Ανδριανα Δελεγκου «Ο ηρωας μου ο Βρασιδας χρησιμος συμβουλος και φιλος για τα παιδια μας»

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, στις 2 Απριλίου, ημέρα γέννησης του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Με την ευκαιρία της χθεσινής λοιπόν Παγκόσμιας Ημέρας βιβλίου, το «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» συνομίλησε με την «Κομοτηναία» συγγραφέα κ. Ανδριάνα Δελέγκου με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Ο Βρασίδας ο ατσίδας στο διαδίκτυο».
 
Η Ανδριάνα Δελέγκου είναι «παιδί» του ΔΠΘ μιας και ολοκλήρωσε με επιτυχία τις σπουδές της στην Κοινωνική Εργασία στο Τµήµα Κοινωνικής Διοίκησης. Πραγματοποίησε µεταπτυχιακές σπουδές στο Διατµηµατικό Διαπανεπιστηµιακό Πρόγραµµα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Κοινωνικο – πολιτισµική εκπαίδευση και κατάρτιση εµψυχωτών», Κατεύθυνση Κοινωνική και πολιτισµική εκπαίδευση, στο Τµήµα Επιστηµών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία του ΔΠΘ, ενώ εργάστηκε και στο Πρόγραµµα Εκπαίδευσης Μουσουλµανοπαίδων, στα Κινητά Κ.Ε.Σ.Π.Ε.Μ. Κοµοτηνής, στην Εποπτεία Πρακτικής Άσκησης στην κατεύθυνση της Κοινωνικής Εργασίας ως διδάσκουσα, στο Τµήµα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήµης του Δηµοκρίτειου Πανεπιστηµίου Θράκης, ενώ συντονίζει και εποπτικά σεµινάρια µε τίτλο «To µονοπάτι της εµψύχωσης: ο λόγος ως γέφυρα» για επαγγελµατίες και φοιτητές.
 
Το βιβλίο «Ο Βρασίδας ο ατσίδας στο διαδίκτυο» αποτελεί την πρώτη της συγγραφική προσπάθεια, ενώ για την εικονογράφηση του βιβλίου συνεργάστηκε με τον Κομοτηναίο Street artist Στάθη Γκεβρέκη.
 
Πριν από λίγες ημέρες το βιβλίο της, που είναι αφιερωμένο στο διαδίκτυο και στους κινδύνους που αυτό κρύβει, παρουσιάστηκε στην Κομοτηνή, από το Βιβλιοπωλείο «Δημοκρίτειο» σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Μιχάλη Σιδέρη» και τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου Κοσμίου.
 
Ο λόγος στην ίδια..
 
ΠτΘ: Είναι ένα βιβλίο που είναι αφιερωμένο στο διαδίκτυο και στους κινδύνους που αυτό κρύβει. Πώς γεννήθηκε η ιδέα στο μυαλό σας;
Α.Δ.: Σκέφτηκα ότι πάντα ένα καλό παραμύθι έχει πολλές αναγνώσεις,  πραγματεύεται και μιλάει για σημαντικά θέματα που αφορούν τον άνθρωπο και ένα τέτοιο ζήτημα που απασχολεί μικρούς και μεγάλους είναι και το διαδίκτυο. Φαίνεται να έχει πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις και η ορθολογική χρήση του δεν ενέχει κινδύνους, αλλά εάν αυτό δεν συμβεί σε σωστή βάση, οι κίνδυνοι είναι αρκετοί. Είναι ένα θέμα επίκαιρο, που απασχολεί πολλούς. Μελετώντας  έρευνες, γιατί το αντικείμενο της εκπαίδευσής μου είναι η κοινωνική εργασία, διαπιστώσαμε ότι αυτές μιλούν από μόνες τους και συγκεκριμένα δείχνουν ότι πολλά παιδιά χρησιμοποιούν το διαδίκτυο καθημερινά για πολύ χρόνο, σε ηλικία μικρότερη των οκτώ ετών, με τους γονείς να μην είναι ενήμεροι γι’ αυτό και επομένως δεν θέτουν τους γνωστούς κανόνες χρήσης του διαδικτύου, διότι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος. 

