Ποσες γαλερες ταξιδευουν αραγε αποψε προς την… Εδεμ-ταχα μου- των κλειστων συνορων;

Κοιμηθήκατε; Αγρυπνάτε;; Ονειρεύεστε;; Διαβάζετε; Μαγειρεύετε; Ερωτεύεστε;;; Σιδερώνετε;

 
Δεν μου βγαίνει τίποτε να γράψω, μόνο να ρωτάω θέλω τώρα τελευταία. Έτσι όπως ρωτάνε οι περαστικοί, όταν με βλέπουν στην αυλή να περπατάω ή να ταΐζω τα γατιά μου: “Πώς πάν’ τα κέφια;”, ρωτάει ο κύριος Μήτσος με το μπαστουνάκι και την τραγιάσκα… “Καλά” του λέω, “μην πάτε πολύ μακριά, θα χαθείτε όπως τις προάλλες που σας έψαχναν…” Κι όλο ρωτάω, κι όλο με ρωτάνε, κι όλο απαντήσεις πάνε κι έρχονται, αδιάφορες, άχρωμες, χωρίς νεύρο, χωρίς σημασία.
 
Φταίει η άνοιξη, και οι αέρηδες που αλλάζουν ρότα αυτό τον καιρό, είμαστε και τόσο κοντά στην Αφρική, και δεν βλέπουμε, δεν ακούμε όλα όσα γίνονται γύρω, κοντά και μακριά… Αδειάζει η Αφρική, γεμίζει πτώματα η Μεσόγειος, γεννιούνται παιδιά μέσα στις …γαλέρες που φορτώνουν απελπισμένους, νέοι άνθρωποι, νιογέννητα, παλικαρόπουλα, κορίτσια… Και πώς να κοιμηθείς;;; Πόσες γαλέρες ταξιδεύουν άραγε απόψε προς την…Εδέμ-τάχα μου- των κλειστών συνόρων;

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.