Αγωνια στο προσκηνιο· ονειρα και φιλοδοξιες στον «παγο»

Ανήσυχη αλλά και πεισμωμένη η νέα γενιά δικηγόρων μετά από την ψήφιση του ασφαλιστικού

Επέλεξαν να σπουδάσουν Νομική και να ακολουθήσουν ένα επάγγελμα, που ήταν κατ’ εξοχήν ανταγωνιστικό. Είχαν την ατυχία να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στη μάχιμη δικηγορία σε μία συγκυρία εξαιρετικά δύσκολη, τόσο για τον συγκεκριμένο κλάδο, όσο και για την υπόλοιπη κοινωνία. Έχοντας συμπληρώσει από μερικούς μήνες έως λίγα χρόνια παρουσίας στις δικαστικές αίθουσες, διαπιστώνουν πλέον με απογοήτευση ότι οι συνθήκες άσκησης του επαγγέλματός τους αντί να βελτιώνονται διαρκώς χειροτερεύουν. Η αγωνία για τις εξελίξεις στον κλάδο τους έντονη, ο φόβος για το επαγγελματικό τους μέλλον υπαρκτός, οι «δεύτερες σκέψεις» για πιθανή-αναγκαστική- αποχώρησή τους από τη δικηγορία αναπόφευκτες.
 
Ο λόγος για τους ασκούμενους και για τους νέους δικηγόρους, για ανθρώπους κατά κανόνα νεαρής ηλικίας, που ξεκίνησαν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία με όνειρα και φιλοδοξίες, με όρεξη και με δυναμισμό. Εντούτοις, από τις αρχές του τρέχοντος έτους τα όνειρα και οι φιλοδοξίες, η όρεξη και ο δυναμισμός, δυστυχώς παραμένουν στον «πάγο». Οι πολύμηνες κινητοποιήσεις του δικηγορικού κόσμου ενάντια στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο είχαν ως αποτέλεσμα να μείνουν μακριά από τις δικαστικές αίθουσες, με συνέπεια να στερηθούν τα όποια εισοδήματα θα μπορούσαν να διεκδικήσουν. Από τα μεσάνυχτα της Κυριακής, όταν το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό ψηφίστηκε από τη βουλή, για να αποτελέσει νόμος του κράτους, εγκαινιάστηκε για εκείνους μία νέα περίοδος αβεβαιότητας και προβληματισμούς. Η αυγή της επόμενης μέρας τους βρήκε προφανώς απογοητευμένους, αλλά συνάμα πεισμωμένους και αποφασισμένους να συνεχίσουν τον αγώνα τους.
 
Αυτό τουλάχιστον διαμήνυσαν οι νέοι δικηγόροι, που έλαβαν μέρος στη χθεσινή συμβολική κατάληψη του δικαστικού μεγάρου Κομοτηνής, στο πλάι των παλαιότερων συναδέλφων τους. Στο σύνολό τους σχεδόν τάχθηκαν υπέρ της συνέχισης των κινητοποιήσεων ενάντια στις αλλαγές που περιέχονται στο νέο νόμο για το ασφαλιστικό, διακρίνοντας ότι σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή παραμένουν ως έχουν, το μέλλον τους στο επάγγελμα προβλέπεται δυσοίωνο.

Μαρία Γκαμπράνη «Οι δικηγόροι βρίσκονται σε δεινή κατάσταση και δεν ανήκουν σε μια ελιτίστικη κατηγορία»

Αναγνωρίζοντας πως η ψήφιση του ασφαλιστικού της προκάλεσε απογοήτευση, μη αποδεχόμενη ωστόσο ότι ήταν μάταιες οι πολύμηνες κινητοποιήσεις του κλάδου, η Μαρία Γκαμπράνη εκφράζει τη γνώμη ότι η συνέχιση της αποχής αποτελεί μονόδρομος πια. Η κ. Γκαμπράνη, που ασκεί μάχιμη δικηγορία τα τελευταία 4 χρόνια, σπεύδει αρχικά να ξεκαθαρίσει ότι οι δικηγόροι βρίσκονται σε δεινή κατάσταση, παρόμοια με την υπόλοιπη κοινωνία, και δεν ανήκουν σε μια ελιτίστικη κατηγορία, όπως πιστεύουν κάποιοι. «Κάτι τέτοιο δεν ισχύει, πόσο μάλλον για τους νέους δικηγόρους», υπογραμμίζει, για να επισημάνει ότι η αποχή, που εξελίσσεται εδώ και αρκετούς μήνες, έχει επιδεινώσει κατά πολύ τα οικονομικά των συναδέλφων της. 

