Χρωματιστα «Μαθηματα Αποδοχης» με υπερηφανεια
Ο Ιούνιος είναι, επί πολλά χρόνια ένας χρωματιστός και περήφανος μήνας, στη διάρκεια του οποίου απελευθερώνονται άνθρωποι και συναισθήματα!
Ο φετινός Ιούνης, που μας άφησε πριν λίγες ημέρες, γέμισε με χρώματα, με τα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να διαδέχονται το ένα το άλλο και τη συμπρωτεύουσα να γιορτάζει 10 χρόνια από την πρώτη διοργάνωση pride στην πόλη.
Τι είναι, όμως, το pride και πώς προκύπτει η υπερηφάνεια;
Είναι ένα φεστιβάλ για όλους κι από πού κρατάει η σκούφια του;
Ο Γιάννης Πορτοκαλίδης, μέλος της εθελοντικής ομάδας του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Θεσσαλονίκης μίλησε στην Όλγα Ιωαννίδου και έδωσε απαντήσεις μέσα από τη συχνότητα του ραδιοφώνου του Παρατηρητή, στην εκπομπή «Τυχαία Αναπαραγωγή»!
Τι εστί pride, ποιες οι διεκδικήσεις και η έλευσή του στην Ελλάδα
ΠτΘ: Πώς και πότε ξεκίνησε ο θεσμός του pride, ελληνιστί του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας;
Γ.Π.: Η αφετηρία του Pride είναι μία επέτειος μνήμης σχετικά με ένα περιστατικό που συνέβη στις 28 Ιουνίου 1969, όταν στο Gay Bar “Stonewall Inn” στη Ν. Υόρκη πραγματοποιήθηκε επίθεση με πρόφαση την παράνομη πώληση οινοπνεύματος . Οι επιδρομές σε αντίστοιχα μπαρ συνεχίστηκαν, ο κόσμος εναντιώθηκε και υπήρξαν συγκρούσεις με την αστυνομία.
Έναν μήνα αργότερα κυκλοφόρησαν φυλλάδια και έγινε η πρώτη ομαδική συγκέντρωση για την ομοφυλοφιλική απελευθέρωση , που ονομάστηκε «Gay Απελευθερωτικό Μέτωπο» (Gay Liberation Front)
Ανάμεσα στις διεκδικήσεις της ήταν να σταματήσει η παρενόχληση από την αστυνομία, η προστασία στον εργασιακό χώρο, η ανάκληση των νόμων περί σοδομισμού και η θέσπιση νομοθεσίας κατά των διακρίσεων για όλα τα gay, bisexual και transgender άτομα.
Αυτό ήταν το πρώτο σύγχρονο ΛΟΑΤΚΙ (=Λεσβία, Ομοφυλόφιλος, Αμφιφυλόφιλος και Τρανς) κίνημα.
ΠτΘ: Στην Ελλάδα πότε ήρθε αυτό το κίνημα;
Γ.Π.: Στην Ελλάδα ήρθε περίπου τη δεκαετία του ’80, όταν έγιναν οι πρώτες δύο προσπάθειες στην Αθήνα από άτομα και ομάδες του Απελευθερωτικού Κινήματος Ομοφυλόφιλων Ελλάδας. Τη δεκαετία του ’90 έγιναν κι άλλες προσπάθειες και παράλληλα την ίδια περίοδο πραγματοποιήθηκαν προσπάθειες και στην πόλη της Θεσσαλονίκης από την Ομάδα Πρωτοβουλίας Ομοφυλόφιλων Θεσσαλονίκης .
Τον Ιούνιου του 2005 έγινε επίσημα το πρώτο Pride στην πλατεία Κλαυθμώνος και από τότε καθιερώθηκε και διεξάγεται κάθε Ιούνη.
Στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε το 2012 και φέτος έκλεισαν 10 χρόνια από το πρώτο Pride. Το φετινό και επετειακό pride έχει ως σύνθημα «Μάθημα Αποδοχής» και φέρνει στο προσκήνιο εκπαιδευτικά ζητήματα. Στόχος είναι ο εκσυγχρονισμός της παιδείας, η σημασία της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης και το ασφαλές σχολικό περιβάλλον για όλα τα άτομα, χωρίς διακρίσεις, προκαταλήψεις και στερεότυπα.
ΠτΘ: Ποιος είναι ο σκοπός του pride; Τι διεκδικεί κάποιος που συμμετέχει;
Γ.Π: Διεκδικούμε ίσα δικαιώματα για τα ομόφυλα ζευγάρια, την κατάργηση των διακρίσεων που βασίζονται στον σεξουαλικό προσανατολισμό και την αποδοχή που πρέπει να έχει το κάθε άτομο μέσα στην κοινωνία.
Φέτος συγκεκριμένα θέτουμε το ζήτημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία. Ήδη από την αρχή του φεστιβάλ έχουν πραγματοποιηθεί και ημερίδες για εκπαιδευτικούς, στις οποίες υπήρξε σημαντική συμμετοχή.
Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις ανθρώπους που είναι στην εκπαίδευση να θέλουν να μάθουν και να συμμετέχουν σε αυτόν τον αγώνα, γιατί η εκπαίδευση είναι ένα πολύ βασικό κομμάτι στη ζωή του ανθρώπου. Όταν είσαι ακόμα σε νεαρή ηλικία το μυαλό είναι σαν σφουγγάρι! Αν προλάβεις το τέρας από μικρό, τον ρατσισμό στα σχολεία, το να μάθεις να σέβεσαι τις επιλογές του άλλου ανθρώπου, τότε θα μπορούμε να μιλήσουμε και για μία πιο υγιή εξέλιξη της κοινωνίας.
Πρώτη φορά pride, «υπερήφανοι» δίχως ηλικιακά όρια και εθελοντές εν δράσει
ΠτΘ.: Πότε βρέθηκες πρώτη φορά σε pride και πότε ξεκίνησε η ενεργός δράση σου ως εθελοντής στη διοργάνωση; Πώς νιώθεις για το- γεμάτο χρώματα- φεστιβάλ;
Γ.Π.: Τους τελευταίους δύο μήνες είμαι και επίσημα μέλος του “Thessaloniki Pride Festival”.
Το πρώτο pride που πήγα ήταν το περσινό, το οποίο λόγω covid πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβρη. Επειδή ήμουν ένα άτομο που ήμουν «μέσα στην ντουλάπα», ήμουν δηλαδή κρυφό μέχρι και πέρυσι, ήταν για μένα πολύ σημαντική η ένταξή μου και η κοινωνικοποίησή μου μέσα σε όλο αυτό.
Το 9ο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας ήταν για μένα η πρώτη μέρα που ένιωσα ελεύθερος. Ελεύθερος να είμαι όπως θέλω, να μπορώ να χαμογελώ! Και φυσικά δεν χαμογελούσα μόνο εγώ…
Όλα τα άτομα που συμμετείχαν στην παρέλαση είχαν ένα γέλιο που έφτανε μέχρι τα αυτιά και ένα βλέμμα ζεστό και γεμάτο. Είναι πολλά και έντονα συναισθήματα, τα οποία πολλές φορές δεν μπορείς να τα διαχειριστείς!
Όπως ήμουν εγώ υπάρχουν κι άλλα πολλά άτομα έξω που φοβούνται να χρησιμοποιήσουν την αληθινή τους ταυτότητα, τις αληθινές τους σεξουαλικές προτιμήσεις, που πιέζονται και καταπιέζονται, κάτι που είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα. Καλώς ή κακώς, πόσο θα ζήσουμε; Πρέπει να μοιράζουμε την αγάπη που έχουμε μέσα μας, να είμαστε αληθινοί.. Γενικά υπάρχει κόσμος που περνάει δεινά λόγω αυτών των κοινωνικών στερεοτύπων και το pride και όλα όσα το πλαισιώνουν, βοηθά πολύ !
ΠτΘ: Ο κόσμος ανταποκρίνεται; Τι ηλικιακές ομάδες ακολουθούν και συμμετέχουν στα pride;
Γ.Π.: Έχουμε συμμετοχή από όλες τις ηλικιακές ομάδες. Φέτος υπάρχουν εκδηλώσεις και για μικρά παιδιά, όπως η ανάγνωση παραμυθιών από drag queens για παιδιά έως 13 ετών. Και μεγαλύτεροι άνθρωποι, που κατ’ εμέ το έχουν κι αυτοί ανάγκη γιατί πέρασαν πολύ πιο δύσκολα από τις δικές μας γενιές, που έχουν βρει καλύτερα τα πράγματα και προσπαθούν βέβαια να τα κάνουν ακόμη καλύτερα!
Στο pride χρειάζεται απλά να είσαι απλά άνθρωπος για να συμμετέχεις!
ΠτΘ: Αν κάποιος θέλει να γίνει μέλος της ομάδας του pride, πού πρέπει να απευθυνθεί;
Γ.Π.: Μας βρίσκει στα social media, στη σελίδα του pride στο facebook και στο instagram, καθώς και στην επίσημη ιστοσελίδα του pride Θεσσαλονίκης, στο www.thessalonikipride.com , όπου υπάρχει μόνιμα διαθέσιμη η φόρμα εγγραφής.
Οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται να γίνει εθελοντής καλό είναι να το κάνει από νωρίς, για να έχει χρόνο να παρακολουθήσει κάποια σεμινάρια που προσφέρονται, να γνωρίσει την ομάδα και να δεθεί με αυτή. Όλα τα άτομα γίνονται αποδεκτά και είναι ευπρόσδεκτα σε αυτήν την ομάδα! Ωστόσο μιλάμε για εθελοντισμό, οπότε πρέπει κανείς να έχει όρεξη να προσφέρει και να «τρέξει» για τη διοργάνωση, η οποία ξεκινά σχεδόν απευθείας μετά το τέλος του κάθε Φεστιβάλ.
Τα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας μας γεμίζουν ελπίδα και μας θυμίζουν πάντοτε ότι αυτή η ζωή δεν είναι μόνο άσπρο και μαύρο!
Τα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας είναι η αφορμή και η ώθηση που χρειάζονται καμιά φορά οι άνθρωποι, οι σεξουαλικότητες και τα συναισθήματα για να απελευθερωθούν!
Ραντεβού στα επόμενα, χρωματιστοί και υπερήφανοι!
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
