Αναζητωντας το πνευμα της Εθνικης Αντιστασης στην ΑΜΘ

Το βιβλίο του Τάσου Χατζηαναστασίου για την Εθνική Αντίσταση κατά της Βουλγαρικής κατοχής στην ΑΜΘ το 1942-44 παρουσιάστηκε στην Κομοτηνή

Τα δύσκολα χρόνια της Βουλγαρικής κατοχής κατά την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ζωντάνεψαν το βράδυ της Κυριακής 19 Φεβρουαρίου στο Δημοκρίτειο βιβλιοχαρτοπωλείο κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Τάσου Χατζηαναστασίου «Αντάρτες και καπετάνιοι: Η Εθνική Αντίσταση κατά της δεύτερης Βουλγαρικής κατοχής στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (1942-44)»
 
Το βιβλίο παρουσίασαν οι εκπαιδευτικοί Κώστας Καραΐσκος, Παναγιώτης Καρακολίδης και ο συγγραφέας, που σημείωσε πως το βιβλίο είναι η διδακτορική του διατριβή, η οποία παρουσιάστηκε τα 1998 στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, εκδόθηκε το 2000 όμως η πρώτη έκδοση εξαντλήθηκε και έμεινε για πολλά χρόνια το βιβλίο ως εξαντλημένο.
 

Χάρη όμως στους εκδότες του, τους Αδερφούς Κυριακίδη στη Θεσσαλονίκη, προχώρησαν στην επανέκδοση του βιβλίου, ως αναθεωρημένη έκδοση, μιας και η βιβλιογραφία είχε ανανεωθεί αλλά και ορισμένα σημεία και λεπτομέρειες χρειαζόταν διόρθωση. «Το βιβλίο κατά γενική ομολογία έχει πλέον καταγραφεί ως βιβλίο αναφοράς, και αυτό έκανε επιτακτική την ανάγκη επανέκδοσή του» παρατήρησε ο συγγραφέας, σημειώνοντας πως αποτελεί πλέον τη βάση για την έρευνα από εκεί και πέρα, κάτι που τον κάνει πολύ περήφανο γιατί φαίνεται πως δεν έχει ξεπεραστεί στα συμπεράσματά του και αναγνωρίζεται από όλες τις πλευρές.
 
 Αυτό μάλιστα θεωρεί και ιδιαίτερα σημαντικό, μιας και η δεκαετία του ’40 είναι ερευνητικά ιδιάζουσα, μιας και έχουν διαμορφωθεί τρείς σχολές, έντονα επηρεασμένες από την ιδεολογική τοποθέτηση του ερευνητή. «Αυτό που ήταν το πιο κολακευτικό για τη δική μου δουλειά είναι ότι δεν χρεώθηκε σε καμία από αυτές τις πλευρές, αντίθετα αναγνωρίστηκε από όλες ως ένα βιβλίο που μπορεί να αξιοποιηθεί για την έρευνα» επισήμανε.
 
Όσο για το ίδιο το έργο, σημείωσε πως αυτό καθίστατο αρκετά δυσχερές γιατί ένα μεγάλο κομμάτι των πηγών ήταν στα Βουλγαρικά και τα Γερμανικά, οπότε κάποιος έπρεπε να γνωρίζει τις γλώσσες, ενώ πριν το ’90 ήταν και δυσπρόσιτες.
 

Από την άλλη, η Εθνική Αντίσταση, σύμφωνα με το συγγραφέα, δεν έχει μελετηθεί όσο πολλοί πιστεύουν βλέποντας τις πολλές δημοσιεύσεις που αφορούν κυρίως τον εμφύλιο πόλεμο. Μάλιστα σημείωσε πως η δική του είναι, εξ’ όσων γνωρίζει, η πρώτη διατριβή για την Εθνική Αντίσταση, ενώ έχει ακολουθήσει ακόμα μια για την Ήπειρο, και στα επόμενα χρόνια δεν υπάρχει συστηματική ενασχόληση με το φαινόμενο.
 
Όσο για το πώς μπορούμε να προχωρήσουμε πέρα από τα παλιά δίπολα, σημείωσε πως στην εθνική μας αυτογνωσία μπορεί να μας βοηθήσει το πνεύμα της Αντίστασης, πως δηλαδή απλοί άνθρωποι της υπαίθρου στρατεύτηκαν σε ένα σκοπό, θυσιάζοντας κυριολεκτικά τα πάντα, αφήνοντας σπίτια και οικογένειες, παίρνοντας όπλα και βγαίνοντας στο βουνό ή αντιστεκόμενοι μέσα από τον παράνομο τύπο ή με άλλες ενέργειες. «Αυτό το πνεύμα είναι που εντυπωσιάζει σήμερα. Προσωπικά νιώθω μια συγκίνηση για κάθε ένα που θυσίασε τόσα πράγματα για κάτι τόσο ανιδιοτελές. Αυτό είναι που μας λείπει σήμερα και πρέπει να υπενθυμίζουμε, χωρίς έπαρση, εξωραϊσμό ή διάθεση ιδιαίτερου ρομαντισμού» κατέληξε.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.