Αναζητωντας το θαρρος για να αντιμετωπισουμε τους φοβους μας

«Πίσω από τις μεγαλύτερες αδυναμίες μας, κρύβονται οι μεγαλύτερες δυνατότητές μας»

Ιστορίες εμπνευσμένες από πραγματικές περιπτώσεις τις οποίες κλήθηκε να διαχειριστεί ως επαγγελματίας Κοινωνική Λειτουργός συμπεριέλαβε στο βιβλίο της, με τίτλο «Όσα ήθελα να πω», που κυκλοφόρησε φέτος το καλοκαίρι από τις εκδόσεις «Πηγή», η συμπολίτισσά μας Ευστρατία Γουντουδάκη.

Όπως σημείωσε η συγγραφέας μιλώντας στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» και τη Νατάσσα Βαφειάδου, οι επτά ιστορίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο βασίζονται σε πραγματικές περιπτώσεις τις οποίες κλήθηκε να διαχειριστεί στα 20 χρόνια της πορείας της στον κλάδο.

«Στις ιστορίες αυτές θίγονται σημαντικά και δύσκολα ζητήματα της ζωής, με τα οποία ερχόμαστε όλοι και όλες μας αντιμέτωποι, και όχι μόνο οι κοινωνικοί λειτουργοί στο πλαίσιο του επαγγέλματός τους» ανέφερε, με θέματα όπως η παιδική κακοποίηση, η σεξουαλική παρενόχληση και βία, η εργασιακή βία, η μοναξιά της τρίτης ηλικίας, ο θάνατος και το πένθος, η ενδοοικογενειακή βία.

Αναζητώντας απαντήσεις μέσα από τις δυσκολίες

Η κ. Γουντουδάκη εξέφρασε την άποψη πως όλοι οι αναγνώστες, κοινωνικοί λειτουργοί και μη, θα βρουν ένα κομμάτι από τον εαυτό τους σε κάθε ιστορία, και μέσα από την παρουσίαση τους θα έχουν την ευκαιρία να ενημερωθούν, και να πάρουν χρήσιμες πληροφορίες για όλα αυτά τα ζητήματα.

Ανάμεσα σε αυτά είναι πως θα αναγνωρίσουν τα σημάδια βίαιων και κακοποιητικών συμπεριφορών, πως μπορούν να προστατευτούν και που μπορούν να απευθυνθούν για βοήθεια, πως μπορούν να αναγνωρίζουν την αναγνώριση και παραμέληση που γνωρίζει ένα παιδί, και πως μπορούν σε αυτή την περίπτωση να βοηθήσουν.

«Καμιά φορά τις μεγαλύτερες αλήθειες μας, τις πιο τρομακτικές, είναι πιο εύκολο πρωτίστως να τις καταγράψουμε παρά να τις πούμε» ανέφερε. Άλλωστε η ανάγκη της να διαχειριστεί τα δικά της συναισθήματα ως επαγγελματίας, να διαχειριστεί τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες της, αλλά και να αποτυπώσει την πολυετή εμπειρία της για να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, συνέβαλε ώστε να ξεκινήσει τη συγγραφή.

Πέρα αυτού ένας από τους βασικούς λόγους για την συγγραφή του βιβλίου όπως εξήγησε ήταν και όσα γνώρισε από την επαφή με τους φοιτητές του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας, με το οποίο συνεργάζεται τα τελευταία χρόνια,  με τους οποίους συχνά συζητούν για τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους.

«Επιθυμία μου είναι να μπουν στο τραπέζι ζητήματα τα οποία συνήθως δεν αγγίζουμε εμείς οι επαγγελματίες μεταξύ μας» τόνισε. Και αυτό γιατί ως Κοινωνικοί Λειτουργοί έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τον ανθρώπινο πόνο, και καλούνται να υποστηρίξουν ανθρώπους που περνούν σοβαρές δυσκολίες.

