Πογκρομ Ελληνων

Αυτές τις μέρες το διαδίκτυο, ιστολόγια και μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ήταν γεμάτο με αναφορές στα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του ‘55 στην Κωνσταντινούπολη. Γεγονότα που χαρακτηρίσθηκαν ως πογκρόμ εναντίων των Ελλήνων που ζούσαν τότε στην Πόλη. Οι αφορμές και τα αίτια έχουν ερευνηθεί και καταγραφεί. Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν ένα ακόμα κύμα φυγής και περαιτέρω συρρίκνωση του ρωμαίικου πληθυσμού.
 
Με αφορμή αυτήν την επέτειο, μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο έδειξε πως θύματα αλλά κι αίτιοι πογκρόμ υπήρξαν κι άλλοτε οι Έλληνες.
 
Ίσως δεν είναι τόσο γνωστό αλλά το 1918 στον Καναδά 500 Καναδοί «πατριώτες» επιδόθηκαν για μέρες σε ένα ανελέητο πογκρόμ ενάντιων Ελλήνων μεταναστών στο Τορόντο. Αποτέλεσμα ο θάνατος αρκετών μεταναστών, ανάμεσα τους και 29 γυναίκες και 6 παιδιά, καθώς και ζημιές 1.000.000 δολαρίων. Οι αφορμές ήταν πολλές. Για χρόνια οι ελληνόφωνοι μετανάστες, μικροϊδιοκτήτες και εργαζόμενοι κυρίως στον επισιτισμό (Greek restaurants) αποκαλούνταν από τους ντόπιους «slackers», δηλαδή «τεμπελχανάδες» επειδή κατά τους ρατσιστές απέφευγαν τις βαριές δουλειές του φορτοεκφορτωτή, του ξυλοκόπου ή του βιομηχανικού εργάτη και δούλευαν σαν μάγειροι, ψήστες, σερβιτόροι ή υπάλληλοι εμπορικών καταστημάτων. Επιστρέφοντας οι χιλιάδες των βετεράνων Καναδών από τη σφαγή των χαρακωμάτων του Α’ παγκοσμίου πολέμου, πολλοί απ’ αυτούς ανάπηροι και σε άθλια οικονομική κατάσταση, βρήκαν τους ελληνόφωνους μετανάστες που αποτελούσαν το 0,5% του πληθυσμού της πόλης να ευημερούν έχοντας στην κατοχή τους το 35% των μικρομεσαίων καταστημάτων. Τον Αύγουστο του 1918, 10.000 βετεράνοι διαδήλωσαν στους δρόμους συνεπικουρούμενοι από 40.000 καναδούς πολίτες. Οι πολυήμερες διαδηλώσεις συχνά εξετράπησαν σε πογκρόμ σε βάρος μαγαζιών και σπιτιών μεταναστών με την αστυνομία στην καλύτερη περίπτωση θεατή ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου Καναδοί αστυνομικοί έπαιρναν ενεργά μέρος στο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων. Για τα γεγονότα έχει γυριστεί ντοκυμαντέρ το 2009 (βλ. σχετικά στον σύνδεσμο http://m.youtube.com/watch?v=IBHq1ZJjDz8).
 