«Στόχος μου τα παιδιά να προβληματιστούν και να μπορέσουν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους σε αντίστοιχες με τον ήρωα καταστάσεις» 

ΠτΘ: Αποφασίσατε όμως να απευθυνθείτε πρωτίστως στους ίδιους τους διαχειριστές, στα παιδιά…
Α.Δ.: Επιχείρησα να κάνω τον Βρασίδα χρήσιμο σύμβουλο και φίλο για τα παιδιά μας, γιατί μέσα από τις δυσκολίες που φαίνεται να συναντά ο ήρωας καθ’ όλη τη διάρκεια του παραμυθιού, στόχος είναι τα παιδιά να προβληματιστούν και να μπορέσουν να γνωρίσουν τον εαυτό τους, σε αντίστοιχες, ανάλογες καταστάσεις, για να κατανοήσουν έτσι καλύτερα σημαντικά ζητήματα όπως αυτό της χρήσης του διαδικτύου. Ο ήρωας μας μπαίνει σε κάποιες περιπέτειες, παρουσιάζονται οι κίνδυνοι, και στο τέλος δίνονται κάποιες συμβουλές για γονείς και μέσα από παιχνίδια. 

«Το καλύτερο βιβλίο είναι αυτό που τα παιδιά θέλουν να διαβάσουν ξανά και ξανά» 

ΠτΘ: κ. Δελέγκου, από την έως τώρα πορεία του βιβλίου σας, από την ανταπόκριση παιδιών αλλά και γονέων θεωρείτε ότι έχετε πετύχει τον στόχο για τον οποίο γράψατε αυτό το βιβλίο;
Α.Δ.: Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη γιατί ο κόσμος έχει αγκαλιάσει  αυτή την προσπάθεια από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας. Φαίνεται ότι τα παιδιά ταυτίζονται πολύ με τον ήρωα και οι γονείς προβληματίζονται πολύ γύρω από το συγκεκριμένο θέμα. Το διαβάζουν ξανά και ξανά, μου στέλνουν πάρα πολλές φωτογραφίες, και νομίζω ότι το πιο καλό βιβλίο είναι αυτό που τα παιδιά θέλουν να το διαβάσουν ξανά και ξανά. Αυτό είναι ένα κριτήριο. Εύχομαι να απαλύνει τους φόβους των γονέων, να αγκαλιάσει τις προσδοκίες τους και να συνεχίσει να πηγαίνει ακόμα καλύτερα.
 
ΠτΘ: Περνάτε και πολλαπλά μηνύματα, όπως το γεγονός ότι ο ήρωας σας, ο Βρασίδας έχει μόνο διαδικτυακούς φίλους, γεγονός που καταδεικνύει ίσως και τα κακά της έλευσης της τεχνολογίας στις ζωές όλων.
Α.Δ.: Περνάμε μηνύματα για την επικοινωνία, την αλληλεπίδραση, το πώς αναπτύσσονται οι φιλίες. Γι' αυτό υπάρχει και η σύγκριση στο τελευταίο μέρος του παραμυθιού με τα παλιά χρόνια, δηλαδή τι γινόταν στα παλαιότερα χρόνια, πώς έπαιζαν τα παιδιά, με τι παιχνίδια, τα πολύ γνωστά σε όλους μας, «μήλα», «αγαλματάκια», ενώ τώρα τα παιδιά είναι καθηλωμένα στην οθόνη και δεν υπάρχει αυτός ο διάλογος, αυτή η επικοινωνία.
 

