Οι «αριστεροι» τουρκοφοβικοι

Καθώς διάβαζα τα μέιλ και τα σχόλια για τα προηγούμενα μου άρθρα, κατάλαβα το πόσο καλά έκανα και πήρα την απόφαση να γράφω κάθε Πέμπτη τακτικά στον «ΠτΘ». 

«Μην υποστηρίζεις τον τουρκικό εθνικισμό»

Μια απ’ τις αγαπημένες μου τρολλοσελίδες στο facebook, η Gleryzl Sosyalizm (Εύθυμος Σοσιαλισμός) δημοσίευε τις προάλλες τα μηνύματα που τους στέλνουν οι Τούρκοι εθνικιστές, δεξιοί και «αριστεροί». Οι πρώτοι γράφανε βρισιές και «συνθήματα» όπως «Θάνατος στα κουμμούνια». Ενώ οι δεύτεροι, μετά από κάθε ανάρτηση που αφορά τους Κούρδους, στέλνανε «Admin, μην υποστηρίζεις τον κουρδικό εθνικισμό».
 
Τα ίδια σχολίαζαν και κάτω απ’ το δικά μου άρθρα, πέρα από κάποιους φασίστες-τενεκέδες, και κάποιοι «αριστεροί» ή ακόμα και «αντιεξουσιαστές».
 
Ενώ ένας άλλος φίλος-συνάδελφος, έλεγε πως σαν αριστερός συμφωνεί μαζί μου, αλλά αναρωτιόταν «γιατί δε γράφω και για τον τουρκικό εθνικισμό;»
 
(Νόμος: Όταν θες να γράψεις κάτι για τουρκικό εθνικισμό, δε το γράφεις στα ελληνικά να το διαβάσει ο μπαρμπα-Μήτσος, αλλά στα τουρκικά και στα μέσα που διαβάζει ο Χασάν αγκά. Οπότε, μάθετε τουρκικά για να διαβάσετε και αυτά που γράφω/έγραψα τόσα χρόνια στον μειονοτικό τύπο – μη μείνουν χωρίς δουλειά τα φροντιστήρια!). 

«Το προξενείο που εκτουρκίζει Πομάκους και Ρομά»

Ένα δεύτερο θέμα, που το θέτουν συνέχεια –μα συνέχεια– τόσα χρόνια είναι το: «Για το προξενείο που καταπιέζει και εκτουρκίζει τους Πομάκους και Ρομά γιατί δε λες κουβέντα».
 
Για τους ρόλους των προξενείων (της Κομοτηνής αλλά και της stanbul) αν θέλετε να μιλήσουμε σ’ άλλο άρθρο, για να σας δημοσιεύσω και κάποια ντοκουμέντα. Αλλά, για να υπερασπίζεται κανείς πως το τουρκικό προξενείο εκτουρκίζει τους Πομάκους, πρέπει να είναι ή ανιστόρητος, ή «τενεκές».
 
Για τον απλούστατο λόγο: Το 98% των Πομάκων, εκτουρκίστηκαν –εδώ και πολλά χρόνια πριν– όχι επειδή το τουρκικό προξενείο τους δίνει λεφτά, τηλεοράσεις, αποκωδικοποιητές κλπ. Αλλά, επειδή το παρανοϊκό ελληνικό κράτος, κάθε φορά που είχε διπλωματική κρίση με την Τουρκία καταπίεζε και τους Πομάκους μαζί με τους Τούρκους (για τις μπάρες έχετε ακούσει κύριε;) Και –λογικά– αυτοί διάλεξαν να αυτο-τουρκιστούν, μιας και στη δικιά τους χώρα θεωρούνταν «επικίνδυνοι» και «ανεπιθύμητοι», μπας και σε περίπτωση ενός «χάους» τους προστατέψει καμιά Τουρκία (είδες, φίλε μου τι παθαίνει κανείς όταν δεν αισθάνεται ασφαλής στη δική του χώρα!).
 
Ενώ, αντίθετα, το ίδιο δεν ισχύει για τους Ρομά: Εγώ, στα 28 μου χρόνια, δεν είδα κανέναν Ρομά στη καταγωγή/κουλτούρα/γλώσσα να δηλώνει Τούρκος. 

