Απο την Ξυλαγανη στο Σικαγο
Στο Σικάγο βρέθηκε για εννιά μήνες, ένας νεαρός επιστήμονας από την Ξυλαγανή, ο Κάρεν Χαναγκιάν, ο οποίος βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο μέσω της ακαδημαϊκής κινητικότητας, εκπροσωπώντας τη Ροδόπη και το ΔΠΘ σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως, στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του πανεπιστημίου.
Στους μήνες αυτούς, είχε την ευκαιρία να αναπτύξει τις ακαδημαϊκές του δεξιότητες, να έρθει σε επαφή με επιστήμονες στον τομέα της Γλωσσολογίας από όλο τον κόσμο, αλλά και να συμμετάσχει σε δράσεις της ομογενειακής κοινότητας του Σικάγο, τόσο ακαδημαϊκές όσο και κοινωνικές.
Ο κ. Χαναγκιάν μίλησε στον ΠτΘ για το εννιάμηνο αυτό, τις σημαντικές εμπειρίες και γνώσεις που αποκόμισε, αλλά και την σημασία των προγραμμάτων κινητικότητας για την ακαδημαϊκή εξέλιξη των φοιτητών.
Η πρώτη διεθνής κινητικότητα του ΔΠΘ
Η συγκεκριμένη κινητικότητα, σημείωσε, πραγματοποιήθηκε μέσω τω προγραμμάτων πρακτικής άσκησης του ERASMUS+, και έχει την ιδιαιτερότητα ότι ήταν η πρώτη διεθνής (δηλαδή εκτός Ευρώπης) φοιτητή του ΔΠΘ στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού.
Είχαν βέβαια προηγηθεί κινητικότητες καθηγητών, ενώ ο κ. Χαναγκιάν κατά κάποιο τρόπο «άνοιξε» το δρόμο, μιας και το εαρινό εξάμηνο ακολούθησε διεθνής κινητικότητα και πάλι στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Σικάγο, από φοιτητή του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας.
Αξίζει να σημειωθεί πως η κινητικότητα του κ. Χαναγκιάν αρχικά είχε εξάμηνη διάρκεια, αλλά το Κέντρο την παρέτεινε για ακόμα τρεις μήνες, με την παραμονή του να διαρκεί συνολικά εννιά μήνες.
Έχοντας ολοκληρώσει την κινητικότητά του, αποχώρησε με πολύ συγκίνηση από το Σικάγο, με πολλές εμπειρίες, αναμνήσεις και δεξιότητές στις αποσκευές του, ελπίζοντας σε μια μελλοντική επιστροφή.
Προκλήσεις και ευκαιρίες σε ένα νέο περιβάλλον
Η εμπειρία του ήταν πολύ καλή, αν και η αρχή όπως πάντα, είχε τις δικές της προκλήσεις. «Ασφαλώς να παίρνεις δύο βαλίτσες στο χέρι και να ετοιμάζεσαι να πραγματοποιήσεις ένα υπερατλαντικό ταξίδι για ένα σοβαρό χρονικό διάστημα, σε αγχώνει στην αρχή, γιατί τόσο η σκέψη, όσο και οι προκλήσεις που έχεις να αντιμετωπίσεις είναι πολλές» ανέφερε, ιδιαίτερα όταν πραγματοποιείται για πρώτη φορά, και δεν υπάρχει ένας μπούσουλας για αυτό.
Στην προηγούμενη κινητικότητα που είχε πραγματοποιήσει ως φοιτητής του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας, στη Γερμανία, υπήρχαν πολλοί φοιτητές που είχαν πάει πριν από αυτόν, και υπήρχε και μια συμβουλευτική.
Στην Αμερική δεν υπήρχε προηγούμενο, οπότε όλη η διαδικασία για την μετακίνηση και την παραμονή, είχε τις δικές της αντικειμενικές δυσκολίες.
Από την άλλη, υπάρχει και το ηθικό ζήτημα, μιας και «όταν είσαι ο πρώτος σε μια κινητικότητα θέλεις να βγάλεις ασπροπρόσωπο το πανεπιστήμιό σου, θέλεις να βγάλεις ασπροπρόσωπους τους ανθρώπους που κουράστηκαν για να δημιουργηθεί αυτή η κινητικότητα» μιας και δούλεψαν πολλοί, τόσο από το ΔΠΘ, τόσο από το ERASMUS, όσο και από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει.