«Τα πράγματα λύνονται μόνο με αγώνες, μόνο αν συνεχίσουμε»

Παρ’ όλο τον δυσμενή αντίκτυπο της αποχής, η ίδια δηλώνει πεπεισμένη ότι «τα πράγματα λύνονται μόνο με αγώνες, μόνο αν συνεχίσουμε». «Ακόμα και μετά από την ψήφιση του ασφαλιστικού η ταπεινή μου άποψη είναι ότι πρέπει να συνεχιστεί η αποχή», συμπληρώνει. 

«Αντί να δημιουργούνται κίνητρα για τους νέους δικηγόρους, ανακύπτουν συνεχώς εμπόδια και αντικίνητρα»

Έχοντας μελετήσει αρκετά τις ρυθμίσεις του νέου ασφαλιστικού νόμου, αξιολογεί πως αυτές οδηγούν σε αδιέξοδο όλους τον δικηγορικό κόσμο και ειδικότερα τους νέους δικηγόρους, αυτούς που ξεκινούν τώρα τη σταδιοδρομία τους στο επάγγελμα. «Οι νέοι δικηγόροι καταβάλλουν άοκνες προσπάθειες προκειμένου να εδραιωθούν στο συγκεκριμένο επάγγελμα, μα παρόλα αυτά υπάρχουν πάρα πολλά προσκόμματα από την ίδια την πολιτεία», διαπιστώνει. «Τελειώνουμε μια σχολή, προσπαθούμε, κάνουμε μεταπτυχιακά», συνεχίζει, «αλλά βλέπουμε εντέλει ότι όλα αυτά δεν έχουν αντίκρισμα. Συνεχώς δημιουργούνται προσκόμματα και ανακόπτεται όλη η προσπάθεια από την ίδια την πολιτεία. Αντί δηλαδή να δημιουργούνται κίνητρα για τους νέους δικηγόρους, ανακύπτουν συνεχώς εμπόδια και αντικίνητρα. Επομένως, το μέλλον το κρίνω αβέβαιο και δυσοίωνο».

«Αν δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στα βασικά, προφανώς κάποιοι θα στραφούμε και σε άλλα επαγγέλματα»

Τέλος, ερωτηθείσα για το κατά πόσον έχει σκεφτεί να αναζητήσει διέξοδο σε κάποιο άλλο επάγγελμα, η κ. Γκαμπράνη απαντά ότι προς το παρόν δεν έχει εξετάσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, μην κρύβοντας όμως την ανησυχία της μήπως αναγκαστεί από τις συνθήκες που διαμορφώνονται να πράξει κάτι τέτοιο στο μέλλον. «Προσωπικά δεν έχει περάσει κάτι τέτοιο από το μυαλό μου», σημειώνει, «παρόλα αυτά θεωρώ ότι δεν είναι πολύ μακρινό και απίθανο αυτό το σενάριο». «Αν δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στα βασικά, προφανώς κάποιοι θα στραφούμε και σε άλλα επαγγέλματα», καταλήγει. 

Κατερίνα Πασχαλίδου «Δεν είναι αυτονόητο, ούτε τεκμαίρεται, ότι ένας δικηγόρος αποκτά άμεσα κάποια έσοδα»

Η Κατερίνα Πασχαλίδου διανύει τον πρώτο ουσιαστικά χρόνο στη μάχιμη δικηγορία, αλλά το μεγαλύτερο διάστημα, σχεδόν 5 μήνες, συνέπεσε με την αποχή των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους. Έχοντας ικανή εμπειρία και από την περίοδο που έκανε την άσκησή της, διακρίνει ότι οι συνθήκες είναι ήδη δύσκολες για τους παλαιότερους συναδέλφους της και προβλέπει ότι θα γίνουν ακόμα πιο δύσκολες για τους νεότερους του επαγγέλματος. Την ώρα που τα έξοδα είναι υπέρογκα, τα έσοδα, όπως παρατηρεί, κάθε άλλο παρά αυτονόητα είναι. «Δεν είναι αυτονόητο, ούτε τεκμαίρεται, ότι ένας δικηγόρος αποκτά άμεσα κάποια έσοδα», υπογραμμίζει, επισημαίνοντας ότι «είναι ένας σκληρά εργαζόμενος, ισότιμος με τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε όλα τα ελεύθερα επαγγέλματα». «Τίποτα δεν είναι αυτονόητο για εμάς, ούτε για την εργασία μας», συνεχίζει, «αλλά πρέπει να αγωνιστούμε για να αποκτήσουμε πελατεία και υποθέσεις. Σε αυτόν τον αγώνα των νέων δικηγόρων δεν υπάρχει καμία υποστήριξη από την πολιτεία, αλλ’ αντίθετα εισάγονται νομοθετήματα που δυσχεραίνουν την προσπάθειά μας». 

