Ο δικος μας ξενος

Υπάρχει ένας «ξένος» που μας καλεί η Μεγαλοβδόμαδα να εξοικειωθούμε. Ο δικός μας ξένος. Πιο δικός μας δεν γίνεται. Είναι τα συναισθήματά μας. Αυτά που με την τροπή, τα ήθη και τις συνήθειες της εποχής, μέρα τη μέρα εξοβελίζονται όλο και περισσότερο. Μας έχει γίνει τόσο ανοίκειο το όποιο συναίσθημα, που όταν προκύπτει δεν έχουμε την σκευή να το διαχειριστούμε. Και σαρώνουν οι μελαγχολίες, οι καταθλίψεις, τα ψυχοφάρμακα.

Η Μεγάλη Βδομάδα πέρα από τα υψηλά νοήματά της, μας επιτρέπει να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι σε όλη την γκάμα των συναισθημάτων. Κάτι σαν το καβαφικό ταξίδι η αληθινή χαρά της πραγματικής Αναστάσεως έχει αξία γιατί περνάει πρώτα από την αγωνία, τον εκνευρισμό, την ταπείνωση, τη λύπη, τη συντριβή, το πένθος.

Σε αυτή τη μεγάλη άγνωστη επικράτεια διαβαίνουν οι συμπάσχοντες του Θείου Πάθους για να μπουν στην πρωτεύουσα της χαράς, εκεί που όλα είναι καινούργια.

Ο δικός μας ξένος μας καλεί όχι μόνο να τον κατανοήσουμε αλλά να τον συναισθανθούμε. Κι αν όλα αυτά σας φαίνονται κάπως μοναχικά, κάπως ατομικά, σκεφτείτε απλά πως «δεν μπορεί θα το νοιώσανε κι άλλοι».

Καλή Ανάσταση!

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.