Τέλος υπήρχαν ζητήματα προσαρμογής σε μια άλλη χώρα, ακόμα και η διαφορά ώρας με την Ελλάδα, όμως όλα αυτά είναι ουσιαστικά μια «γλυκιά» πρόκληση. «Είναι μια εμπειρία που κάθε νέος που επιθυμεί να ασχοληθεί με την επιστήμη που θεραπεύει θέλει να έχει στη φαρέτρα του, να το ζήσει» ανέφερε.
Γνωριμία με νέα δεδομένα
Αλλά και ακαδημαϊκά ήταν ένα σημαντικό κεφάλαιο της ζωής του, μιας και βρέθηκε σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο, παρακολούθησε παραδόσεις μαθημάτων, γνώρισε καθηγητές αλλά και ήρθε σε επαφές με νέους επιστήμονες της Αμερικάνικης σχολής.
Ο ίδιος, προερχόμενος από την Ξυλαγανή, ένα μικρό χωριό, για το οποίο είναι περήφανος και πάντα αναδείκνυε στο Σικάγο, το να ταξιδέψει σε μια Μητρόπολη με εκατομμύρια κατοίκους, είχε τις δικές του προκλήσεις: να συνηθίσει ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, τους πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς σε μια χώρα με τεράστια μεγέθη, τεράστια κτίρια, τεράστια αμάξια, τεράστιες υποδομές, όποτε ήταν λογικό να χρειάζεται κάποιο διάστημα για να προσαρμοστεί. «Η διαδικασία της προσαρμογής όμως μου άρεσε, να γνωρίσω ένα τρόπο ζωής ο οποίος είναι πολύ διαφορετικός σε σχέση με τα δικά μας δεδομένα» ανέφερε.
Σημαντική εμπειρία η κινητικότητα
Ως εκπρόσωπος του ΔΠΘ, προσπαθούσε πάντα να αναδείξει το πανεπιστήμιο, αλλά και ό,τι καλή πρακτική μπορεί ένας φοιτητής να φέρει στο πανεπιστήμιο. «Σίγουρα η κινητικότητα ήταν σημαντική, σίγουρα μαθαίνεις νέες και καλές πρακτικές, που προσπαθείς να φέρεις πίσω στο πανεπιστήμιό σου», τόνισε.
Η κινητικότητα άλλωστε, σε όλες τις εκφάνσεις της, αποτελεί για όλα τα τμήματα, μια διαδικασία που δίνει στους φοιτητές τη δυνατότητα να καταλάβουν την πραγματική υπόσταση και σημασία της λέξης ακαδημαϊκότητα. «Αν θέλουμε να θεωρούμε ότι το Πανεπιστήμιο είναι ένας χώρος που δημιουργεί ακαδημαϊκούς, οι κινητικότητες βοηθούν για να καταλάβουμε τη σημασία αυτής της λέξης» ανέφερε, γιατί συνειδητοποιεί πως οι εκπρόσωποι ενός πανεπιστημίου είναι δέντρα που μπορούν να μεταφερθούν από μέρος σε μέρος και να φέρουν μαζί το οξυγόνο τους.
«Είναι η δεύτερη κινητικότητα που κάνω, και αν είχα την ευκαιρία θα έκανα και τρίτη, και τέταρτη» ανέφερε μιας και είναι πολύ σημαντικές, σε ωριμάζουν, σου δίνουν τη δυνατότητα να καταλάβεις πώς είναι να είσαι εν μέρει ανεξάρτητος, αλλά και να εκπροσωπείς το πανεπιστήμιό σου.
Ανταλλαγή απόψεων και επιστημονικής γνώσης
Βέβαια οι κινητικότητες, και ιδίως οι διεθνείς κινητικότητες, είναι και ένα είδος πνευματικού πρωταθλητισμού, γιατί οι φοιτητές κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι, που θα είναι δύσκολο αν δεν έχουν αγάπη για αυτό που κάνουν, μιας και επισκέπτονται φημισμένα πανεπιστήμια, που προσελκύουν φοιτητές και επιστήμονες από όλο τον κόσμο.
Χαρακτηριστικό είναι ότι το πανεπιστήμιο του Σικάγο, οι υποψηφιότητες για διδακτορικό σε ένα τομέα μπορεί να ξεπερνούν τις 200, και οι επιτυχόντες να είναι μόνο 5, κάτι που σημαίνει μεγάλο ανταγωνισμό, και πολύ υψηλά προσόντα.
