24ωρη απεργια δασκαλων τη Δευτερα

24ωρη απεργιακή κινητοποίηση στις 26 του Νοέμβρη 2007 αποφάσισε το Διοικητικό Συμβούλιο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας με πλαίσιο αιτημάτων την κατάργηση του άρθρου 32 του Ν. 3577/07 που δίνει τη δυνατότητα ίδρυσης τμημάτων νηπιαγωγείων στους ιδιωτικούς και δημοτικούς παιδικούς σταθμούς και στα ιδιωτικά Σχολεία. Άμεση απόσυρση της εγκυκλίου της 20ης Ιουλίου 2007, που αυξάνει το ωράριο και καταστρατηγεί τα εργασιακά δικαιώματα των Νηπιαγωγών, τη στήριξη της Δημόσιας και Δωρεάν Εκπαίδευσης καθώς και την αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του Α.Ε.Π. ή στο 15% του Γ΄ Κ.Π., αυξήσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών, 1.400 € καθαρά στο νεοδιόριστο και, τέλος, την αποτροπή της αντιασφαλιστικής καταιγίδας.

Μιλώντας η πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Ροδόπης κ. Βενετοπούλου στον ΠτΘ, για τους λόγους για τους οποίους οι δάσκαλοι κατέρχονται σε απεργία ανέφερε ότι έχουν σχέση με αιτήματα που τέθηκαν στη μεγάλη προηγούμενη κινητοποίηση των δασκάλων την περσινή χρονιά, αλλά έχουν προστεθεί και κάποια καινούργια αιτήματα.

Κατάργηση του άρθρου 32 του νόμου 3577/2007

«Ένα από τα αιτήματα το οποίο προβάλλουμε στις ανακοινώσεις μας» αναφέρει η Πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Ροδόπης κ. Βενετοπούλου, «είναι η κατάργηση του άρθρου 32 του νόμου 3577/2077. Το συγκεκριμένο άρθρο δίνει τη δυνατότητα ίδρυσης τμημάτων νηπιαγωγείων στους ΟΤΑ, γεγονός που καταστρατηγεί την όλη διαδικασία λειτουργίας των δημόσιων νηπιαγωγείων. Αυτό σημαίνει ότι η ίδρυση αυτών των ιδιωτικών νηπιαγωγείων, – γιατί στην ιδιωτική εκπαίδευση το εντάσσω αυτό το εγχείρημα και πολλοί βέβαια πιστεύουν το ίδιο με μένα, – καταστρατηγεί κατ’ αρχήν την πρόσληψη. Το ερώτημα είναι πώς θα γίνεται η πρόσληψη των συγκεκριμένων συναδέλφων νηπιαγωγών. Το δεύτερο ερώτημα είναι ποιο θα είναι το μισθολόγιό τους. Το τρίτο ερώτημα αφορά στον τρόπο λειτουργίας των συγκεκριμένων νηπιαγωγείων. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι υπάρχει μία αναστάτωση όσον αφορά στο θέμα των νηπιαγωγείων. Ένα δεύτερο θέμα αφορά στη νέα εγκύκλιο που στάλθηκε στις 20 Ιουλίου του 2007 με την οποία αυξάνεται το ωράριο των νηπιαγωγών και καταστρατηγούνται με αυτό τον τρόπο τα εργασιακά τους δικαιώματα. Είναι κατανοητό ότι μία νηπιαγωγός δουλεύει από τις οκτώ το πρωί, ώρα προσέλευσης των νηπίων, μέχρι τις δώδεκα και τέταρτο περίπου που είναι η αποχώρηση με ένα τμήμα περίπου 25 μαθητών, – και βέβαια δεν μιλώ για την περιοχή μας που οι μαθητές είναι λιγότεροι, αλλά για τις μεγάλες πόλεις όπου τα παιδιά είναι περισσότερα,- γεγονός που καθιστά πολύ δύσκολη την αύξηση του ωραρίου, γιατί η νηπιαγωγός λειτουργεί μόνη της και πρέπει να βγάλει το πρόγραμμά της το διδακτικό και, εκτός αυτού, λειτουργεί και ως υπάλληλος του υπουργείου και καταλαβαίνετε ότι έχει και κάποιες διοικητικές εργασίες που θέλει να κάνει τις οποίες βέβαια κάνει, είτε πριν είτε μετά από την αποχώρηση των μαθητών. Γίνεται κατανοητό, λοιπόν, ότι με τη νέα εγκύκλιο σαφώς αυξάνονται οι ώρες εργασίας των συγκεκριμένων συναδέλφων. Γιατί, μπορεί εμείς οι δάσκαλοι να εργαζόμαστε εφτάωρα ή εξάωρα διδακτικά σαραντάλεπτα, οι νηπιαγωγοί δουλεύουν ώρες. Εμείς ζητούμε την κατάργηση του άρθρου αυτού, για το λόγο που σας εξήγησα προηγουμένως».

