Ακομη περιμενουν τις αποζημιωσεις οι μελισσοκομοι της Ροδοπης

Απλήρωτους ξέχασαν τους μελισσοκόμους της Ροδόπης. Εβδομήντα και πλέον Μέλισσοπαραγωγοί περιμένουν ακόμη τις αποζημιώσεις για τις ζημιές που υπέστησαν την περίοδο του Καλοκαιριού του 2006. Ενώ ο κατάλογος με τους πληγέντες και η εκτίμηση της ζημιάς στάλθηκε από τον ΕΛΓΑ της Αλεξανδρούπολης στα κεντρικά γραφεία των ΠΣΕΑ, ακόμη σήμερα δεν έχουν λάβει ούτε ένα ευρώ ως αποζημίωση. Έκκληση να μεριμνήσει προσωπικά για την καταβολή των αποζημιώσεων ο ίδιος ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, απηύθυναν ήδη οι μελισσοπαραγωγοί, καλώντας τους υπεύθυνους να επισπεύσουν τις διαδικασίες και μέσω ΠΣΕΑ να τους αποζημιώσουν για την προπέρσινη κακή χρονιά.

«Λάβαμε υποσχέσεις, χωρίς ακόμη να αποζημιωθούμε» δηλώνει ο πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συνεταιρισμού Ροδόπης, κ. Δημήτρης Ζάχος και κάνει λόγο για 70% μείωση της παραγωγής. Σε σχέση με άλλες χρονιές παρήγαγαν 50 με 60 τόνους λιγότερους. «Οι μελισσοκόμοι χρειάζονται την άμεση ενίσχυση της πολιτείας, καθώς η παραγωγή τους μειώθηκε και οι ίδιοι δεν εισέπραξαν ούτε ένα ευρώ από επιδοτήσεις κ.α. «Κινδυνεύει ο κλάδος, αλλά εισπράττουμε μια αδιαφορία.», δηλώνει ο κ. Ζάχος και σημειώνει ότι, «Φέτος οι μελισσοκόμοι θέλουν την στήριξη της πολιτείας. Είναι κλάδος παραγωγικός, φέρνει συνάλλαγμα στη χώρα, αλλά υπήρξε μια πολύ κακή χρονιά.» Οι υψηλές συνθήκες θερμοκρασίας, ο παρατεταμένος καύσωνας την περίοδο του Καλοκαιριού, είχε ως αποτέλεσμα τα μελίσσια να χάσουν πολύ κόσμο, μέλισσες πέταξαν μακριά, χωρίς να γυρίσουν πίσω και όσα παρέμειναν εντός της κυψέλης, έμειναν αδύνατα και δεν μπόρεσαν να κουβαλήσουν αρκετό μέλι. Πολλοί μέλισσοπαραγωγοί περιγράφοντας τις συνθήκες καύσωνα υποστηρίζουν ότι έλιωσαν ακόμη και τα κεριά στις κυψέλες, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών.

Δικό τους στέκι στην Κομοτηνή έχουν οι μελισσοπαραγωγοί

Βήμα προβολής και διάθεσης του προϊόντός του, το δικό του στέκι, απέκτησε ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Νομού Ροδόπης. Στην Κομοτηνή μπορούν και προωθούν μόνοί τους την παραγωγή τους πουλώντας μέλι, αλλά και άλλα προϊόντα της μέλισσας, όπως γύρη, βασιλικός πολτός και κερί αγνό. Πενήντα μελισσοκόμοι ενώνουν τις δυνάμείς τους με στόχο να φέρουν την μελισσοκομεία στο προσκήνιο. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του συνεταιρισμού, τον κ. Δημήτρη Ζάχο, η προσπάθεια ξεκίνησε από 22 μελισσοκόμους και σε σύντομο χρονικό διάστημα αγκαλιάστηκε από πενήντα. «Προσδοκούμε να έχουμε όλο τον εξοπλισμό, που χρειάζεται ο μέλισσοπαραγωγός, αλλά και όλα τα προϊόντα της μέλισσας, που ζητούν οι καταναλωτές.», δηλώνει ο πρόεδρος και εξηγεί ότι αν η χρονιά είναι καλή μόνο στην Ροδόπη παράγονται εκατό τόνοι μελιού. Στόχος του συνεταιρισμού είναι να μεγαλώσουν τα κοπάδιά τους, αλλά και η δημιουργία και λειτουργία τυποποίητηρίου, σύγχρονου, πιστοποιημένου με το οποίο θα προωθείται το μέλι και εκτός Ροδόπης. Ήδη γίνεται μεγάλη προσπάθεια προβολής από πολλές οργανώσεις της χώρας για την διαφήμιση της παραγωγής και στις ευρωπαϊκές αγορές. Φέτος, όμως, η παραγωγή μελιού είναι μειωμένη, με αποτέλεσμα να έχουν εξασφαλιστεί πόροι για τη διαφήμιση, χάρη στην δραστηριοποίηση της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης, αλλά να μην υπάρχει αρκετό μέλι, ικανό να καλύψει τις ανάγκες της ζήτησης. Ανάγκες οι οποίες καλύπτονται με την εισαγωγή μελιού από τις γειτονικές χώρες, όπως η Βουλγαρία, η οποία κρατά τα σκήπτρα στην παραγωγή.

Στη Ροδόπη γίνεται μια προσπάθεια οι μελισσοκόμοι να παράγουν αγνό μέλι, παρακολουθώντας πολλά επιμορφωτικά σεμινάρια από ειδικούς. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι έρευνες των Πανεπιστημιακών Σχολών αποδεικνύουν ότι δεν έχει βρεθεί τοξικότητα στο παραγόμενο μέλι. «Ελέγχθηκαν όλες οι ποικιλίες», δηλώνει ο κ. Ζάχος και αποκαλύπτει το μυστικό της βιολογικής παραγωγής μελιού: «Αν μια μέλισσα έχει «βοσκήσει» μέλι από ένα χωράφι ραντισμένο πρόσφατα με φυτοφάρμακα, δεν μπορεί να μπει μέσα στην κυψέλη. Αλλάζει η μυρωδιά της και είναι αδύνατο να την αφήσουν οι υπόλοιπες μέλισσες να εισέλθει στην κυψέλη». Στην Ροδόπη σημειώνεται στροφή προς την μελισσοπαραγωγή. «Έχουμε νέους σε ηλικία μελισσοκόμους», δηλώνει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού και υποστηρίζει ότι επειδή είναι ένα προϊόν που λόγο της θρεπτικής του αξίας θα έχει μεγάλη ζήτηση σε όλο τον κόσμο, οι μικροί μελισσοκόμοι θα πρέπει να μεγαλώσουν τα κοπάδια τους και οι νεότεροι να ασχοληθούν με το αντικείμενο, αφού διαπιστώσουν πρώτα ότι μπορούν να κάνουν τη δουλειά, «να διαπιστώσουν δηλαδή ότι αντέχουν τα τσιμπήματα της μέλισσας και να μην είναι αλλεργικοί σ΄ αυτά», καθώς όπως λέγεται μισοαστεία – μισοσοβαρά, «μελισσοκόμος χωρίς τσίμπημα δεν γίνεται».

Μαρία Νικολάου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.