Αυτό όμως από την άλλη σημαίνει πως όποιος βρεθεί εκεί, έχει τη δυνατότητα να ανταλλάξει πολλές γνώσεις και απόψεις με ανθρώπους στον τομέα του, στη δική του περίπτωση στον τομέα της Γλωσσολογίας. «Όταν έχεις υποψήφιους διδάκτορες από τα πέρατα του κόσμου, μαθαίνεις για τις γλώσσες τους, και έχεις εποικοδομητικές συζητήσεις» με το πανεπιστήμιο να έχει ειδικούς χώρους στους οποίους οι διδάκτορες έρχονται σε επαφή με άλλους, και συζητούν τις εργασίες και τις μελέτες τους.
Μια εμπειρία ζωής
Από αυτή την εννιάμηνη παραμονή, τόνισε, αποκόμισε πολλά, μιας και ήταν μια εμπειρία ζωής η παραμονή του και η δραστηριοποίησή του στο Σικάγο, τόσο από ακαδημαϊκά ζητήματα, οργανωτικές δεξιότητες από τη διαχείριση προγραμμάτων και εκδηλώσεων, μέχρι και την οργάνωση της ομογενειακής παρέλασης για την 25η Μαρτίου.
«Είναι σημαντικό όταν είσαι 22 χρονών να σου δίνεται αυτή η ευκαιρία, ωστόσο η ευκαιρία αυτή αποτελεί και ένα συμβόλαιο εμπιστοσύνης με το πανεπιστήμιο που σε επιλέγει, τους επιβλέποντες καθηγητές σου, αλλά και ένα συμβόλαιο εμπιστοσύνης με τον ίδιο σου τον εαυτό», ανέφερε, φεύγοντας από το Σικάγο με ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης για όσους τον βοήθησαν, με πρώτη την πρώην Αντιπρύτανη του ΔΠΘ κ. Ζωή Γαβριηλίδου, που βρίσκεται αυτή την περίοδο στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο.
«Αν αυτή η κινητικότητα είχε ένα όνομα, θα έπρεπε να είχε το όνομα της κ. Ζωής Γαβριηλίδου» ανέφερε, που ως άξια πρέσβειρα του ΔΠΘ ανέδειξε το Πανεπιστήμιο πρώτα αυτή, και στη συνέχεια οι φοιτητές που συμμετείχαν στις κινητικότητες, σε όλες τις δράσεις και τα προγράμματα που πραγματοποιήθηκαν σε ακαδημαϊκό και κοινωνικό επίπεδο, και ήταν εκεί από την ημέρα της άφιξης μέχρι την αναχώρησή του.
Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξε και η διευθύντρια του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών στο πανεπιστήμιο του Σικάγο, χάρις στην οποία πραγματοποιήθηκε η κινητικότητα, η καθηγήτρια γλωσσολογίας κ. Αναστασία Γιαννακίδου, που εδώ και δύο δεκαετίες αποτελεί τον θεματοφύλακα των ελληνικών σπουδών στο Σικάγο.
Πέρα όμως από την ακαδημαϊκή δραστηριότητα, ήρθε σε επαφή με ανθρώπους πέρα από το πανεπιστήμιο, όπως τον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας στο Σικάγο, τον κ. Εμμανουήλ Κουμπαράκη, αλλά και την πρόξενο της Ελλάδας στο Σικάγο, κ. Γεωργία Τασιοπούλου, κοντά στους οποίους είδε μια ειλικρινή μέριμνα για την οικογένεια του Σικάγο και όχι μόνο.
Επίσης συνεργάστηκε με τον διευθυντή του εκπαιδευτηρίου Αθηνά κ. Δημήτριο Γεωργακόπουλο, αναλαμβάνοντας τη διδασκαλία μίας εκ των τάξεων του, ο οποίος του έδωσε τη δυνατότητα, μέσω της Ομοσπονδίας των Ελληνοαμερικανικών Οργανώσεων Ιλλινόις, να αποτελέσει τον Τελετάρχη της παρέλασης, ενώ είχε συνεργασία και με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας, Κωνσταντίνο Χανιωτάκη, ο οποίος ήταν και ο πρώτος άνθρωπος που συνάντησε στην Αθήνα, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα.
Όλες αυτές οι επαφές, με Συλλόγους, φοιτητές, καθηγητές, ιδιαίτερα και μέσα από τα προγράμματα όπως το Refresh your Greek, θα μείνουν ανεξίτηλα και είναι ευγνώμων για την τιτάνια προσφορά όλων αυτών των ανθρώπων.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
