«Ο αλλος, ο αδελφος μου»

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ο Ευαγγελιστής Μάρκος κάνει λόγο για τέσσερις φίλους, οι οποίοι όταν άκουσαν ότι ο Χριστός βρισκόταν σ' ένα σπίτι στην πόλη τους, την Καπερναούμ, αμέσως σκέφτηκαν τον παραλυτικό φίλο τους. Έσπευσαν, λοιπόν, να τον φορτωθούν μ' ένα κρεβάτι στους ώμους τους, για να προσεγγίσουν τον Διδάσκαλο, πιστεύοντας στο θαύμα. Φθάνοντας στο σπίτι όπου φιλοξενούνταν ο Χριστός, είδαν πλήθος λαού, τόσο ώστε δεν μπορούσε κανείς ούτε στην πόρτα να σταθεί, όχι να περάσει.
 
Δεν απογοητεύονται όμως, ούτε παραιτούνται από τον στόχο τους. Αναζητούν λύση και τη βρίσκουν. Σκαρφαλώνουν στις στέγες των γειτονικών σπιτιών, πάντα με τον παράλυτο στους ώμους, ξηλώνουν ένα σημείο της στέγης και κατεβάζουν τον φίλο τους με το κρεβάτι, ακριβώς μπροστά στον Χριστό, ο οποίος διδάσκει στον λαό.
 
Ποια η αντίδραση του Χριστού μας; Βλέποντας ο Κύριος την τόση πίστη, των τεσσάρων ανδρών που τόσα υπέμειναν και κοπίασαν χάριν του φίλου τους, αλλά και του ίδιου του παραλυτικού, ο οποίος συμφώνησε σε αυτή την παράξενη μεταφορά, χαρίζει δώρημα θαυμαστό στον παραλυτικό, χάριν του οποίου όλοι ενήργησαν. Δεν τον θεραπεύει μόνο, αλλά κάνει κάτι πολύ ανώτερο. Τον διαβεβαιώνει: «τέκνο, αφέωνται σοι αι αμαρτίαι σου»!
 
Θέλει ο Χριστός να καταδείξει ότι αιτία της ασθένειας και της φθοράς είναι η αμαρτία, η οποία πρέπει προηγουμένως να εξαλειφθεί για να καταστεί ο όλος άνθρωπος υγιής. Συνάμα δε, εμμέσως πλην σαφώς, διαβεβαιώνει τους Φαρισαίους και για το ότι είναι ο Υιός του θεού, αφού κατά την ομολογία τους μόνον ο Θεός μπορεί και συγχωρεί αμαρτίες.
 
Στη σημερινή περικοπή αναδεικνύεται το πόσο σημαντικό είναι να νοιαζόμαστε ο ένας τον άλλο, να ενεργούμε ο ένας υπέρ του άλλου, να θυσιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον. Ο παραλυτικός μόνος του δεν τόλμησε ν' αρθρώσει λόγο και να ζητήσει κάτι. Ο,τι του χαρίζεται, του δίνεται κατόπιν αιτήματος άλλων, και μάλιστα των φίλων του, χάρη στην πίστη των οποίων τελικά διευκολύνονται τα πάντα.
 
Είναι ο τρόπος που πορεύεται η Εκκλησία ανά τους αιώνες, διδάσκοντάς μας «μηδείς το εαυτού ζητείτω, αλλά το του ετέρου έκαστος». Είναι ο τρόπος που έχει δομήσει τη λατρεία της επιμένοντας στην κοινή προσευχή, να μας βάζει να προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλο, για ν' αναδείξει το πόσο τελικά ο Θεός επευλογεί την προσευχή υπέρ του όποιου άλλου, του πλησίον μας, του αδελφού μας!
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.