7 ημερες γνωριμιας με την Αρμενικη Κοινοτητα Κομοτηνης

Επιτυχώς ολοκληρώθηκε ο Εορτασμός της Αρμενικής Εβδομάδας

Τις πόρτες του άνοιξε στις 3 Μαρτίου το Πολιτιστικό Κέντρο Αρμενικής Κοινότητας, όπου έλαβε χώρα επισήμως το πέρας των Εκδηλώσεων της Αρμενικής Εβδομάδος, παρουσία -μεταξύ άλλων- πλήθους μελών της ζώσας Αρμενικής Κοινότητας.
 
Τη λήξη σήμαναν ο Πρόεδρος του Συμβουλίου του Συμβουλίου της Αρμενικής Κοινότητος Κομοτηνής, κ. Στεπάν Ματεοσιάν και η Πρόεδρος του Τμήματος Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, κ. Μαρία Δημάση οι οποίοι απηύθυναν αποχαιρετιστήριες ομιλίες.
 
Κατά τη διάρκεια της τελετής κυρίες της Αρμενικής Κοινότητος Κομοτηνής οδήγησαν τους παρευρισκομένους σε μια «διαδρομή» γεύσεων με χαρακτηριστικά εδέσματα της παραδοσιακής αρμενικής κουζίνας, τα μυστικά της οποίας αποκάλυψε η κ. Ντιάνα Μιχαηλίδου, μιλώντας με θέμα «Η αρμενική παραδοσιακή κουζίνα».
 
Προηγήθηκαν άλλες δύο ομιλίες του συγγραφέα και μεταφραστή, κ. Οχανές – Σαρκίς Αγαμπαντιάν που έκανε μία αναλυτική αναδρομή στην ιστορία του αρμενικού Τύπου και του ιστοριοδίφη και συλλέκτη, κ. Αγκόπ Τζελαλιάν που εστίασε στην παράδοση, αναφερόμενος στον αρμενικό λαϊκό χορό. 

Ο αρμενικός τύπος από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του, μέχρι το σήμερα 

Σε μία ανασκόπηση της ιστορίας του αρμενικού τύπου προχώρησε ο συγγραφέας και μεταφραστής, κ. Σαρκίς Αγαμπαντιάν. Η πρώτη αρμενική εφημερίδα που κυκλοφόρησε στον κόσμο ήταν η «Ασταράδα», ήτοι «Αγγελιοφόρος», στο Μαντράς των Ινδιών που εκδιδόταν από το 1794 και για περίπου 18 μήνες.
 
Κατά την οθωμανική και τουρκική περίοδο εκδόθηκαν πολλές αρμενικές εφημερίδες και περιοδικά με στόχο την ενημέρωση των Οθωμανών Αρμενίων τα δεινά και την καταπίεση που υφίσταντο οι Αρμένιοι στην οθωμανική αυτοκρατορία για τα δικαιώματα που οι ίδιοι προσπαθούσαν να αποκτήσουν, αλλά και τις σφαγές που ακολούθησαν κατά τα τέλη του 19ου αιώνα.
 

Σύμφωνα με τον κ. Αγαμπαντιάν, τo 1915 έγινε η μεγάλη «Συμφορά» που αργότερα ονομάσθηκε «Γενοκτονία» και είχε ως στόχο από πλευράς των Οθωμανών να εκδιώξουν τους χριστιανικούς πληθυσμούς από τα εδάφη της Μικράς Ασίας, όπως έγινε το 1919 με τους Έλληνες Πόντιους. Ο τύπος, κατά τη διάρκεια αυτών των τεκτενομένων, έπαιξε μεγάλο ρόλο, διότι όλα αυτά τα χρόνια οι εφημερίδες κυκλοφορούσαν στην αρμενική γλώσσα, ενώ κάποιες γράφονταν με τουρκικούς χαρακτήρες.
 
Σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο λεγόμενος «σατυρικός τύπος» στη Ρωσική Αυτοκρατορία, ο οποίος κατήγγειλε την «ρωσοποίηση», μία πολιτική που στόχευε να αφομοιώσει πολιτιστικά τους Αρμένιους, καυτηριάζοντας, ταυτόχρονα, τα ήθη, τα έθιμα, την «παπαδοκρατία», αλλά και τις κοινωνικές καταστάσεις που επικρατούσαν κατά τη Σοβιετική περίοδο.
 
‘Οσον αφορά στην παρουσία του αρμενικού τύπου στην Διασπορά, όπως εξήγησε ο κ. Αγαμπαντιάν, σε πολλές χώρες της Ανατολής και της Δύσης εκδίδονταν εφημερίδες και περιοδικά που ενημέρωναν τους αρμενικής καταγωγής πολίτες για ποικίλα ζητήματα, όπως η πολιτική και η οικονομία, ενώ η πρώτη εμφάνιση αρμενικής τυπογραφίας στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1890 και έφτασε στο ζενίθ της μετά την μικρασιατική καταστροφή. Σήμερα στην χώρα μας κυκλοφορούν μία ημερήσια και μία εβδομαδιαία εφημερίδα, καθώς και ένα τρίμηνο ελληνόγλωσσο περιοδικό που, τα «Αρμενικά», που πρωτοδημοσιεύθηκε το 1998. 

Αγκόπ Τζαλαλιάν, ιστοριοδίφης και συλλέκτης «Η Αρμενία βρίσκεται μεταξύ Ρωσικής και Ευρωπαϊκής Τέχνης» 

Ο αρμενικός πολιτισμός είναι παρεξηγημένος, υποστήριξε ο ιστοριοδίφης και συλλέκτης κ. Αγκόπ Τζαλαλιάν, μιας και η αρμενική γλώσσα μέχρι το 1850 εθεωρείτο παρακλάδι της ιρανικής και όχι αυτόνομη. Σε αυτήν την «παρεξήγηση» ο ίδιος εκτιμά ότι συνέβαλλε το γεγονός ότι η αρμενική μουσική δεν ήταν πάντα διακριτή, λόγω της «διάσπασης των Αρμενίων σε δύο κέντρα».
 

Ο κ. Τζαλαλιάν εκτίμησε πως πολλοί τομείς του πολιτισμού και των τεχνών δεν αναπτύχθηκαν πλήρως λόγω των πολιτικών συνθηκών και των σφαγών του αρμενικού λαού από το 1894 μέχρι και το 1923. Ακριβώς 100 χρόνια πριν, δηλαδή το 1918, έτος απελευθέρωσης από τα 600 χρόνια κατοχής του αρμενικού λαού, ξεκίνησε και η «άνθηση των αρμενικών χορών», αν και, σύμφωνα με στοιχεία τα οποία παρέθεσε στη συνέχεια υπάρχουν προγενέστερες μαρτυρίες που τους χρονολογούν στον 5ο μ. Χ. αιώνα.
 
Πλέον το αρμενικό χορόδραμα έχει δυναμική σκηνική παρουσία, όπως το χορόδραμα, η μουσική και το θέατρο στην Αρμενία, υποστήριξε στην συνέχεια ο ιστοριοδίφης, ενώ μετά την σοβιετοποίησή της δημιουργήθηκαν συγκροτήματα μουσικής και χορού που απαρτίζονταν από 200-300 μέλη.
 
«Ξάφνου, η Αρμενία, μετά την επανανεξαρτητοποίησή της, βρίσκεται μεταξύ Ευρωπαϊκής και Ρωσικής Τέχνης», κατέληξε ο κ. Τζαλαλιάν, «ενώ σε αυτήν άρχισαν να δημιουργούνται κοιτίδες πολιτισμού, με την έλευση ποιητών, χορογράφων και ζωγράφων».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.