Στον αντίποδα, στη Ρωσία από το 1930 ως το 1949, ο Στάλιν εξόντωσε 38.000 Έλληνες. Σοβιετικοί πολίτες ελληνικής καταγωγής μεταφέρθηκαν στα γκούλαγκ της Σιβηρίας, απ’ όπου ελάχιστοι επέζησαν των απάνθρωπων συνθηκών καταναγκαστικής εργασίας. Συνολικά, όπως προκύπτει από τα υπάρχοντα στοιχεία, υπήρξαν τρία κύματα διωγμών των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης κατά τη σταλινική περίοδο: οι εύποροι που συνελήφθησαν, εκτοπίστηκαν ή εκτελέστηκαν το ’30 ως «Κουλάκοι», μεγαλοαγρότες δηλαδή και άρα «εχθροί του λαού», εκείνοι –μερικές δεκάδες χιλιάδες– που διώχθηκαν το 1937 στην περιβόητη «επιχείρηση 13» με την κατηγορία της υπέρ της Ελλάδος κατασκοπείας (!) και όσοι εξορίστηκαν στη διάρκεια του πολέμου αλλά και το 1949 ως «συνεργάτες των Γερμανών» και «υπονομευτές» του σοβιετικού κράτους.
Υπάρχουν όμως κι οι αντίστροφες καταστάσεις.Πογκρόμ που διέπραξαν Έλληνες. Έτσι στην Κέρκυρα στις 2 Απριλίου του 1891 βρέθηκε το πτώμα ενός κοριτσιού κλεισμένο σ’ ένα σακί με πίτουρα και χόρτα. Το κορίτσι ήταν κόρη ενός Εβραίου ράφτη. Κατηγορήθηκαν όμως οι εβραίοι της πόλης. Τα γεγονότα εξελίχθηκαν ραγδαία. Πλήθος Κερκυραίων συγκεντρώθηκε και προκάλεσε τραυματισμούς, θανάτους και καταστροφές σε εβραϊκές περιουσίες. Ποτέ δε μαθεύτηκε ο πραγματικός αριθμός των νεκρών. Άλλοι μιλούσαν για 7, άλλοι για 22 και 50. Οι αρχές επέβαλλαν λογοκρισία για να διαφυλαχθεί το κύρος του κράτους.
 

Κι αρκετά πιο πρόσφατα το 2004. Όταν η ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα κέρδισε το Euro 2004, τον Ιούλη, μέλη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας για να «πανηγυρίσουν» τη νίκη μαζί με τις χιλιάδες του συγκεντρωμένου λαού. Μόλις έφτασαν εκεί οι ναζιστές γρήγορα αποκάλυψαν την πραγματική φύση των «πανηγυρισμών» τους φωνάζοντας «Ό,τι και να κάνεις Αλβανέ, δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ» και κυνηγώντας και χτυπώντας μετανάστες οι οποίοι, στο πλευρό των Ελλήνων, γιόρταζαν την αναπάντεχη εθνική επιτυχία. Ενόσω αυτά συνέβαιναν, η αστυνομία δεν έκανε το παραμικρό για να παρέμβει.
 
Ύστερα απ’ αυτά τα γεγονότα, η ήδη θερμή σοβινιστική ατμόσφαιρα έφτασε σε σημείο βρασμού κατά τη διάρκεια των ολυμπιακών αγώνων. Τότε που οι έλληνες θεατές γιουχάριζαν συστηματικά αντίπαλους αθλητές με τη δηλωμένη συνεργία των ελλήνων διοργανωτών. Ωστόσο, ήταν η ήττα με 2-1 από την αλβανική ποδοσφαιρική ομάδα στις 4 Σεπτέμβρη που προκάλεσε τελικά μια πρωτοφανή έκρηξη εθνοτικής βίας. Με τη λήξη του αγώνα, δεκάδες Αλβανοί κατέβηκαν στην Ομόνοια για να πανηγυρίσουν τη νίκη ανεμίζοντας τα εθνικά τους σύμβολα, αλλά βρέθηκαν αντιμέτωποι με καμιά διακοσαριά άτομα. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς ήταν τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής οι οποίοι, αφού προκάλεσαν τους Αλβανούς, τους επιτέθηκαν με κλομπς και τραυμάτισαν αρκετούς.
 
Την επόμενη στιγμή, οι αστυνομικές δυνάμεις, ήδη παρούσες στην πλατεία, ανέλαβαν δράση κι επιτέθηκαν στους Αλβανούς με κλομπς και δακρυγόνα, προκειμένου να τους διώξουν από την πλατεία, παραδίδοντάς τη στα χέρια του καθοδηγούμενου από τους ναζιστές όχλου. Τα επεισόδια μεταδόθηκαν τηλεοπτικά και πυροδότησαν αντι-αλβανική βία σε ολόκληρη τη χώρα, με απολογισμό 300 τραυματίες εκ των οποίων 20 τραυματισμένους με κατσαβίδι,
 
Τι οδηγεί τους ανθρώπους σε τέτοιες εγκληματικές ενέργειες; Η ψυχολογία του όχλου, η ανάδυση ρατσιστικών ενστίκτων, η εθνικιστικές και ριζοσπαστικές θρησκευτικές πολιτικές; Το αποτέλεσμα είναι ένα. Θάνατος και καταστροφή!
 
*Η Μαρία Δήμου είναι εκπαιδευτικός

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.