Είθισται να λέμε ότι οι αλλαγές στη δημόσια παιδεία πρέπει να ξεκινήσουν από το νηπιαγωγείο. Από την άλλη, με δεδομένο το παλιότερο εγχείρημα μεταφοράς των παιδικών σταθμών από το Υπουργείο στους δήμους και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, όπως η καταβολή διδάκτρων, πόσο εφικτή είναι μία τέτοια προσπάθεια; «Εγώ θεωρώ νηπιαγωγεία τα δημόσια νηπιαγωγεία και έτσι είθισται σε μας τους συνδικαλιστές οι οποίοι πάντα ζητούσαμε τη δίχρονη προσχολική αγωγή να ενταχθεί στο υποχρεωτικό της φοίτησης. Ένα καλό βήμα έγινε. Έκαναν τον ένα χρόνο υποχρεωτικό. Δεν σταματάμε εδώ και συνεχίζουμε να ζητούμε τη δίχρονη προσχολική αγωγή, γιατί είναι απαραίτητη για τα παιδιά και ένα πρώτο βήμα για να μπορέσουν να μπουν τα παιδιά στο δημοτικό, όπου θα δεχθούν την κανονική εκπαίδευση. Από εκεί και πέρα, όσον αφορά στα νηπιαγωγεία που ίσως γίνουν, γιατί ελπίζουμε να το σταματήσουμε, οι δήμοι αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδα των σχολείων που λειτουργούν στα όριά τους, όσον αφορά στη χρηματοδότηση. Πώς είναι δυνατόν να μπορέσουν να ιδρύσουν νηπιαγωγεία και να τα στηρίξουν οικονομικά; Το ερώτημα είναι ότι, όταν εμείς σαν σχολικές μονάδες συνεχώς ζητούμε κάτι περισσότερο από τους δήμους, όταν εμείς ζητούμε από αυτούς να ενισχύσουν το κτιριακό μας, τις συντηρήσεις των σχολείων και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα, πώς είναι δυνατόν να έχουν και τα νηπιαγωγεία; Για να ιδρύσεις ένα καινούργιο νηπιαγωγείο, δεν σημαίνει ότι έχω μία αίθουσα, έναν χώρο, τον ανοίγω και βάζω πέντε παιδάκια και δύο εκπαιδευτικούς και λειτουργεί. Είναι πολύ δύσκολο. Και μην ξεχνάμε ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν μπει και κάποια βιβλία τα οποία συμβουλεύονται οι νηπιαγωγοί και βάσει αυτών των βιβλίων και αυτών των προγραμμάτων κάνουν το ωρολόγιο πρόγραμμά τους. Σε αυτή την περίπτωση, σε ποιο βιβλίο θα στηριχτούν αυτά τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία;».