«Πάνω από όλα πρέπει να επιμένεις, παρά τις αντιξοότητες, σε αυτό που πραγματικά θέλεις να κάνεις»

Μπροστά στα αδιέξοδα, που προκαλεί αυτή η κατάσταση, οι εναλλακτικές που έχει ένας δικηγόρος, κατά την Πασχαλίδου, είναι πρακτικά περιορισμένες. «Η νομική προσφέρει εναλλακτικές διεξόδους, οι οποίες όμως είναι δαπανηρότατες», παρατηρεί. «Δηλαδή οι διέξοδοι που προσφέρονται αυτή τη στιγμή είναι συμβολαιογράφοι, δικαστικοί επιμελητές και δικαστές», εξηγεί, επισημαίνοντας όμως ότι «για έναν απλό, καθημερινό εργαζόμενο αυτές είναι δαπανηρές επιλογές, γιατί απαιτούν χρόνο, κόπο και κυρίως κάποια παράλληλη στήριξη, την οποία πρέπει να πληρώσεις». «Οπότε αυτή τη στιγμή μένουμε στη μάχιμη δικηγορία και αγωνιζόμαστε σε αυτό που μας αρέσει να κάνουμε», προσθέτει. «Γιατί πάνω από όλα πρέπει να επιμένεις, παρά τις αντιξοότητες, σε αυτό που πραγματικά θέλεις να κάνεις», συμπληρώνει. «Μακάρι όμως να μην αναγκαστούμε λόγω της οικονομικής δυσχέρειας να στραφούμε σε κάποια επαγγέλματα», σπεύδει να ευχηθεί. 

«Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί και μετά από την ψήφιση του ασφαλιστικού»


Κλείνοντας, αν και αναγνωρίζει ότι η πολύμηνη αποχή συνεπάγεται δυσβάσταχτο κόστος για τους δικηγόρους, εντούτοις υποστηρίζει την άποψη ότι «ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί και μετά από την ψήφιση του ασφαλιστικού». «Γιατί πρέπει να δείξουμε ξεκάθαρα ότι αυτό το ασφαλιστικό πλήττει θανάσιμα τον δικηγορικό κόσμο», υπογραμμίζει. «Και φυσικά πρέπει να συνεχιστεί, γιατί δεν μπορείς να παραδίδεις τα όπλα ενώ έχεις κάνει έναν αγώνα 5 μηνών πριν από την ψήφιση», σπεύδει να επισημάνει, «αλλά ίσα-ίσα τώρα θα πρέπει να συνεχίσεις, ώστε να μην απαξιωθεί».

Γιώργος Μήλιογλου «Να αναζητήσουμε διέξοδο σε νέα μοντέλα δικηγορίας, μέσω συνεργασιών»

Μια διαφορετική προσέγγιση του αδιεξόδου, που βιώνει ο δικηγορικός κόσμος και των λύσεων που είναι υποχρεωμένοι να αναζητήσουν οι νέοι δικηγόροι, περιέγραψε από την πλευρά του ο Γιώργος Μήλιογλου. Ο ίδιος ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου για μία περίπου 5ετία. Όπως παρατηρεί, οι αλλαγές που εισάγει ο νέος ασφαλιστικός νόμος έρχονται να δυσχεράνουν μία κατάσταση που ήταν από καιρό προβληματική στο χώρο της δικηγορίας και να καταστήσει απαραίτητη όσο ποτέ την ανάγκη αναζήτησης άλλων μοντέλων άσκησής της. «Σε κάθε περίπτωση, είτε υπήρχε η αποχή είτε δεν υπήρχε, είτε ερχόταν το ασφαλιστικό είτε δεν ερχόταν, κατ’ εμέ θα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και να μην εφησυχάζουμε», σημειώνει. «Γιατί έχει πάψει να υφίσταται το παραδοσιακό μοντέλο της μάχιμης δικηγορίας», συμπληρώνει, «και έχουν εμφανιστεί κι εναλλακτικά μοντέλα, που θα έπρεπε να αναζητήσουμε». Ο εναλλακτικός δρόμος, που προκρίνει ο κ. Μήλιογλου, είναι η ανάπτυξη συνεργασιών είτε ανάμεσα σε δικηγόρους, που καθένας θα είναι εξειδικευμένος σε διαφορετικό κλάδο, είτε ανάμεσα σε ελεύθερους επαγγελματίες με διαφορετικά αντικείμενα, όπως φερ’ ειπείν δικηγόρους, λογιστές, συμβολαιογράφους, τοπογράφους μηχανικούς κ.α., προκειμένου να παρέχεται στο κοινό μια ολοκληρωμένη υπηρεσία, μια «συνολική λύση» για τις ανάγκες του.
 
