Αντωνης Παρταλιος, 38 χρονια οδηγος στον μηχανοκινητο αθλητισμο: «Ο Ελληνας ειναι καλος οδηγος, αλλα ατιθασος κι εγωιστης»

Ο Αντώνης Παρταλιός αγωνίζεται στον μηχανοκίνητο αθλητισμό από το 1969. Επί τριάντα χρόνια χρημάτισε και πρόεδρος του Αυτοκινητιστικού Ομίλου Θεσσαλονίκης. Άριστος γνώστης της οδήγησης, κρατά επιδέξια το τιμόνι και αποκαλύπτει τα μυστικά του καλού οδηγού. Παράλληλα, αξιολογεί τους Έλληνες οδηγούς και τον νέο Κ.Ο.Κ. «Στη Γερμανία υπάρχει η τιμωρία, εδώ δεν υπάρχει πουθενά αστυνόμευση, σε κανέναν κόμβο, σε κανένα φανάρι, σε κανένα σημείο και ξαφνικά εμφανίζεται ένα συνεργείο, που συλλαμβάνει τριάντα, τους τιμωρεί και εξαφανίζεται πάντοτε, κάτι που δεν συμβαίνει στο εξωτερικό», δηλώνει και προσθέτει: «Εκεί είναι καθημερινή η επίβλεψη και η αστυνόμευση του οδηγού γι’ αυτό είναι υποχρεωμένος εκεί να δημιουργεί την υποδομή του».

Πώς προέκυψε η ενασχόληση με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό;

Η αγάπη μου για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό ξεκίνησε από πολύ μικρός, από παιδάκι, μου άρεσαν πολύ τα αυτοκίνητα και κατάφερα να μπω σε αγώνες και να οδηγήσω. Η αγάπη μου για το αυτοκίνητο και την οδήγηση έφερε και όλα τα υπόλοιπα. Έβαλα κι εγώ ένα λιθαράκι σ΄ αυτό το τεράστιο οικοδόμημα που λέγεται μηχανοκίνητος αθλητισμός στην Ελλάδα.

Κυριαρχεί η εντύπωση ότι πρόκειται για ακριβή ενασχόληση, ότι πρόκειται για ένα χόμπι των πλουσίων…

Κάποτε, πριν είκοσι χρόνια, θα σας έλεγα ναι, είναι ένα άθλημα που πραγματικά είναι για πλουσίους. Τα τελευταία χρόνια το αυτοκίνητο έχει μπει στη ζωή του Έλληνα, στην καθημερινότητά του. Το μεγαλύτερο ποσοστό αγωνιζομένων αυτή τη στιγμή είναι άνθρωποι μετρίας οικονομικής κατάστασης, γιατί και τα αυτοκίνητα είναι προσιτά και τα ανταλλακτικά τους επίσης. Κι όταν θέλεις να κάνεις ένα χόμπι, επιλέγεις τι ακριβώς θέλεις να κάνεις. Μπορείς και με λίγα λεφτά, μπορείς και με πολλά. Όποιος θέλει να πληρώσει πολλά και να κάνει πρωταθλητισμό, πληρώνει πολύ περισσότερα, όποιος θέλει απλά να κάνει το χόμπι του και να συμμετάσχει, μπορεί να το κάνει με πολύ πιο λίγα λεφτά.

Είναι επικίνδυνο χόμπι;

Όλα τα χόμπι έχουν την επικινδυνότητά τους. Έτσι και το αυτοκίνητο. Τα μέτρα που παγκοσμίως παίρνει η ομοσπονδία αυτοκινήτου είναι τέτοια που δίνουν τη δυνατότητα να ελέγχουμε εμείς πάρα πολύ καλά τους αγωνιζόμενους, να μας προφυλάσσουν εμάς. Η εμπειρία μου δείχνει ότι οι θεατές και οι φίλοι του αθλήματος θα πρέπει να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στις προτροπές και στις παρακλήσεις, να μένουν σε σημεία τέτοια που να διαφυλάσσουν οι ίδιοι τη σωματική τους ακεραιότητα. Οι αγωνιζόμενοι τη διαφυλάσσουν με πάρα πολλά μέσα.