Άλλα αιτήματα

Ένα δεύτερο και πάγιο αίτημα της Ομοσπονδίας είναι η στήριξη της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ ή στο 15% του Γ΄ Κ.Π.Σ για να μπορέσουν να αντιμετωπισθούν και τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Αυτό ήταν αίτημα και της προηγούμενης απεργιακής κινητοποίησης των δασκάλων. «Το συγκεκριμένο αίτημα είναι χρόνιο και ελπίζουμε κάποια στιγμή να λυθεί. Ζητούμε αύξηση στους μισθούς των εκπαιδευτικών, που και αυτό είναι χρόνιο αίτημα. Καταλαβαίνετε ότι είμαστε από τους πλέον χαμηλόμισθους. Κάποιος θα μπορούσε να αντείπει ότι είμαστε λειτουργοί. Είμαστε λειτουργοί, αλλά μην ξεχνάμε είμαστε και εργαζόμενοι και πιστεύω ότι οι εργαζόμενοι στον τομέα της εκπαίδευσης θα πρέπει να αμείβονται και κάτι παραπάνω, γιατί δεν είναι απλοί δημόσιοι υπάλληλοι που κλείνουν το γραφείο τους στις 2 η ώρα και πάνε στο σπίτι και δεν έχουν να ασχοληθούν με την πρωινή τους δουλειά. Οι εκπαιδευτικοί και της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας ασχολούμαστε με την πρωινή δουλειά και το απόγευμα την κουβαλάμε και στο σπίτι μόνιμα. Πιστεύω ότι μπορούμε να δικαιολογήσουμε αυτά τα οποία ζητάμε. Αυτό που ζητάμε είναι καθαρά 1400 ευρώ στον νεοδιόριστο. Ένα άλλο αίτημα – και ίσως το σημαντικότερο – αλλά και θέμα των ημερών, είναι το ασφαλιστικό. Ζητούμε την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της τελευταίας 15ετίας. Δεν είμαστε οι μόνοι εργαζόμενοι που το ζητούμε αυτό. Έχει ξεσηκωθεί όλος ο εργαζόμενος κόσμος της Ελλάδας και πιστεύω ότι θα υπάρχει και μια συμπαράσταση και από τους άλλους εργαζόμενους. Η ΑΔΕΔΥ στην οποία ανήκουμε κηρύσσει απεργία για το ίδιο θέμα στις 12 Δεκέμβρη. Πιστεύω και εμείς ως εκπαιδευτικοί με την απεργία που κάνουμε τη Δευτέρα στις 26 Νοέμβρη θα έπρεπε – και λογικό είναι – να το βάλουμε και αυτό ως ένα από τα κύρια αιτήματά μας».

Έλλειψη δασκάλων

Το μόνο που μπορεί να γίνει στο θέμα της έλλειψης δασκάλων κατά την κ. Βενετοπούλου που αφορά βέβαια προσωπική της άποψη είναι «η αύξηση εισακτέων στα παιδαγωγικά τμήματα. Αυτή τη στιγμή ο νομός μας δεν έχει κανένα κενό και ίσως τα κενά που υπάρχουν σε κάποια μειονοτικά σχολεία αφορούν στα ολοήμερα που πρόκειται να ιδρυθούν και δεν λειτουργούν λόγω της έλλειψης δασκάλων είτε λόγω αιτήσεων των γονέων, αλλά στο νομό μας δεν υπάρχει πρόβλημα σε δασκάλους. Σε κάποιους άλλους όμως νομούς ξέρω ότι υπάρχει και δεν είναι θέμα πιστώσεων, αλλά δεν υπάρχουν δάσκαλοι είτε στην κατάσταση του ΑΣΕΠ είτε στην κατάσταση των αναπληρωτών με τον τρόπο βέβαια που προσλαμβάνονται. Περιμένω το νέο κύμα των συναδέλφων που θα ορκιστούν αυτό το διάστημα και αν δηλώσουν τα μέρη που έχουν κενά και μπορούν να τους πάρουν θα λειτουργήσουν και τα σχολεία που έχουν κενά».

Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.