Δημητρης Ναλμπαντης: «Δεν σταματαμε να ονειρευομαστε και να κανουμε σχεδια για το μελλον…εστω και αν ο Θεος γελαει»

Ο Δημήτρης Ναλμπάντης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, αλλά μεγάλωσε στην Κομοτηνή, η οποία πέραν των υπολοίπων τον γνωρίζει πολύ καλά από την πολύχρονη παρουσία του πίσω από τα μικρόφωνα του Ραδιοφωνικού Σταθμού «Δίαυλος 92,4». Πριν από 21 μήνες μετακόμισε στην Κύπρο, έχοντας αποφασίσει να «κυνηγήσει» ένα καλύτερο οικονομικό αύριο.

ΠτΘ: Πώς ήταν το 2020 για εσάς και τι σας άφησε ως «επιστέγασμα»;
Δ.Ν.: Πριν 21 μήνες αποφάσισα να «κυνηγήσω» ένα καλύτερο οικονομικό αύριο για τη ζωή μου και έτσι πήρα τη  μεγάλη απόφαση να αφήσω το σπίτι μου, την πόλη, την οικογένειά μου, τους φίλους μου και, γενικά, τη μέχρι τότε ζωή μου και να μετακομίσω στην Κύπρο. Η αρχή δεν  ήταν εύκολη μιας και ο πρώτος εργοδότης μου  –—που αποτέλεσε και την αφορμή να φύγω από την Ελλάδα—  δεν τήρησε τις υποσχέσεις του. Δεν το έβαλα όμως κάτω και αφού δοκίμασα την τύχη μου και στον τομέα της εστίασης, από τον περασμένο Ιούλιο βρίσκομαι στη Λευκωσία και ανήκω στο δυναμικό μίας μεγάλης εταιρείας Security, της Handy's Security, ως Telephone Support Operator. Η σύμβαση εργασίας μου είναι 18 ημέρες τον μήνα, αλλά ο μισθός μου ξεπερνάει τον μισθό πλήρους απασχόλησης της Ελλάδας και αν προσθέσω τις υπερωρίες και τις έκτακτες εργασιακές υποχρεώσεις  —λόγω επαγγέλματος— αντιλαμβάνεται κανείς ότι η «ψαλίδα» με τον μισθό που λάμβανα στη  χώρα μου, αυξάνεται ακόμα περισσότερο.  

Το 2020 ήταν μια δύσκολη χρονιά για όλους μας. Ζούμε και είμαστε πρωταγωνιστές στη μεγαλύτερη παγκόσμια υγειονομική κρίση που θα αποτελέσει κεφάλαιο της παγκόσμιας ιστορίας. Στερηθήκαμε την ελευθερία μας, τις αγκαλιές με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, τη συναναστροφή και κοινωνικοποίησή μας με άλλους ανθρώπους και συνειδητοποιήσαμε —αν όχι όλοι οι περισσότεροι—  τι θα πει να κινδυνεύει η ζωή σου από την ανάσα ή το άγγιγμα κάποιου άλλου. Για να κατανοήσουμε τελικά ότι κάποια πράγματα δεν είναι δεδομένα. Αρκεστήκαμε στα απλά και καθημερινά που αν με ρωτάτε αυτό είναι το σημαντικότερο μάθημά μας, το να λέμε όλοι « να έχουμε την υγεία μας».

Και προσωπικά η χρονιά αυτή ήταν περίεργη, καθώς ήταν χρονιά πολλών και δύσκολων αλλαγών εν μέσω πανδημίας. Άλλαξα δουλειά και πόλη στα μέσα της χρονιάς κι αυτό ήταν ένα μεγάλο βήμα για μένα, καθώς έγινε μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα σε σχέση με τον χρόνο που βρίσκομαι στη Μεγαλόνησο. Έκανα αυτό το βήμα για μένα, αλλά και για ένα πρόσωπο της οικογένειάς μου που ήρθε στο νησί για να το βοηθήσω. Ήταν μια χρονιά γενικού απολογισμού με πρόσωπα και καταστάσεις που αφήνω πίσω. 

ΠτΘ: Τι αναμένετε – επιθυμείτε από το 2021;
Δ.Ν.: Το «ηρωικό» 2021 που έρχεται σε λίγες ώρες θα είναι μια χρονιά ορόσημο για όλους μας. Θα είναι χρονιά αλλαγών σε πολλούς τομείς και θετικών εξελίξεων. Οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξοι, υπομονετικοί και επίμονοι, αλλά πάνω από όλα να παραμείνουμε υγιείς, διότι χωρίς την υγεία κανένας στόχος, κανέναν όνειρο δεν μπορεί να υλοποιηθεί! Εύχομαι το 2021 να πάρουμε και πάλι πίσω τη χαμένη καθημερινότητά μας, να πάρουν μπρος οι «μηχανές» της ανάπτυξης και με υπομονή να επουλώσουμε τις πληγές που μας άφησε η πανδημία. Εύχομαι καλή και γρήγορη αντάμωση με την οικογένειά μου και τους φίλους μου στην Κομοτηνή μας. Και μην ξεχνάτε «δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε και να κάνουμε σχέδια για το μέλλον…έστω και αν ο Θεός γελάει».

ΠτΘ: Δεδομένης και της πανδημίας του κορωνοϊού που κατέστησε αδύνατη την επιστροφή σας στα πάτρια εδάφη, πώς ήταν οι φετινές γιορτές μακριά από τον τόπο και την οικογένειά σας;
Δ.Ν.: Σαν  άνθρωπος είμαι αρκετά κοινωνικός και μου αρέσει η επαφή με τον κόσμο. Αυτό είναι ίσως ένα μειονέκτημα, διότι η ξενιτιά έχει ως «ζευγάρι» τη μοναξιά και αυτό γιατί χρειάζεται χρόνος για να δημιουργήσεις από το μηδέν έναν κύκλο ανθρώπων που να μπορείς να μοιράζεσαι στιγμές μαζί τους. Τις ημέρες των εορτών  λοιπόν, αυτό μεγεθύνεται διότι είναι στιγμές που τουλάχιστον εγώ πάντα περνάω με τους δικούς μου ανθρώπους. Για δεύτερη χρονιά, αναγκαστικά και λόγω covid, θα τις περάσω μακριά τους, ωστόσο θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, γιατί έχω τον πολύ καλό μου φίλο, και συνάδελφο πλέον, Στέλιο  —επίσης Κομοτηναίος που βρίσκεται στην Κύπρο για δουλειά— οπότε τουλάχιστον θα έχουμε ο ένας τον άλλον. Δεν  είναι και ό,τι καλύτερο να περνάς τις γιορτές μακριά από την οικογένειά σου. Ειδικά όταν έχεις να την δεις περισσότερους από 9 μήνες και, κυρίως, είναι αβέβαιο το πότε θα μπορέσεις να το κάνεις, λόγω της πανδημίας. Δεν θα κρύψω ποτέ ότι μου λείπουν.  

Περισσότερες συνεντεύξεις ΕΔΩ.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.