Διδάσκει το άθλημα, είναι καλύτεροι οδηγοί οι οδηγοί του μηχανοκίνητου αθλητισμού;

Αυτή είναι η παρότρυνσή μου. Έχει διαπιστωθεί σε όλο τον κόσμο ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό δεν τρέχουν εντός της πόλεως, από φανάρι σε φανάρι ή σε οποιοδήποτε σημείο, αναπτύσσοντας ταχύτητα. Οι νέοι που έρχονται στον μηχανοκίνητο αθλητισμό εκτονώνονται στον αγώνα τους, ξέρουν την ταχύτητα, γνωρίζουν το όριό τους, τη συμπεριφορά του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα να μην έχουν όχι τη διάθεση, αλλά να είναι χορτάτοι από αυτό το αίσθημα και βγαίνοντας στον δρόμο να έχουν την αίσθηση της κυκλοφορίας. Δεν θα δείτε ποτέ να παρανομεί οδηγός αγώνων. Το γνωρίζω από τον εαυτό μου. Είναι ένα πολύ μεγάλο σχολείο οι αγώνες αυτοκίνητου και ό,τι έχει να κάνει με μηχανοκίνητο αθλητισμό.

Και αυτή η καθημερινή θυσία στο βωμό της ασφάλτου πώς εξηγείται;

Δεν υπάρχει υποδομή στον Έλληνα οδηγό, δεν έχει διδαχτεί αυτά που εμείς διδαχθήκαμε γιατί αγαπούσαμε το αυτοκίνητο. Έτσι, υπερβάλλει στηριζόμενος στην ικανότητά του, θεωρεί ότι το αυτοκίνητο είναι φορτηγό, θεωρεί ότι μπορεί να οδηγήσει υπό την επήρεια αλκοόλ ή οποιονδήποτε άλλων ουσιών, θεωρεί ότι οι δρόμοι – γιατί αυτούς έχουμε και βάσει αυτών των δρόμων πρέπει να κινούμαστε κι όχι να λέμε ότι είναι επικίνδυνοι οι δρόμοι της Ελλάδος – είναι επικίνδυνοι. Ναι, είναι επικίνδυνοι και επειδή είναι επικίνδυνοι εμείς θα πρέπει να πηγαίνουμε με 200 khm/h εκεί που δεν μπορούμε; Σ΄ αυτόν τον δρόμο θα αναπτύσσουμε ταχύτητα; Όλα αυτά συντελούν για να έχουμε τα θύματα που έχουμε. Αν αποτινάξει αυτόν τον ωχαδερφισμό ο Έλληνας, ότι τα ξέρει όλα αυτός και κανένας άλλος και ότι μπορεί να ξεγελάει όλους τους υπόλοιπους και ότι μπορεί από τελευταίος στο φανάρι να περνάει πρώτος και να προσπερνάει οποιονδήποτε και σε οποιοδήποτε σημείο, ξέρετε πόσο θα ελαττωθούν όλα αυτά τα δυστυχήματα στους δρόμους;

Ο νέος ΚΟΚ είναι προς τη σωστή κατεύθυνση;

Όχι! Για μας τους εμπλεκόμενους με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, είναι η πρόληψη κι όχι η τιμωρία που φέρει αποτέλεσμα. Όχι μόνο η τιμωρία, σαφώς ο παραβάτης πρέπει να τιμωρηθεί. Αλλά ο νέος ΚΟΚ έχει εισπρακτικό χαρακτήρα και μόνο. Αποδεικνύεται ότι, όποτε έχει ανάγκη ο κρατικός κορβανάς για εισπράξεις, βγαίνουν οι τροχονόμοι στους δρόμους. Αυτό εμάς δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Εμείς θέλουμε η Τροχαία να είναι φιλική για τον οδηγό, να συμβουλεύει τον οδηγό, να τον προφυλάσσει και, αν εξακολουθεί να παρανομεί, ναι, να τον τιμωρεί με την χειρότερη και την βαρύτερη ποινή. Όχι, όμως, να εφαρμόζονται μέτρα με τη μορφή εισπρακτικού χαρακτήρα, εισπράξαμε και τελείωσε η ιστορία.

Μαρία Νικολάου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.