Ασφυκτιουν οι μικρομεσαιοι επιχειρηματιες

Επίθεση κατά της κυβέρνησης και κατά της πολιτικής των τραπεζών εξαπέλυσαν οι πρόεδροι των επιμελητηρίων της χώρας στην έκτακτη γενική Συνέλευση Κεντρικών Επιμελητηρίων που έγινε προχθές στην Αθήνα.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης οι πρόεδροι τόνισαν ότι στη δύσκολη αυτή οικονομική περίοδο οι τράπεζες εξακολουθούν να υποβάλλουν τη μικρομεσαία επιχείρηση σε πιστωτική ασφυξία ενώ εκτιμάται ότι το πρόγραμμα από το ΤΕΜΠΜΕ δεν είναι αρκετό για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που υπάρχουν.

Στη Συνέλευση συμμετείχε και ο Πρόεδρος του Επαγγελματικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Ροδόπης κ. Κωνσταντίνος Λιούρτας που όπως τονίζει δύο ήταν τα θέματα που απασχόλησαν την έκτακτη Γενική Συνέλευση: η οικονομική κρίση και η στάση των τραπεζών και η ανακοίνωση από τον υπουργό ανάπτυξης της ίδρυσης τουριστικού επιμελητηρίου.

Τουριστικό επιμελητήριο

Το πρώτο θέμα που απασχόλησε τη Γενική Συνέλευση ήταν η εξαγγελία του υπουργού για την ίδρυση και λειτουργία Τουριστικού Επιμελητηρίου. «Πριν μια μέρα ο πρωθυπουργός είχε ανακοινώσει ότι θα πρέπει να γίνουν συνενώσεις και ότι η πολυδιάσπαση πρέπει να σταματήσει, και την επομένη ο υπουργός Ανάπτυξης σαν ένας άλλος πρωθυπουργός, ανακοίνωσε την λειτουργία Τουριστικού Επιμελητηρίου. Όλα τα επιμελητήρια που παραβρίσκονταν μετέφεραν την αντίθεσή τους στο θέμα αυτό». Όπως ενημερώνει ο κ. Λιούρτας το θέμα είχε τεθεί και παλιότερα όταν υπουργός ανάπτυξης ήταν ο κ.Τσοχατζόπουλος, που το πήρε όμως πίσω γιατί κατάλαβε ότι ήταν λάθος. «Η κυβέρνηση όλη είναι κατά, όπως αυτό συνεπάγεται από τα μηνύματα του Υπουργού Οικονομικών, του Προέδρου της Βουλής, αλλά ο υπουργός επειδή ήθελε να δώσει δημοσιότητα εξήγγειλε τη δημιουργία τουριστικού επιμελητηρίου με έδρα την Αθήνα, όπου και θα ενταχθούν όλα τα τουριστικά επαγγέλματα που κατά γενική ομολογία αντιστοιχούν σε 200.000 από το 1.000.000 που είναι οι επαγγελματίες».

Σε μια εποχή που γίνονται προσπάθειες ώστε να γίνει ένωση επιμελητηρίων η απόφαση του υπουργού είναι άκαιρη. «Στη Ροδόπη έχουμε δύο επιμελητήρια. Το ένα είναι Επαγγελματικό και Βιοτεχνικό και το άλλο Εμπορικό και Βιομηχανικό. Το επιμελητήριο όμως της Καβάλας έχει Εμπορικό, Βιομηχανικό, Βιοτεχνικό, Επαγγελματικό και Τουριστικό τμήμα. Άρα τα τουριστικά τμήματα υπάρχουν στα επιμελητήρια. Δεν έχει νόημα να κάνουμε ένα άλλο επιμελητήριο, να προσληφθεί προσωπικό, άλλα καινούργια κτίρια και να σπαταληθούν χρήματα του κρατικού κορβανά. Αυτά είναι θέματα που δεν ευσταθούν».

Ο κ. Λιούρτας υποστηρίζει ότι δεν τους αποδυναμώνει η ύπαρξη ενός τέτοιου επιμελητηρίου εδώ. «Είμαστε επαγγελματίες και βιοτέχνες. Σκεφτείτε όμως τι θα γίνει στα άλλα επιμελητήρια. Παλεύουμε όλα τα επιμελητήρια να ενωθούν ώστε να γίνουν ένα στον Πειραιά, στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη και στη Ροδόπη, αυτοί οι νομοί έχουν το πρόβλημα και αντί να γίνει ένα ώστε να έχουμε αποκέντρωση προσπαθούν να τα διαλύσουν και τα 59 επιμελητήρια να γίνουν 118. Είναι απαράδεκτο αυτό και πιστεύω ότι δεν θα τολμήσουν να το κάνουν.

