Γιωργος Ντοσιδης: Το συστημα εισαγωγης στα ΑΕΙ και ΤΕΙ ειναι αυτο που μας ταιριαζει ως πολιτες και ως κοινωνια

Ο Γιώργος Ντοσίδης συγκέντρωσε 19144 μόρια και στόχος του είναι να σπουδάσει Μαθηματικός. Ένα ανήσυχο παιδί, με κατασταλαγμένες απόψεις που δεν φοβάται τη ζωή και αγωνίζεται για τα όνειρά του. Ο Γιώργος Ντοσίδης έγραψε Έκθεση 16,7, Μαθηματικά Γενικής 19,3, Μαθηματικά Κατεύθυνσης 19,1 Φυσική Κατεύθυνσης 19,1 Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων 19,2 και Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον 19,2.

ΠτΘ: Ήταν μια δύσκολη χρονιά η περσινή;
Γ.Ν.: Θα την χαρακτήριζα απαιτητική. Σίγουρα είχε την πρόκληση των πανελληνίων εξετάσεων. Από μικρά παιδιά μας έλεγαν ότι θα τελειώσουμε το Λύκειο και θα γράψουμε πανελλήνιες εξετάσεις. Σίγουρα οι υποχρεώσεις αυτής της χρονιά ήταν περισσότερες και στο σχολείο και στο φροντιστήριο. Πολλές ώρες μάθημα και αρκετή δουλειά για το σπίτι. Ο καθένας βέβαια προσπαθεί μέχρι εκεί που θέλει να πετύχει, αλλά, αν θες να πετύχεις το μέγιστο, η προσπάθεια που χρειάζεται να καταβάλλεις είναι αρκετά μεγάλη. Με βάση αυτά θα χαρακτήριζα τη χρονιά απαιτητική.

Δεν υπάρχει μυστικό επιτυχίας

ΠτΘ: Ποιο κατά την άποψή σου είναι το μυστικό της επιτυχίας;
Γ.Ν.: Κατά την άποψή μου δεν υπάρχει μυστικό επιτυχίας. Η συνταγή που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος που είναι υποψήφιος για εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση είναι το διάβασμα, η καθημερινή συστηματική μελέτη, η συνειδητοποιημένη προσπάθεια και ο στόχος που θα θέσει στο τέλος. Από εκεί και πέρα η οργάνωση του χρόνου αποκτά ιδιαίτερη σημασία όσο φθάνουμε στο τέλος της περιόδου, όπως βέβαια το καθαρό μυαλό και η ψυχολογία. Χρειάζεται να συγκρατήσεις πολλές φορές τον εαυτό σου για να μην «πέσεις» ψυχολογικά, γιατί μπορεί από ένα άσχημο αποτέλεσμα για παράδειγμα να απογοητευτείς. Πρέπει να μπορέσεις να βγάλεις όλο το δρόμο, όλη την προετοιμασία, μέχρι το τέλος. Μέχρι το τελευταίο λεπτό που θα βγεις από το τελευταίο μάθημα θα πρέπει να είσαι στις επάλξεις.

ΠτΘ: Κατά τη χρονιά αυτή είχες καθόλου ελεύθερο χρόνο;
Γ.Ν.: Όσο προχωρούσε η χρονιά αυξάνονταν οι απαιτήσεις και λιγόστευε ο ελεύθερος χρόνος. Όμως θα ήταν ψέμα να πω ότι δεν είχα ελεύθερο χρόνο, ίσως όχι όσο θα ήθελα, αλλά υπήρχε. Υπήρξαν στιγμές που είχα για τον εαυτό μου, υπήρξαν ώρες που αφιέρωσα στον υπολογιστή, για εξόδους, ώρες που αφιέρωσα στη μελέτη εξωσχολικών δραστηριοτήτων, γιατί καθένας έχει τα χόμπι του και τις προτεραιότητές του. Προσπαθούσα όλα να τα συνδυάσω και να αφιερώσω στον κατάλληλο χρόνο. Δεν αφέθηκα ποτέ να κλέψω χρόνο από το διάβασμά μου, όμως το να ξεκουραστείς σε μια περίοδο δύσκολη και τεταμένη είναι απαραίτητο να διαθέτεις κάποιο ελεύθερο χρόνο.

ΠτΘ: Ποια είναι η σχολή που προτιμάς;
Γ.Ν.: Από την αρχή της χρονιάς αποφάσισα οριστικά να δηλώσω μαθηματικό.

ΠτΘ: Είναι συνειδητοποιημένη αυτή η απόφασή σου;
Γ.Ν.: Με τη βαθμολογία που είδα περνώ σε υψηλόβαθμες σχολές, όμως είναι θέμα προτίμησης και προσωπικής τρέλας θα έλεγα. Ξέρω ότι αυτό θέλω, ξέρω τι με περιμένει στο πανεπιστήμιο, αλλά το θέλω.

ΠτΘ: Ήταν όνειρο ζωής;
Γ.Ν.: Πάντα η σχέση μου με τα μαθηματικά ήταν πολύ καλή. Μια αγάπη που την απέκτησα εξαιτίας της μητέρας μου που τα αγαπά και αυτή υπερβολικά. Συμμετείχα στους διάφορους διαγωνισμούς της Μαθηματικής Εταιρείας, όμως δεν είχα σκεφθεί να ασχοληθώ τόσο άμεσα. Ποτέ, όταν ήμουν πιτσιρικάς, δεν έλεγα ότι θα σπουδάσω μαθηματικός, αλλά η αγάπη και το πάθος με το αντικείμενο προϋπήρχε πάντα.