Έτσι θα υπάρξουν πολλές φορές στην επαγγελματική τους πορεία που και οι ίδιοι θα προβληματιστούν, θα επηρεαστούν από όσα ακούν και βιώνουν στον επαγγελματικό τους χώρο, θα κάνουν λάθη, όμως δεν είναι εύκολο να μιλήσουν για αυτό, για αυτό και το μήνυμα του τίτλου του βιβλίου, απευθύνεται και στους συναδέρφους τους επαγγελματίες.

«Αυτές οι αδυναμίες μας, η ανθρώπινη ευαλωτότητά μας, τα λάθη μας και η δυνατότητα να αναγνωρίζουμε τις δυσκολίες μας είναι τελικά όλα εκείνα που σε εμάς τους κοινωνικούς Λειτουργούς θα διαμορφώσουν την επαγγελματική μας ταυτότητα και θα μας οδηγήσουν τελικά να προσεγγίσουμε με περισσότερη κατανόηση, ενσυναίσθηση και σεβασμό όσους ζητήσουν την δική μας βοήθεια και υποστήριξη» τόνισε, υπογραμμίζοντας πως «το να ζητούν βοήθεια δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά αυτοφροντίδας και αυτοσεβασμού».

Αναδεικνύοντας τη δύναμη ζωής

Όλες οι ιστορίες αφηγούνται  τις εμπειρίες ανθρώπων που ήρθαν αντιμέτωποι με τα τραύματά τους, είναι πληγωμένοι, όμως κατάφεραν αν μετατρέψουν την ευαλωτότητά τους σε δύναμη ζωής, και αυτό πιστεύει ότι είναι το σημαντικότερο μήνυμα που θέλει να μεταδώσει.

Μέσα στο βιβλίο της χρησιμοποιεί και στίχους τραγουδιών στην αρχή και το τέλος κάθε ιστορίας, ως ένας άνθρωπος που λατρεύει τη μουσική και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς της.

Αυτοί οι στίχοι την βοήθησαν να επικοινωνήσει όσα ήθελε να πει είτε στις ηρωίδες των ιστοριών της, είτε στο αναγνωστικό κοινό.

Αντιμετωπίζοντας τους φόβους κατάματα

Τα ζητήματα που θίγονται στο βιβλίο είναι θέματα που συναντάμε όλοι στην καθημερινότητά μας, και πιστεύει πως μπορεί να λειτουργήσει αφυπνιστικά, γιατί αναφέρεται σε ζητήματα που δεν μπορούν να μπουν «κάτω από το χαλί», έρχονται στην επικαιρότητα σχεδόν καθημερινά, και έρχονται αντιμέτωποι με αυτά όλοι, όχι μόνο οι Κοινωνικοί Λειτουργοί.

Για αυτό προσπάθησε να επικοινωνήσει την εμπειρία αυτή, ώστε να μπορέσουν να βοηθηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι. «Όλοι οφείλουμε να τοποθετηθούμε στα ζητήματα αυτά, γιατί μπορεί να χτυπήσουν την δική μας πόρτα, αλλά και ενός ανθρώπου πολύ δικού μας» ανέφερε, και είναι καλό να είμαστε τοποθετημένοι, να αντιδρούμε, και να μην περιμένουμε να συμβεί κάτι σε εμάς ώστε να φτάσουμε σε σημείο να αντιδράσουμε.

«Πίσω από τις μεγαλύτερες αδυναμίες μας, κρύβονται οι μεγαλύτερες δυνατότητές μας. Οι φόβοι μας, οι ανασφάλειές μας μπορούν να γίνουν κίνητρα δύναμης και τόλμης αν τις αναγνωρίσουμε, τις αποδεχτούμε και το επιτρέψουμε στον εαυτό μας» τόνισε.

«Το βιβλίο δεν ήταν εύκολο να γραφεί», ανέφερε, αλλά σίγουρα αυτό που ήθελε να μεταδώσει είναι πως «απέναντι στις δυσκολίες και τον πόνο με τον οποίο όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι στη ζωή μας, μπορούμε είτε να τα παρατήσουμε, και να σταδιοδρομήσουμε ως θύματα, ή να ενεργοποιηθούμε και να αντιδράσουμε έχοντας το θάρρος να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας κατάματα».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.