Ερωτηθείς για τον πόσον η ψήφιση του νέου ασφαλιστικού ενισχύει το αίσθημα αβεβαιότητας για το μέλλον, ο κ. Μήλιογλου διακρίνει ότι «από τη στιγμή που είσαι ελεύθερος επαγγελματίας, είναι στη φύση σου να νοιώθεις αβεβαιότητα κάθε μέρα». «Ποτέ δεν έχεις βέβαιο εισόδημα, επομένως νοιώθεις αβεβαιότητα», συμπληρώνει, για να επισημάνει πως «το θέμα είναι αυτή η αβεβαιότητα να είναι δημιουργική, για να προσαρμόζεσαι στις συνθήκες που αλλάζουν». 

«Αναποτελεσματική η αποχή, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε τουλάχιστον μέχρι το τέλος του δικαστικού έτους»

Αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις του κλάδου με τη μορφή της αποχής, εκφράζει έντονες επιφυλάξεις αναφορικά με την αποτελεσματικότητά τους, πλην όμως τάσσεται υπέρ της συνέχισής τους τουλάχιστον έως το τέλος του τρέχοντος δικαστικού έτους, εφόσον δεν προκύψουν φυσικά τυχόν υποχωρήσεις από την πλευρά της κυβέρνησης. «Όσες φορές έχουμε κάνει αποχή τα τελευταία χρόνια, αποδείχτηκε αναποτελεσματική», παρατηρεί. «Δηλαδή το μέσο αυτό έχει ξεπεραστεί και δεν έχει φέρει αποτελέσματα», συμπληρώνει. «Το 2014 κάναμε για 3 μήνες αποχή και παρά ταύτα ό,τι ήταν να περάσει, πέρασε», συνεχίζει, «όπως συνέβη και φέτος με το ασφαλιστικό». «Ωστόσο, αναγκαστικά πρέπει να συνεχιστεί», σπεύδει να επισημάνει, «γιατί όταν παίρνεις έναν δρόμο πρέπει να τον διασχίσεις μέχρι τέλους, προκειμένου να μη φανείς ανακόλουθος. Οπότε πρέπει να συνεχίσουμε τουλάχιστον μέχρι το τέλος του δικαστικού έτους και από εκεί και πέρα οψόμεθα…».
 
Τέλος, στο ερώτημα για το αν θα συμβούλευε ένα νέο παιδί να επιλέξει το επάγγελμα του δικηγόρου, ο κ. Μήλιογλου δεν αποκρίνεται αρνητικά, πλην όμως υπογραμμίζει την ανάγκη για προσεκτική μελέτη εκ μέρους του όλων των πτυχών και των παραμέτρων της άσκησης της δικηγορίας. «Θα παρότρυνα να μελετήσει με μεγάλη προσοχή αυτό που συμβαίνει τώρα στη μάχιμη δικηγορία, για να κατανοήσει πλήρως τις συνθήκες, αλλά και να δει τι συμβαίνει στο εξωτερικό», σημειώνει. «Να δει με άλλο μάτι τη Νομική», συμπληρώνει, «να μην την αντιμετωπίζει με αυτήν την στεγανότητα που υπάρχει τώρα». «Με αυτό το σκεπτικό, λοιπόν, θα του πρότεινα τη νομική και τη δικηγορία, αλλά πολύ πιο εξειδικευμένα», καταλήγει, «και έχοντας υπόψιν ότι είναι ένα από τα πιο κορεσμένα επαγγέλματα».

Περί των εκπτώσεων στις ασφαλιστικές εισφορές κατά τα πρώτα 5 χρόνια άσκησης δικηγορίας 

Γιώργος Κυμπαρίδης «Ψεύδη και κοροϊδία σε βάρος των νέων δικηγόρων από την κυβέρνηση»

Ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ροδόπης, κ. Γιώργος Κυμπαρίδης, κάνοντας ειδική μνεία στις επιπτώσεις που επισείουν για τους νέους δικηγόρους οι ρυθμίσεις του νέου ασφαλιστικού νόμου, επικέντρωσε σε αυτήν που προβλέπει εκπτώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές κατά τα πρώτα 5 χρόνια άσκησης του επαγγέλματος, εγκαλώντας την κυβέρνηση για ψεύδη και για κοροϊδία. «Οι νέοι συνάδελφοι μέχρι την 5ετία θα έχουν μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές», παρατήρησε, «τις οποίες όμως θα κληθούν να τις καταβάλλουν μέχρι το τέλος του εργασιακού τους βίου, με προσαυξήσεις και με πρόστιμα». «Αν αυτό δε θεωρείται ψεύδος και κοροϊδία από την πλευρά της κυβέρνησης», προσέθεσε με νόημα, «τότε νομίζω ότι έχουμε χάσει πλέον τη σημασία των εννοιών».
 
 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.