Τα «στρατιωτακια» αλα Monty Python και η «υπο-κριτικη» τεχνη

Πολλές ήταν οι αντιδράσεις που προκάλεσε η απόφαση 10 κοριτσιών να κάνουν παρέλαση για την εθνική επέτειο από την 28η Οκτωβρίου σε στυλ… Monty Python.
 
Για όσους δεν το παρακολούθησαν ενδεχομένως, δέκα κορίτσια συμμετέχοντας στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στον δήμο Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας περνώντας από την εξέδρα των επισήμων αποφάσισαν να αναπαραστήσουν το silly walk των Monty Python.
 
Το περιστατικό κατακρίθηκε σφοδρά από μέλη της πολιτικής ηγεσίας, ενώ στήριξη στη συγκεκριμένη ενέργεια έδειξαν στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ «ανάμεικτα» ήταν και τα σχόλια των διαφόρων χρηστών των socialmedia, με άλλους να κάνουν λόγο για προσβολή της ελληνικής σημαίας και των ηρώων του 40 και άλλους να αμφισβητούν τα όρια της σάτιρας.
 
Οι πιο αμφιλεγόμενες πρωταγωνίστριες των τελευταίων 24ώρων, με ανακοίνωσή τους την οποία απέστειλαν στην «Εφημερίδα των Συντακτών», εξήγησαν το σκεπτικό της καλλιτεχνικής «επέμβασής» τους, υπογράφοντας μάλιστα ως «Τα 10 “στρατιωτάκια” της υπο-κριτικής τέχνης».
 
Το κείμενο που υπογράφουν έχει ως εξής:
 
Στρατιωτάκια ακούνητα, μέρα ή νύχτα;
Στρατιωτάκια ακούρδιστα, μέρα ή νύχτα;
 
Πώς στα παιδικά παιχνίδια εμπλέκονται οι αρχηγοί, οι στρατοί και τα στρατιωτάκια τους;
Στρατοί που κάνουν πολέμους, βομβαρδισμούς, επεμβάσεις.
 
Και εμείς επέμβαση εκτάκτου ανάγκης κάναμε αλλά χωρίς την παραμικρή άσκηση βίας.
Καλλιτεχνική επέμβαση, κάτι σαν παιχνίδι.
 
Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια. Ίσως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά.
 
Τι κοινό μπορεί να'χει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να'χει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού.
 
Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια.
 
Γι' αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι… Υπό την πνευματική μπαγκέτα του μεγάλου στρατάρχη της αγγλικής κωμωδίας, John Cleese και όσων μας έχουν διδάξει οι Monty Python.  Με το δικό μας silly walk και ρυθμό.
 
Στα μάτια των επισήμων και πολλών θεατών, είδαμε την περιέργεια, την έκπληξη αλλά και την υποτίμηση. Άλλοι μας γιούχαραν, άλλοι μας πέρασαν για “προβληματικά παιδιά”. Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους. Η πατρίδα των κανονικών, των προβλέψιμων, των άριστων.
 
Εμείς ήρθαμε από άλλες πατρίδες. τις πατρίδες των περιττών, των απρόβλεπτων, των ζωντανών. Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί ελευθερίας, λοιπόν.
 
Υ.Γ.   Επιλέξαμε να πάμε στο δήμο της Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας σε μια γειτονιά χτισμένη από πρόσφυγες,  τους κατεξοχήν περιττούς και απόβλητους της ελληνικής κοινωνίας και τότε και τώρα.
 

Τα σχόλια και οι συζητήσεις που εκκίνησε η επιλογή των κοριτσιών θα μπορούσαν, ως ένα σημείο, να χαρακτηριστούν αναμενόμενα, σε μία χώρα ωστόσο που έχει επιδείξει –και ιδίως οι αρχές της– σεβασμό στην μνήμη των ηρώων της και μία οποιαδήποτε χώρα που πρωτίστως έχει επιδείξει γερά αντανακλαστικά στην υπεράσπιση της ιστορίας της. Ας αναρωτηθούμε όμως αν το ελληνικό κράτος στην πρόσφατη τουλάχιστον ιστορία του το έχει πράξει. Και ας θυμηθούμε επίσης ως  πιο πρόσφατο παράδειγμα το μήνυμα της Υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου…!
 
Ας αναρωτηθούμε επίσης αυτό που επεσήμανε σε σχετική του ανάρτηση ο τραγουδοποιός Βασίλης Φλώρος το πόσο βαθιά μπορεί να είναι η προσβολή ενός έθνους με αυτοπεποίθηση από εφήβους που εκφράζουν με σαρκασμό μια αντίθετη από την επικρατούσα άποψη.
 
Τους άβουλους εφήβους των tablet, των greeklish, του καναπέ και του Sin Boy, όπως πολλάκις τους «κατηγορούμε» οι οποίοι μάλιστα για κάποιους τουλάχιστον εκ των σχολιαστών όχι μόνο κατάφεραν να αποκτήσουν εν μία νυκτί πολιτικό πρόσημο –αριστερό βεβαίως βεβαίως–  αλλά κατάφεραν να αναδειχθούν και σε βασικό αντιπολιτευτικό όπλο!!!
 
Το αν και κατά πόσο η κίνηση αυτή αποτέλεσε προσβολή συμβόλων δεν θα το σχολιάσουμε δεδομένου ότι ουσιαστικά τεκμηριώθηκε η κίνησή τους στην προαναφερθείσα ανακοίνωσή τους, θα πούμε μονάχα με την αφορμή και την «εξαιρετική» (sic) δήλωση του Γιάννη Βούρου που χαρακτήρισε τα παιδιά «γελοία υποκείμενα» και «αξιολύπητα» ότι αν οι έχοντες την εξουσία βλέπουν τον «εχθρό» στα πρόσωπα των νεότερων Ελλήνων, εξαπολύοντας κυνήγι μαγισσών για ανηλίκους αντιφρονούντες, τότε μάλλον το βασικό μήνυμα της 28ης Οκτωβρίου που με τόσο σθένος οι διοικούντες –κάποιοι εξ αυτών τουλάχιστον– υπερασπίζονται από τις εξέδρες των επισήμων και τις λοιπές τους δηλώσεις επί του καναπέως και εκτός αυτού, καθίσταται πιο επίκαιρο από ποτέ.  
 
Για τα περί ελευθερίας της έκφρασης στην Ελληνική Δημοκρατία του 2019 με την «κανονικότητα» που μας έχει επιβληθεί …ουδέν νεότερο!
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.