Τεσσερις μεταναστες διαμελιστηκαν, αλλα εμεις «πλενουμε τα χερια μας»
Τότε ξεχώρισα ήχο πνιχτό καθώς το φύλλο/ που τσαλακώνεται μέσα σε χέρια ανάρμοστα/ γρατσούνισμα σε σώμα ακάθαρτο, αρρωστημένο/
Κι είδα έναν Άραβα μικρό, σημαδεμένο/ έφεγγαν χέρια, πρόσωπο, μάτια κι ήταν όλος/ χιλιάδες που άφηναν τη γη τους κι επιστρέφανε/ μέσα στην άμμο, σε σκηνές, στο άσπρο φως/ Κι όταν μιλούσε δάκρυζε η φωνή του και όλο ικέτευε/ για κάποια θέση στη ζωή ή έστω αντίσταση/ στο θάνατο που ερχότανε αργά και τον ρουφούσε/
Μα εγώ έπλενα τα χέρια μου. Άγρια μοναξιά/ τα χρόνια που έφευγαν με είχανε ποτίσει.
Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, «Πρόσφυγες στην άμμο».
Από τη συλλογή «Ο θάνατος του Μύρωνα», 1960 –συγκεντρωτική έκδοση «Ο δύσκολος θάνατος», εκδ. Νεφέλη, 2007
Πολλά είναι τα ανοιχτά ζητήματα της επικαιρότητας που θα μπορούσαν να απασχολούν το μυαλό των αναγνωστών και κατ’ επέκταση τον δημόσιο διάλογο, ωστόσο ένα είναι το θέμα των τελευταίων εικοσιτετραώρων, μπροστά στο οποίο στεκόμαστε με «δέος».
Όπου «δέος» ισοδυναμεί με συναισθήματα λύπης, έκπληξης ως προς την αδυναμία ή την αδιαφορία αντιμετώπισης ενός «φαινομένου» που δυστυχώς έχει επαναληφθεί πολλάκις στο παρελθόν, και θυμού, που αντικατέστησαν το σοκ των πρώτων στιγμών.
Ο λόγος για την νέα είδηση του διαμελισμού τεσσάρων συνολικά παράτυπων μεταναστών, ανθρώπων, στην σιδηροδρομική γραμμή Αλεξανδρούπολης -Κομοτηνής, που έγινε πρωτοσέλιδη είδηση πανελλαδικώς. Και πάλι…!
Μία είδηση στην ανάγνωση της οποίας στεκόμαστε σιωπηλοί, μη έχοντας κάτι άλλο να πούμε. Όλα έχουν ειπωθεί, τίποτα δεν έχει γίνει.
Και πώς, θα πει κάποιος, μπορεί κανείς να αποτρέψει έναν τέτοιο τραγικό και βίαιο θάνατο. Μιας και οι άνθρωποι αυτοί σκοτώθηκαν «κυνηγώντας» την ελευθερία τους ή αν όχι αυτή το δικαίωμα σε μία καλύτερη –της πρότερης – ζωή. Κεκτημένο που θα έλεγε κανείς ότι θα είχαμε κατακτήσει εν έτει 2018 σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά όχι.
Λύπη και μόνο λύπη για την είδηση αυτή καθ’ αυτή, για την άδοξη «ήττα» των προαναφερθέντων στον αγώνα τους για τη ζωή, για την ελευθερία, την οποία τελικά μάθαμε να δεχόμαστε στωικά, συνειδητοποιώντας πως ουδέποτε θα αποκτήσουμε, τουλάχιστον όχι …ουσιαστικά!
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
