλησία στην κοινότητα της Μαρώνειας θα γίνει απονομή στους δασκάλους για το έργο τους και ευχαριστήρια τελετή για τους απογόνους του Χατζέα. Στη συνέχεια θα δοθούν δύο θεατρικές παραστάσεις από τα παιδιά του σχολείου και του νηπιαγωγείου, ένα μουσικό κομμάτι που θα εκτελεσθεί από τη μαντολινάτα του σχολείου. Στις 1το μεσημέρι οι εκδηλώσεις θα μεταφερθούν στο σχολείο όπου και θα παρουσιασθεί η έκθεση φωτογραφίας η οποία αφορά στις δραστηριότητες του σχολείου από το τότε μέχρι σήμερα και βέβαια μια ξενάγηση στον αρχαιολογικό χώρο της Μαρώνειας.

Όσον αφορά στην έκθεση φωτογραφίας η κ. Πετκίδου τονίζει ότι «οι φωτογραφίες ξεκινούν από το 1908 από τη στιγμή που κτίσθηκε το σχολείο. Η πρώτη φωτογραφία είναι από την επόμενη χρονιά στα εγκαίνια και τον πρώτο αγιασμό. Το υλικό που έχουμε είναι πάρα πολύ και δεν μπορούμε να το παρουσιάσουμε. Επιφυλασσόμεθα αργότερα για μια έκπληξη. Το αρχειακό υλικό είναι των κατοίκων τους οποίους πραγματικά ευχαριστούμε πολύ, διότι πρόσφεραν την ψυχή τους». Η όλη προεργασία κράτησε δύο μήνες και για την επιτυχία της εκδήλωσης δούλεψαν οι δύο δασκάλες Μαρία Βράτζια και Μαριάνθη Λαδίκου καθώς και η νηπιαγωγός Χρύσα Μαυρίδου. Επίσης δούλεψαν η Φωτεινή Μαυρουδή και η Μιμή Καψιμάλλη καθώς και άλλες γυναίκες για τη συγκέντρωση του φωτογραφικού υλικού καθώς και ο Δήμος Μαρώνειας. Τέλος η κ. Πετκίδου ευχαριστεί όλους τους ντόπιους μαγαζάτορες που προθυμοποιήθηκαν αφιλοκερδώς να καλύψουν τη διατροφή των φιλοξενουμένων απογόνων του Χατζέα.

Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.