Η Γενική Συνέλευση των Κεντρικών Επιμελητηρίων για το συγκεκριμένο θέμα εξέδωσε το παρακάτω ψήφισμα διαμαρτυρίας.

«Η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος σε έκτακτη συνεδρίαση των μελών της κατά την 26ην Φεβρουαρίου 2009 και με αφορμή την ανακοίνωση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης κ. Κώστα Μαρκόπουλου περί μετεξέλιξης του υφιστάμενου Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου σε Τουριστικό Επιμελητήριο, αποφάσισε, με ομοφωνία των μελών της, την έκδοση του παρόντος ψηφίσματος, με το οποίο:

•Διαμαρτύρεται για τις άκαιρες, αντιδεοντολογικές και αδιανόητες εξαγγελίες του κ. Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, οι οποίες έγιναν χωρίς καμιά προηγούμενη διαβούλευση με τους φυσικούς φορείς της επιχειρηματικότητας της χώρας, δηλαδή με την Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος και, κυρίως, τα κατά τόπους Επιμελητήρια της χώρας, τα οποία διαθέτουν από ετών ήδη Τουριστικό Τμήμα στη δομή των Διοικητικών τους Συμβουλίων.

•Δεν αποδέχεται σε καμιά περίπτωση την επιχειρούμενη με τον τρόπο αυτό πολυδιάσπαση του επιμελητηριακού θεσμού και τις φυγόκεντρες δυνάμεις, που αναμένεται να αναπτυχθούν σαν συνέπεια των εξαγγελιών αυτών, την υποβάθμιση της αποτελεσματικότητας και της παραγωγικότητας του δημόσιου τομέα, ως και την διεύρυνση της γραφειοκρατίας και τις εντεύθεν αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων με την ίδρυση ενός ακόμη νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου.

•Δεν μπορεί να κατανοήσει την, τουλάχιστον, περίεργη αλλά και αδικαιολόγητη σπουδή, με την οποία αναλήφθηκε, κατά πλήρη περιφρόνηση των φορέων των παραγωγικών τάξεων της χώρας, πρωτοβουλία για την ίδρυση Τουριστικού Επιμελητηρίου, όταν σε καμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, δεν υφίσταται τέτοιος χωριστός θεσμός, τα συμφέροντα του οποίου ήδη εξυπηρετούνται κατά τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο από την σημερινή επιμελητηριακή δομή.

•Αποδοκιμάζει κάθετα και απόλυτα την προσπάθεια αναίρεσης της βασικής φιλοσοφίας του επιμελητηριακού θεσμού, σύμφωνα με την οποία όλο το «επιχειρείν» δεν είναι δυνατό να είναι κατακερματισμένο αλλά να βρίσκεται υπό την ενιαία σκέπη των Επιμελητηρίων, την στιγμή μάλιστα που ευρίσκεται εγγύτατα η έναρξη της λειτουργίας του Γενικού Εμπορικού Μητρώου, η οποία θα στρεβλωθεί κα θα διακυβευθεί επικίνδυνα με την ίδρυση και λειτουργία Τουριστικού Επιμελητηρίου.

•Καλεί τον Πρωθυπουργό της Ελληνικής Κυβέρνησης κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή και την Κυβέρνηση να προβούν άμεσα και χωρίς χρονοτριβές στην λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την αποτελεσματική ενίσχυση του Επιμελητηριακού θεσμού, σε συνεννόηση πάντοτε με την Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος, τον ουσιαστικό εκσυγχρονισμό των επιμελητηρίων της χώρας, ως ενιαίων και αδιάσπαστων φορέων της σύγχρονης επιχειρηματικότητας».

Οικονομική κρίση

Το δεύτερο θέμα που απασχόλησε την Γενική Συνέλευση της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων ήταν αυτό της οικονομικής κρίσης, της στάσης των Τραπεζών αλλά και των δανείων μέσω ΤΕΜΠΜΕ.