ΠτΘ: Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, έχοντας μπει πλέον σε αυτή τη διαδικασία να γράψετε ένα παιδικό βιβλίο, θεωρείτε ότι συνεχίζει ένα βιβλίο να έχει την ευκολία να περνάει μηνύματα σε σχέση με το παρελθόν;
Α.Δ.: Η ελπίδα κάθε συγγραφέα είναι μέσα από το βιβλίο τα παιδιά να εκτονωθούν, να βγάλουν τα συναισθήματα, να μιλήσουν για πράγματα που δεν θα έλεγαν λεκτικά μέσα από μια συζήτηση, να νοιώσουν ηρεμία, ασφάλεια, πολλές φορές συγκίνηση, και να οδηγηθούν στην προσωπική ανάπτυξη, την αυτογνωσία, να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους, αλλά και παράλληλα και τους άλλους μέσα από την ιστορία. 

«Σήμερα όλοι έχουμε ανάγκη από ιστορίες» 

ΠτΘ: Ισχύει το ίδιο και για τους ενήλικες που ενδεχομένως αποτελούν αναγνώστες και παιδικής λογοτεχνίας;
Α.Δ.: Τα παλιά παραμύθια απευθυνόταν κυρίως σε μεγάλους και όχι σε παιδιά, γι' αυτό και κάποια σήμερα θεωρούνται ακατάλληλα για παιδιά. Σήμερα ωστόσο, που κατά την προσωπική μου άποψη όλοι έχουμε ανάγκη από ιστορίες, γιατί έτσι μας δίνεται η ανάγκη να πούμε και τη δική μας ιστορία, είναι πολύ σημαντικό ένα βιβλίο παιδικής λογοτεχνίας να αγγίζει και τους ενήλικες.
 
ΠτΘ: Στην επαγγελματική σας πορεία, έχετε ασχοληθεί και με το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων. Κρίνετε ότι ένα κείμενο, ένα παιδικό βιβλίο, μπορεί να απευθυνθεί με την ίδια επιτυχία και σε παιδιά ή και σε ενήλικες, η μητρική γλώσσα των οποίων δεν είναι για παράδειγμα η ελληνική; Έχει τα ίδια αποτελέσματα;
Α.Δ.: Έχουμε δουλέψει αρκετά μέσα από βιωματικές ασκήσεις, ιστορίες και παραμύθια με την ομάδα από τη μειονότητα, οπότε θεωρώ ότι αν αυτά προσαρμοστούν ανάλογα με την ηλικία και λαμβάνοντας σίγουρα υπόψη ότι η ελληνική γλώσσα στην προκείμενη δεν είναι η μητρική, δουλεύοντας περισσότερο με τη μη λεκτική επικοινωνία, μέσα από ασκήσεις ψυχοκινητικής, μέσα από διαδραστικά ή και θεατρικά παιχνίδια, φυσικά και αυτό μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Ήδη σε κάποια νηπιαγωγεία στα οποία φοιτούν μειονοτικοί μαθητές, κυρίως της περιοχής, έχει δουλευτεί το παραμύθι από τις νηπιαγωγούς και από ασκούμενους κοινωνικούς λειτουργούς που χρησιμοποιούν αυτή την πρακτική.
 
ΠτΘ: Τι περιλαμβάνουν τα επόμενα συγγραφικά σας βήματα;
Α.Δ.: Είμαστε ήδη στη διαδικασία να προχωρήσουμε κάποιες άλλες δουλειές με θέμα τη φιλία, τον αυτισμό, κ.ο.κ. θέματα δηλαδή που επίσης  απασχολούν πολύ συχνά τους γονείς, σε συνεργασία πάντα με τον εικονογράφο Στάθη Γκεβρέκη, τον οποίο και θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά, γιατί ένα κείμενο γίνεται πιο άμεσο με την εικόνα. Είμαστε λοιπόν σε μια τέτοια κατεύθυνση, ωστόσο ο Βρασίδας είναι πολύ «φρέσκος» επομένως προχωράμε σταδιακά.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.