“Ειναι μεγαλη αμαρτια να μας αφηνουν να χανουμε την ζωη μας ετσι”

Ο Μουχαμέντ Παρακάτ είναι 40χρόνων και κατάγεται από την Ντομιάτα της Αιγύπτου. Όλοι οι ψαράδες από την Αίγυπτο που δουλεύουν στην Ελλάδα έρχονται από την Ντομιάτα, μεγάλο χωριό της Αιγύπτου με παράδοση στην αλιεία. Ο ίδιος εργάζεται στο καΐκι «Άγιος Νικόλαος» δέκα χρόνια. «Το περιστατικό με την νάρκη μάς συγκλόνισε. Προχθές ένας καπετάνιος πέθανε, πριν δέκα μέρες δύο Αιγύπτιοι. Στα πόδια του ο ένας έχασε τέσσερα δάκτυλα, ο άλλος χτύπησε στο στήθος, τώρα είναι στο νοσοκομείο. Δέσαμε γιατί φοβόμαστε πάρα πολύ» δηλώνει στον «Κόσμο» και προσθέτει: «Σηκώνουμε τα δίχτυα και περιμένουμε να βγάλουμε ψάρια κι όχι νάρκες ή στρατιωτικά βλήματα».

Πόσα χρόνια είστε ψαράς;

Είκοσι χρόνια είμαι ψαράς, αυτή είναι η δουλειά μου, αλλά είναι πολύ δύσκολη. Πρώτη φορά σταματάμε να δουλεύουμε από φόβο. Είναι πολύ μεγάλος ο φόβος. Ας καθαρίσουν την θάλασσα από τα βλήματα που πετάξανε. Ας πάρουν ένα ειδικό μηχάνημα και ας απομακρύνουν αυτά που έχουν ρίξει μέσα και σκοτώνουν τους ανθρώπους. Εμείς μεροκάματο θέλουμε να βγάλουμε κι όχι να κομματιαστούμε.

Στην πατρίδας σας έχετε παράδοση στην αλιεία;

Στην Αίγυπτο όλοι ασχολούνται με το ψάρεμα. Εδώ ψαρεύουμε από την Καβάλα έως την Σαμοθράκη, την Μαρώνεια, το Πόρτο-Λάγος. Δεν πάμε πολύ μακριά, δεν ανοιγόμαστε. Αλλά και εδώ ο κίνδυνος καιροφυλακτεί. Όπως είδατε δεν αργεί να γίνει το κακό, εκεί που δεν το περιμένεις και χωρίς να φταις.

Γιατί «δέσατε» όλοι;

Το περιστατικό με την νάρκη μας συγκλόνισε. Προχθές ένας καπετάνιος, πριν δέκα μέρες δύο Αιγύπτιοι. Στα πόδια του ο ένας έχασε τέσσερα δάκτυλα, χτύπησε στο στήθος ο άλλος, τώρα είναι στο νοσοκομείο. Δέσαμε, γιατί φοβόμαστε πάρα πολύ. Πρώτη φορά είμαστε τόσο τρομοκρατημένοι.

Ανησυχείτε μήπως κάτι κακό συμβεί και σε σας;

Ναι, και δεν γίνεται δουλειά έτσι. Ο φόβος είναι μεγάλος. Με τον τρόμο δουλειά δεν μπορούμε να κάνουμε. Ανησυχούμε! Δεν είναι δύσκολο και απίθανο να συμβεί και σε μας. Όλα τα καΐκια έχουν σταματήσει το ψάρεμα από φόβο. Στην δουλειά ένας μετά τον άλλο σταμάτησαν να δουλεύουν. Ήρθαμε να δουλέψουμε οκτώ μήνες και όχι να χάσουμε την ζωή μας. Έχουμε οικογένεια που μας περιμένει.

Και ο καπετάνιος ανησυχεί;

Ο καπετάνιος φοβάται. Σηκώνουμε τα δίχτυα και περιμένουμε να βγάλουμε ψάρια κι όχι νάρκες ή στρατιωτικά βλήματα. Αν πιάσουμε ένα ψάρι και δίπλα έχει νάρκη και την αγγίξουμε τι γίνεται; Είδατε τι έπαθε ο καπετάνιος.

Εσείς έτυχε να αλιεύσετε βλήμα;

Δυο φορές βγάλαμε κι εμείς με τα δίχτυα μας άσκαστα βλήματα, αλλά είχαμε τυχερό. Την μια, ο καπετάνιος την παρέδωσε στο Λιμεναρχείο. Την είχαμε δίπλα μας επιστρέφοντας. Είναι μεγάλη αμαρτία να μας αφήνουν έτσι να χάνουμε την ζωή μας.

Συνήθως τι πιάνουν τα δίχτυά σας;

Κουτσομούρες, σουπιές, γαρίδα, γάμπαρι. Ό,τι ψάρια έχει η θάλασσα και είναι της εποχής.

Πόσα άτομα είστε στον «Άγιο Νικόλαο»;

Στο καΐκι είμαστε έξι άτομα, τέσσερις Αιγύπτιοι και δύο καπεταναίοι.

Πόσο μένετε στη θάλασσα;

Ξεκινούμε σήμερα και επιστρέφουμε μετά από δέκα μέρες. Είμαστε στην θάλασσα ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι άσχημες, όταν κάνει πολύ κρύο δηλαδή.

Πόσα χρήματα κερδίζετε;

1.000 ευρώ το μήνα. Οκτώ μήνες, 8.000 ευρώ. Περίπου τα 1000 ευρώ είναι τα έξοδα, επιστρέφουμε στην πατρίδα μας με 7.000 ευρώ. Είναι που είναι δύσκολη η δουλειά, δεν αξίζει να χάνουμε την ζωή μας έτσι. Μας περιμένει η οικογένειά μας και πρέπει να γυρίσουμε ζωντανοί.

Μαρία Νικολάου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.