Οι αναμνησεις και το νοστιμον ημαρ της επιστροφης για τους Ελληνες της πρωην ΕΣΣΔ

Με τρυφερότητα, ιδιαίτερο χιούμορ και παράθεση ιστορικών γεγονότων η δημοσιογράφος του ΑΠΕ-ΜΠΕ και συγγραφέας κ.Σοφία Προκοπίδου, έπλασε μια σειρά από διηγήματα που συνθέτουν τις αλλαγές των τελευταίων δεκαετιών στην πρώην ΕΣΣΔ και την Ελλάδα. Το βιβλίο «Μια βαλίτσα με μαύρο χαβιάρι» που παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Παπανικολάου στην Κομοτηνή την Παρασκευή 5 Μαΐου, αποτελεί  ένα μεγάλο αφήγημα με δεκαοκτώ χαλαρά συνδεδεμένα μέρη, που το περιεχόμενό τους βαθαίνει σε γεγονότα ιστορικά, τα οποία αναβιώνουν μέσα από την ματιά και τις εμπειρίες της Αντιγόνας, της πρωταγωνίστριας της Σοφίας Προκοπίδου που δεν είναι άλλη από την ίδια την συγγραφέα.
 
Για το βιβλίο μίλησαν η κ.Ιλόνα Μανελίδου, καθηγήτρια της ρωσικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο Δ.Π.Θ., και ο κ.Αγαθάγγελος Γκουρτζίδης, ιστορικός και εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος Ελληνικών Ερευνών. 
 

Με τρυφερότητα, βαθιά επίγνωση της μεγάλης ιστορικής διαδρομής του ελληνισμού της πρώην Σοβιετικής Ένωσης,άλλοτε  με νοσταλγία για το παρελθόν των προγόνων της και άλλοτε με χιουμοριστική διάθεση για τα συμβάντα της καθημερινότητάς τους, η Σοφία Προκοπίδου ή Σόνια όπως την αποκαλούσαν οι δικοί της στο Καζακστάν, ξεδίπλωσε ένα κουβάρι αναμνήσεων, την ηθογραφία μιας άλλης χώρας και μιας διαφορετικής εποχής, που σημάδεψε την πορεία ενός μικρού σε αριθμό αλλά μεγάλου σε ιστορική συνείδηση και διαδρομή έθνους ανθρώπων, που έζησε πάντα με τον πόθο της επιστροφής στην πατρώα γη, την Ελλάδα.
      
Για την συγγραφέα του «Μια βαλίτσα με μαύρο χαβιάρι», «ο στόχος και το νόημα της ζωής τωνΕλλήνων από την Αρχαιότητα, ήταν το ταξίδι και η επιστροφή στην πατρίδα- πάντα με καράβι» όπως τόνισε.
 
«Γεννήθηκα στο μακρινό Καζακστάν, που δεν είχε θάλασσες και λιμάνια, όπου οι γονείς μου βρέθηκαν εξόριστοι από την Μαύρη Θάλασσα. Όμως, το καράβι υπήρχε συνέχεια στις κουβέντες της γιαγιάς μου. Η απόφαση για να φύγουμε στην Ελλάδα, άλλαξε την ζωή μου. Εδώ έγινα δημοσιογράφος, έμαθα ελληνικά και μπόρεσα να εκφράζω τα συναισθήματά μου στην ελληνική γλώσσα, που ήταν για μένα όνειρο ζωής», αφηγείται η κ.Προκοπίδου. 

«Το βιβλίο μου λέγεται μια βαλίτσα μαύρο χαβιάρι. Πραγματικά, στην Ελλάδα είχα έρθει με μια βαλίτσα μαύρο χαβιάρι. Ήταν εμπόρευμα για να μπορέσουμε να το πουλήσουμε και να επιβιώσουμε τους πρώτους μήνες εδώ. Τελικά δεν πουλήθηκε και κάθε πρωί τρώγαμε πλούσιο πρωινό με χαβιάρι! Το χαβιάρι είναι το σπέρμα της ιστορίας του ανθρώπου, ίσως και γι αυτό είναι τόσο πολύτιμο. Αυτό το σπέρμα είναι και η μετανάστευση γιατί η ιστορία της ανθρωπότητας βασίζεται πάντα στην μετακίνηση των λαών» συνέχισε.
 
«Προσπάθησα», πρόσθεσε η ίδια, «να μεταφέρω της μικρο-ιστορίες των ανθρώπων στην μεγαλύτερη κλίμακα της ιστορίας της ανθρωπότητας και το βιβλίο αγγίζει την ιστορία της ανθρωπότητας τα τελευταία 100 χρόνια. Οι ήρωες μου είναι άνθρωποι αθώοι στην ψυχή και αφελείς, που κράτησαν αυτή την αθωότητα στην ψυχή τους, πιστεύουν στον Θεό και δεν φοβούνται τον θάνατο. Όλο το μυστικό της ζωής μας είναι να κρατάμε αυτή την αθωότητα και αυτό τους σώζει», κατέληξε.
 
Χαιρετισμό απηύθυναν η κ. Αφροδίτη Καρελιάδου και η πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Θρυλορίου κ.Χρύσα Μαυρίδου, ενώ αποσπάσματα του βιβλίου ανέγνωσε ο κ. Ντέμης Καρελιάδης. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.