Γιατί βγάζετε σπυριά;

Αλλά το πιο τραγικό μ’ όλη την υπόθεση είναι ότι ακόμα και αυτοί οι «αριστεροί» που μιλάνε για «προξενείο που ΕΚΤΟΥΡΚΙΖΕΙ τους Πομάκους-Ρομά», όταν μιλάνε για τη μειονότητα στη Θράκη μιλάνε για Πομάκους, Ρομά και Μουσουλμάνους. (1η σχιζοφρένεια: Οι Πομάκοι και οι Ρομά δεν είναι Μουσουλμάνοι; 2η σχιζοφρένια: Αφού το προξενείο εκτουρκίζει τόσους, που πήγαν οι έστω και «εκτουρκισμένοι» Τούρκοι;)
Μετά από τόσο «τουρκοφοβία» -και μέσα στην Αριστερά- που φτάνουν στο σημείο να βγάζουν σπυριά με το που ακούν τη λέξη «Τούρκος»…
 
…αυτός που αυτοπροσδιορίζεται ως Τούρκος, δεν είναι λογικό να προσανατολιστεί στον «δικό του» εθνικισμό;
 
Μετά απ’ όλα αυτά, δεν σας φαίνεται λογικό, το Κόμμα Ισότητας-Ειρήνης-Φιλίας (DEB), που δε λέει τίποτε άλλο παρά το «Είμαστε Τούρκοι» να παίρνει το 90% των μειονοτικών ψήφων; 

Εδώ χρειαζόμαστε μια Αριστερά

Εδώ, ακριβώς στο σημείο αυτό, πρέπει να «σπάσουμε» τις τουρκοφοβικές/εθνικιστικές φωνές μέσα στο χώρο της Αριστεράς. Δε χρειαζόμαστε μια τέτοια Αριστερά, σαν χώρα, αυτή τη στιγμή!
 
Χρειαζόμαστε μια Αριστερά, που θα παίξει το ρόλο «γέφυρα» για να ξαναποκτήσει ο μέσος μειονοτικός την εμπιστοσύνη, το σεβασμό, την αγάπη για τη χώρα του.
 
Πρέπει ο μέσος μειονοτικός να νιώσει πως είναι στη χώρα του –στη χώρα που υπηρετεί στο στρατό, δίνει φόρους, δουλεύει– και όχι σε μια χώρα που τον θεωρεί «επικίνδυνο» και «χαφιέ» ενός άλλου κράτους.
 
Πρέπει ο μέσος μειονοτικός, να νιώσει ίσος πολίτης και όχι το «θύμα» που με το παραμικρό διπλωματικό σκάνδαλο θα φάει ξύλο, θα λεηλατηθεί το μαγαζί του, θα καεί το σπίτι του.
 
Εδώ χρειαζόμαστε μια Αριστερά που θα βάλει «γκολ» στον ελληνικό αλλά και στον τουρκικό (αφού σας αρέσει τόσο πολύ να το ακούτε) εθνικισμό ταυτόχρονα.
Τόσα χρόνια οι αποκλεισμοί, οι ρατσισμοί, οι παράνοιες να βλέπουμε εχθρούς παντού, μας οδήγησαν σ’ αυτή τη κατάσταση. Και βλέπουμε πως το αποτέλεσμα είναι κάθε άλλο παρά θετικό.
 
Γιατί να μην δοκιμάσουμε και τον άλλο δρόμο: Το δρόμο της δημοκρατίας, των ελευθεριών, της αλληλεγγύης;
 
Εδώ ακριβώς χρειαζόμαστε μια Αριστερά (και Αριστερούς) που θα βάλει ως κύριο εχθρό το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, τα μνημόνια, τη «μπότα» του ευρώ, την ΕΕ του ρατσισμού, τον ελληνικό εθνικισμό, τα συστημικά κόμματα (ΝΔ-Ποτάμι-ΣυΡιζΑ-ΠαΣοΚ) που ενώ «αλληλοτρίβονται» με κέντρα και παράκεντρα σπέρνουν τον εθνικιστικό λόγο στην περιοχή… και όχι τους απλούς πολίτες της χώρας αυτής που –τυχαία– έχουν μια διαφορετική καταγωγή/κουλτούρα/γλώσσα/θρησκεία και θέλουν να ζήσουν μ’ αυτό, θέλουν να τραγουδήσουν τα τραγούδια που τους νανούριζε η μητέρα τους, να χορέψουν τους χορούς που έμαθαν απ’ τον παππού τους.
 
Αν το καταφέρουμε αυτό, πιστέψτε με, θα είναι η πιο πατριωτική (μιας και που αρέσει σε κάποιους) στάση, που θα μείνει στην ιστορία της χώρας…

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.