Το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια άδικο, ψυχοφθόρο, αλλά αδιάβλητο

ΠτΘ: Ποια είναι η άποψή σου για το σύστημα εισαγωγής στο πανεπιστήμιο;
Γ.Ν: Πιστεύω ότι δυστυχώς το σύστημα εισαγωγής είναι αυτό που μας ταιριάζει ως πολίτες και ως κοινωνία. Είναι ένα σύστημα που έχει κριθεί όλα αυτά τα χρόνια ως το πιο πετυχημένο και, αν και λυπηρό, αυτή είναι η πραγματικότητα. Είναι το σύστημα που είναι το πλέον αδιάβλητο, εξ όσων έχουν προταθεί. Πιστεύω δυστυχώς ότι η ελληνική κοινωνία δεν θα μπορούσε να αντέξει κάτι πιο υποκειμενικό, που θα μπορούσε κάποιος να το αμφισβητήσει. Αυτό το σύστημα θέτει τους υποψηφίους σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία, σε μια διαδικασία βαθμοθηρίας, σε ένα άγχος ειδικά για εκείνους που οριακά θα πιάσουν τη σχολή προτίμησης όμως έχει το χαρακτηριστικό ότι είναι αδιάβλητο ώστε να παραμείνει στην ελληνική κοινωνία. Το σημερινό σύστημα, μπορεί να είναι άδικο και ψυχοφθόρο είναι αυτό όμως το οποίο μπορεί να κατηγορηθεί λιγότερο για διαβλητότητα.

Πιστεύω ότι όταν ένας άνθρωπος βολεύεται τότε σταματά και η πρόοδός του

ΠτΘ: Πώς φαντάζεσαι την φοιτητική ζωή;
Γ.Ν.: Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονιάς ο χρόνος που αφιέρωνα για θέματα που με ενδιέφεραν ήταν περιορισμένος και δεν ανταποκρίνονταν σε αυτό που θα ήθελα. Από εδώ και πέρα θα ασχολούμαι με ένα αντικείμενο που μου αρέσει και έτσι η καθημερινότητά μου θα είναι πιο ενδιαφέρουσα. Δεν πιστεύω, και βέβαια δεν ελπίζω, ότι θα είμαι πιο χαλαρά και ότι θα περάσω και στο πανεπιστήμιο και θα ηρεμήσω. Πιστεύω ότι όταν ένας άνθρωπος βολεύεται τότε σταματά και η πρόοδός του. Απλά πιστεύω ότι θα έχω παραπάνω χρόνο για τα πράγματα τα οποία με ενδιαφέρουν αλλά και για το αντικείμενο μελέτης μου, το οποίο θα είναι εντός των ενδιαφερόντων μου και δεν θα χρειάζεται να διαβάζω για την έκθεση ή για οποιοδήποτε άλλο μάθημα για να γράψω εξετάσεις.

Οι σπουδές εφόδιο και όχι αποκατάσταση

ΠτΘ: Σκέπτεσαι το θέμα της επαγγελματικής αποκατάστασης; Πολλά παιδιά της ηλικίας σου προτιμούν να μπουν σε σχολές που θα τους προσφέρουν επαγγελματική αποκατάσταση,
Γ.Ν.: Σίγουρα η επαγγελματική αποκατάσταση είναι ένας βασικός άξονας που θα πρέπει να εξετάσουμε πριν κάνουμε την επιλογή μας για σπουδές. Από εκεί και πέρα ζούμε σε μια κοινωνία όπου ο μόνος δρόμος που σου δίνει την σιγουριά της επαγγελματικής αποκατάστασης είναι αυτός του ενστόλου. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή δεν μπορεί να σου εξασφαλίσει το τι θα κάνεις στα σαράντα σου. Υπάρχουν άνθρωποι που σπουδάζουν και τελικά ασχολούνται με κάτι διαφορετικό. Υπάρχουν επίσης άνθρωποι που σπουδάζουν και κάνουν μεταπτυχιακά και πάλι ασχολούνται με κάτι διαφορετικό. Η επιλογή μου αφορά στις σπουδές. Αποφάσισα δηλαδή για το τι θα κάνω τα επόμενα τέσσερα χρόνια στη ζωή μου. Θα σπουδάσω μαθηματικά. Από εκεί και πέρα οι δρόμοι είναι ανοιχτοί και σε αυτά τα τέσσερα χρόνια θα έχω το χρόνο για να αποφασίσω το επόμενο σκαλοπάτι. Οι σπουδές είναι εφόδιο και όχι αποκατάσταση.

ΠτΘ: Σε αυτή την προσπάθεια ποιοι σε έχουν στηρίξει;
Γ.Ν.: Οι πρώτοι που με στήριξαν ήταν η οικογένειά μου. Σε κάθε υποψήφιο η οικογένεια είναι αυτή που θα τον ανεχθεί και θα τον στηρίξει και θα τον σηκώσει όταν είναι έτοιμος να πέσει. Ευχαριστίες χρωστώ και στους καθηγητές μου, στο φροντιστήριο και στο σχολείο. Φέτος ειδικά και στα κρίσιμα και στα υπόλοιπα μαθήματα είχα ένα ιδιαίτερα δυνατό τιμ καθηγητών που όχι μόνο μου παρείχε τις γνώσεις, αλλά που με στήριξε σε κάθε βήμα μου. Είναι μακρύς ο δρόμος από τον Αύγουστο έως το Μάη, τα σκαμπανεβάσματα είναι πολλά και πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι, τόσο οι καθηγητές όσο και η οικογένεια, αν δεν με στήριζαν, θα ήταν πολύ πιο δύσκολο και μάλιστα θα ήταν πολύ πιο διαφορετική η κατάληξη αυτής της πορείας.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.