Θα σε ξαναβρω στους μπαξεδες…

Η Κομοτηνή κάποτε περιτριγυριζόταν από μπαξέδες. Το επίπεδο της μορφολογίας του εδάφους της, το ποτάμι αλλά και η αφθονία νερού παντού στις γύρω περιοχές την έκαναν ιδανικό τόπο για την καλλιέργεια οπωροκηπευτικών. Τότε υπήρχαν ακόμα ρέματα γεμάτα νερό αλλά κι αρτεσιανά που ανέβλυζαν. Η νεόκτιστη περιοχή στα ΒΔ της πόλης ήταν όλη μπαξέδες. Από την παλιά βιβλιοθήκη, σημερινό ΔΗΠΕΘΕ, μέχρι τον Κτηνοτροφικό Σταθμό στην παλιά οδό Ξάνθης.
 

Θυμάμαι σαν σε όνειρο το μπαξέ του κυρίου Αλέκου και του Μπάλωμα. Πηγαίναμε με το πατέρα μου. Πόσο πράσινο υπήρχε παντού! Η τσιμεντένια στέρνα για το νερό του ποτίσματος και το άλογο στο μαγγανοπήγαδο. Τα κανάλια που γέμιζαν νερό για ποτίσουν τα φυτά και τις μεγάλες, μεταλλικές σωλήνες που απλώνονταν παντού. Τα κοφίνια που ήταν άλλα άδεια στοιβαγμένα κι άλλα γεμάτα με ζαρζαβατικά. Τότε προτιμούσαν την ψάθα και το ξύλο από το πλαστικό. Και παντού ανάμεσα στα λαχανικά, στις μελιτζάνες και στις πιπεριές, στα κολοκυθάκια και στις ντοματιές, λουλούδια και βασιλικά. Τα αγαπημένα μου ήταν τα μοσχομπίζελα που αναρριχώνταν στους φράχτες. Πάντα μας ετοίμαζε ο φίλος του μπαμπά και μια αυτοσχέδια ανθοδέσμη με αυτά. Κάτω από το μεγάλο δέντρο υπήρχαν πάντα δυο τρεις ψάθινες καρέκλες για τις λίγες στιγμές ανάπαυλας και πάντα ένα δυο φλιτζανάκια με μισοτελειωμένο καφέ, που δεν πρόλαβαν να καλοπιούν οι εργάτες της γης.
 

Η μοσχοβολιά του φρεσκοκομμένου καρπού είναι πάντα υπέροχη. Η ντομάτα και η πιπεριά έχουν μοναδικό άρωμα! Νομίζω πως πάντα τρώγαμε μια δυο ντομάτες εκεί μπροστά στη ρίζα. Στη μνήμη μου οι μπαξέδες εκείνοι έχουν μείνει σαν ένας μικρός παράδεισος επί γης κι αν τύχει, όπως σήμερα να βρεθούμε σ' ένα τέτοιο το απολαμβάνουμε.
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.