Πως τα συναισθηματα επηρεαζουν την σχεση μας με το φαγητο;
Τι είναι η συναισθηματική διατροφή και πόσο τελικά τα συναισθήματά μας επηρεάζουν την σχέση μας με το φαγητό;
Τα παραπάνω ερωτήματα είναι μόλις κάποια από τα όσα αναμένεται σήμερα, Σάββατο, 18 Νοεμβρίου στις 11:30 το πρωί να συζητηθούν στην παρουσίαση του βιβλίου «Τι συναίσθημα θα φάμε σήμερα;» της ψυχολόγου κ.Νικολίτσας Δανιηλίδου, που θα πραγματοποιηθεί στο Δημοκρίτειο Βιβλιοχαρτοπωλείο.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί στην ουσία έναν «οδηγό διατροφικής αυτοφροντίδας» όρος στον οποίο επέμεινε και η ίδια η συγγραφέας, μιλώντας το πρωί της Παρασκευής, 17 Νοεμβρίου στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm», που έχει ως στόχο όχι να θίξει ζητήματα όπως η απώλεια κιλών ή η διαχείρισή τους, αλλά να αναδείξει την σημασία και να προτείνει τρόπους με τους οποίους ο κάθε ένας και η κάθε μία εξ ημών μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του τροφικά.
Όπως τόνισε άλλωστε υπάρχει ελάχιστη βιβλιογραφία σε σχέση με το πώς η απορρύθμιση του συναισθήματος μας, δυσκολεύει τη διαχείριση της τροφής μας, εκκινώντας από το κύριο ζητούμενο, ήτοι την κατανόηση των λόγων που μπορεί κανείς να δυσκολεύεται να φροντίσει τον εαυτό του τροφικά.
«Κάποιες φορές φροντίζουμε πράγματα χωρίς να το συνειδητοποιούμε, αυτοματοποιημένα. Για παράδειγμα μπορεί να πλύναμε τα δόντια μας το πρωί χωρίς να έχουμε καταβάλει κόπο. Και όμως να αποτυχαίνουμε να ρυθμίσουμε άλλα πράγματα, όπως το να φάω ένα θρεπτικό πρωινό» εξήγησε η ίδια, τονίζοντας πως το βιβλίο αυτό έρχεται να αναλύσει τα εμπόδια που οδηγούν σε αυτό, ενώ η ανάγκη αλλά και η θέληση να φροντίσουμε τον εαυτό μας υπάρχει.
Τα εμπόδια
Σύμφωνα με την κ.Δανιηλίδου τα εμπόδια διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, γεγονός που καθιστά ανέφικτη την «μαγική λύση» σε κάθε περίπτωση διαφορετικά. Ερωτηθείσα ωστόσο σχετικά η ίδια προέκρινε την συναισθηματική επίγνωση, το γεγονός δηλαδή της επίγνωσης αλλά και κατανόησης των συναισθημάτων μας, ούτως ώστε να πετύχουμε έπειτα τη διαχείριση του συναισθήματός μας.
Ζητήματα όπως η συναισθηματική εξουθένωση, το στρες αποτελούν επίσης εμπόδια στην διατροφική μας φροντίδα, όπως και η παρορμητική συμπεριφορά ή η δυσκολία της οριοθέτησης στους τρίτους, που έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία θυμού τον οποίο και «τρώμε» για να νοιώθουμε αποτελεσματικοί.
«Όταν δεν νοιώθω αποτελεσματικός, δεν νοιώθω ότι μπορώ να φροντίσω την τροφή μου. Για να έχω μια υγιή σχέση, χρειάζεται να έχω και εκτίμηση για τον εαυτό μου, να τον εκτιμώ και να θέλω να τον φροντίσω, αλλά και να νοιώθω ότι μπορώ, ότι είμαι σε θέση» σημείωσε η ίδια χαρακτηριστικά.
Πέραν των εμποδίων το βιβλίο προτείνει και τεχνικές που μπορούν να λειτουργήσουν «θεραπευτικά», προϊόν της πολύχρονης εμπειρίας της συγγραφέως ως ψυχολόγου, καθώς και αληθινά βιώματα ανθρώπων που έχουν βιώσει αντίστοιχα περιστατικά και με τα οποία ενδεχομένως ο αναγνώστης ταυτιστεί και κατανοήσει καλύτερα τις επιλογές του, ενώ όπως έκανε σαφές η ίδια «προσφέρει μια πληρέστερη κατανόηση του τι σημαίνει συναισθηματική κατανάλωση».
Η κ.Δανιηλίδου έκανε λόγο για ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί αργά, ακριβώς διότι περιέχει τεχνικές και εργαλεία που απαιτούν κατανόηση ώστε να καταστεί επιτυχημένη η εφαρμογή τους στην καθημερινότητά μας.
Ερωτηθείσα σχετικά η ίδια εξήγησε πως η πιο επικίνδυνη ηλικία για την διαμόρφωση μιας διατροφικής διαταραχής είναι η εφηβεία, και αυτό διότι η πλειοψηφία των εφήβων δεν είναι έτοιμοι να αποδεχτούν τις αλλαγές οι οποίες συντελούνται.
Η επιρροή των social media στην διαμόρφωση αρνητικής εικόνας του σώματός μας
Άλλωστε σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το 20% των κοριτσιών σήμερα διαθέτει μια διαταγμένη εικόνα του σώματος του και άρα είναι πιθανόν να αναπτύξει μια μορφή διατροφικής διαταραχής. Γεγονός ωστόσο που αφορά και τα αγόρια ο αριθμός των οποίων δεν υπολείπεται σε ό,τι αφορά την εμφάνιση διατροφικών διαταραχών, ως προς το πώς για παράδειγμα μπορούν να χτίσουν ένα πιο μυώδες κορμί, που οδηγεί στην υπερβολική ενασχόληση με την τροφή.
Όπως τόνισε στη βάση όλων αυτών είναι η αρνητική εικόνα σώματος, γεγονός που έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της υπερενασχόλησης κυρίως των νέων με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άρα με τη συνεχή επαφή με μια εικόνα. «Είτε είμαστε δικτυωμένοι και βλέπουμε τη δική μας την εικόνα, είτε βλέπουμε διαρκώς εικόνες» ανέφερε για να καταλήξει λέγοντας πως «αυτό μας κάνει να είμαστε πολύ πιο συνειδητοποιημένοι για το σώμα μας, αλλά και με ένα αρνητικό τρόπο πολύ εστιασμένοι στο σώμα, γεγονός που αποκαλύπτει στην συνέχεια χαμηλή αυτοεκτίμηση».
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