Επίθεση κατά της πολιτικής της κυβέρνησης εξαπέλυσαν οι πρόεδροι των επιμελητηρίων. «Ακόμη και αυτοί οι πρόεδροι που στήριζαν την κυβέρνηση, αντιλήφθηκαν ότι τα πράγματα είναι άσχημα και έκαναν σκληρή κριτική. Με μια και μόνη κίνηση το Ελληνικό δημόσιο μπορεί να δώσει σημαντική ανάσα σε ένα μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων. Να εξοφλήσει όλες τους τις υποχρεώσεις εφόσον είναι ο πλέον αναξιόπιστος πελάτης των επιχειρήσεων. Γράφτηκε πρόσφατα ότι το κράτος χρωστά στις επιχειρήσεις 9,2 δις ευρώ. Μιλάμε για πρόβλημα ρευστότητας στην αγορά. Να πώς προκαλείται. Ταυτόχρονα το κράτος χρωστά 12 δις ευρώ σε ασφαλιστικά ταμεία, 8,5 δις ευρώ μόνο στο ΙΚΑ και άλλα 380 εκατομμύρια σε επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα όπως ΟΤΕ, ΔΕΗ. Αν κάποιος από εμάς χρωστούσε στον ΟΤΕ, στα ασφαλιστικά ταμεία και σε οργανισμούς κοινής ωφελείας θα είχε καταλήξει στη φυλακή. Το δημόσιο και μας χρωστά χρήματα και μας κάνει μαθήματα για φοροδιαφυγή. Διαβάζω στις εφημερίδες για το νέο κύμα ελέγχων στην αγορά και για τις εφάπαξ εισφορές. Όταν πέφτει η κατανάλωση είναι μάταιο να αναζητούνται πρόσθετα έσοδα από τη φορολογία.

Εκείνο που επίσης πρέπει να γίνει είναι να αναθεωρηθεί το πρόγραμμα παροχής άτοκων δανείων με την εγγύηση του Ταμείου Εγγυοδοσίας, να δοθεί η δυνατότητα παροχής άτοκων δανείων και σε επιχειρήσεις με μία ζημιογόνο χρήση την τελευταία τριετία. Το πρόβλημα είναι πώς θα επιβιώσουν οι υπόλοιποι.

Για πολλή ώρα καταναλωθήκαμε με το Ταμείο Εγγυοδοσίας και γενικά θα έλεγα ότι ήταν μια ανησυχητική συνέλευση. Ακόμη και ο Μίχαλος που υποστηρίζει την κυβέρνηση την κατήγγειλε ότι αυτά που κάνει είναι απαράδεκτα», τονίζει ο κ. Λιούρτας.

Όσον αφορά στην έγκριση 10000 δανείων μέσω του Ταμείου Εγγυοδοσίας ο κ. Λιούρτας υποστηρίζει ότι ο αριθμός είναι ελάχιστος. «Στο 1 εκατομμύριο επαγγελματίες εάν έχουν εγκριθεί 10.000, που αμφισβητώ τον αριθμό, είναι περίπου 7.500 είναι το ένα τοις χιλίοις, αυτός ο αριθμός δεν ικανοποιεί κανένα. Το ΤΕΜΠΜΕ ζητά τρία χαρτιά και οι τράπεζες δεκατέσσερα. Το πρόβλημα σήμερα με τον επιχειρηματικό κόσμο δεν το έχει το Ταμείο Εγγυοδοσίας αλλά οι Τράπεζες και όπως φαίνεται κανείς δεν είναι σε θέση να τα βάλει μαζί τους. Για αυτό και όλοι τα έχουν βάλει μαζί τους. Εκείνο στο οποίο καταλήξαμε είναι ότι τα λεφτά θα τα πάρουν όσοι δεν τα χρειάζονται που σημαίνει δεν θα κυκλοφορήσουν. Έχουν φτάσει στο σημείο οι Τράπεζες να ζητούν να καταθέσει κάποιος τα χρήματα που δικαιούται για παράδειγμα 50.000 και δεν θα στα δώσει ώστε να μην τα πας σε άλλη τράπεζα. Δεν μπορείς να υποχρεώσεις τις Τράπεζες να σου δώσουν χρήματα με 4% και να τα καταθέσεις και να παίρνεις επιτόκιο 8%. Δεν υπάρχουν τράπεζες που να αγοράζούν 100 και να πουλάνε 60».

Αποφασισμένοι είναι οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες να φθάσουν στα άκρα. «Αποφασίσαμε αν η κυβέρνηση δεν σκύψει το κεφάλι πάνω στο πρόβλημα ομόφωνα να παραδώσουμε τα κλειδιά των επιμελητηρίων όλης της χώρας. Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουν ότι ο επιχειρηματικός κόσμος δεν αστειεύεται και δεν είναι πηγή εσόδων», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Λιούρτας.

Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.