Ο μακαρθισμος της ερμηνειας των λεξεων

Σε τι προσέβλεπε η επίσκεψη της ΠτΔ στο Κίεβο μετά τις πολλαπλές επισκέψεις του ΥΠΕΞ, την κάθε τόσο επικοινωνία του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο Ζελένσκι και τις διαδικτυακές παρεμβάσεις του τελευταίου, είτε στη Βουλή είτε στο φόρουμ για τη δημοκρατία πρόσφατα; Να ενθαρρύνει, επικαλούμενη αξίες, τον πρόεδρο Ζελένσκι ώστε να συνεχίσει τον πόλεμο αντί της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στους εμπόλεμους, που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ακόμη και την παγκόσμια ασφάλεια; Ή για να αποδείξουμε ακόμη μια φορά ότι είμαστε στη «σωστή πλευρά της ιστορίας», δηλαδή τη νομιμοφροσύνη μας έναντι των συμφερόντων των ΗΠΑ; Διότι τα συμφέροντα των ΗΠΑ και οι επιδιώξεις τους είναι αυτά που διαμορφώνουν και καθορίζουν κάθε φορά το αποδεκτό περιεχόμενο των αξιών που επικαλούνται και οι αξιωματούχοι της χώρας μας· τι σημαίνει δηλαδή φιλελεύθερη δημοκρατία, ευρωπαϊκές αρχές, αξίες, ανθρώπινα δικαιώματα. «Σε ό,τι αφορά τις καθοριστικές πολιτικές έννοιες», έγραφε ο Καρλ Σμιτ, «εξαρτάται από το ποιος τις ερμηνεύει, ποιος τις ορίζει και ποιος τις χρησιμοποιεί. Μια από τις πιο σημαντικές διαστάσεις της νομικής και πνευματικής ζωής της ανθρωπότητας είναι το γεγονός ότι όποιος έχει πραγματική εξουσία μπορεί να καθορίσει το περιεχόμενο των εννοιών και των λέξεων». Μάλιστα ο συγγραφέας Ουίλιαμ Ρας θαύμαζε τον τρόπο με τον οποίο το αμερικανικό σύστημα είχε κατορθώσει να κερδίσει την παγκόσμια ηγεμονία, εξισώνοντας τα ιδιαίτερα συμφέροντά του με ηθικούς κανόνες που ήταν καθολικά δεσμευτικοί, έτσι ώστε «η αντίθεση στην αμερικανική ηγεμονία να σημαίνει την αντίθεση στο καλό όλων και τα κοινά συμφέροντα της ανθρωπότητας». Το αποτέλεσμα; Ένας νέος μακαρθισμός πλανάται πάνω από τη χώρα μας, από την Ευρώπη, παγκόσμια θα ’λεγα, που μας υπαγορεύει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να σκεπτόμαστε για να θεωρούμαστε σύννομοι και αποδεκτοί.

Ο συγγραφέας Ουίλιαμ Ρας θαύμαζε τον τρόπο με τον οποίο το αμερικανικό σύστημα είχε κατορθώσει να κερδίσει την παγκόσμια ηγεμονία, εξισώνοντας τα ιδιαίτερα συμφέροντά του με ηθικούς κανόνες που ήταν καθολικά δεσμευτικοί, έτσι ώστε “η αντίθεση στην αμερικανική ηγεμονία να σημαίνει την αντίθεση στο καλό όλων και τα κοινά συμφέροντα της ανθρωπότητας”. Το αποτέλεσμα; Ένας νέος μακαρθισμός πλανάται πάνω από τη χώρα μας, από την Ευρώπη, παγκόσμια θα ’λεγα

Αναμφισβήτητα ο πρόεδρος Πούτιν κυβερνά τη Ρωσία με τρόπο αντιδημοκρατικό, δικτατορικό και προσθέστε και οποιονδήποτε άλλον επιβαρυντικό χαρακτηρισμό θέλετε. Όμως αυτό δεν εξωραΐζει την άλλη πλευρά, το Κίεβο, ώστε να θεωρείται ο πρόεδρος Ζελένσκι ως εκφραστής «της φιλελεύθερης δημοκρατίας» και των «ευρωπαϊκών αξιών» από τους δυτικούς αξιωματούχους. Διότι το καθεστώς του Κιέβου είναι απότοκος του ναζιστικού «Δεξιού Τομέα» και του εθνικοσοσιαλιστικού «Σβόμποντα»· είναι το καθεστώς που ενώ προσυπέγραψε τις συμφωνίες του Μινσκ, που σεβόταν την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας όπως και τα ανθρώπινα δικαιώματα της πολυπληθούς μειονότητας των ρωσόφωνων του Ντονμπάς, δεν την υλοποίησε. Και μη μου πείτε ότι «Δεξιός Τομέας» και «Σβόμποντα» εκλογικά λαμβάνουν πολύ μικρά ποσοστά και δεν καθορίζουν την πολιτική του Κιέβου, διότι μετά την κατάληψη της εξουσίας, με το πραξικόπημα του Φεβρουαρίου του 2014, οι ακραίοι μεταπήδησαν στα κόμματα εξουσίας. Πρωθυπουργός μάλιστα της μεταβατικής κυβέρνησης ορίσθηκε ο επικεφαλής του Σβόμποντα με τις ευλογίες του Τζέφρι Πάιατ και της υφυπουργού ΥΠΕΞ Βικτόριας Νούλαντ. Όπως συμβαίνει δηλαδή και στη χώρα μας, όπου πολιτικοί μεταπήδησαν από ακροδεξιά κόμματα («ΛΑΟΣ», «ΕΠΕΝ») σε κόμματα εξουσίας και κατέχουν υπουργικούς θώκους.

«Κατασκευή εικόνας»: Η νέα μορφή ψέματος της εποχής μας

Όμως, εκείνο που έχει διαστραφεί πλήρως είναι η έννοια της δημοκρατίας και το περιεχόμενό της. Αυτό ήταν ολοφάνερο στο Athens Democracy Forum, που διοργανώθηκε πρόσφατα στην Αθήνα από τους “New York Times” και το Democracy and Culture Foundation, στο οποίο απευθύνθηκε και ο πρόεδρος Ζελένσκι, λέγοντας ότι «στην Ουκρανία εξελίσσεται μια μάχη μεταξύ δημοκρατίας και τυραννίας!» Μάλιστα πρόσθεσε ότι «πρέπει να δράσουμε μαζί, ώστε κανείς να μην μπορεί να μετατραπεί σε ολοκληρωτική απειλή για εμάς». Δηλαδή, πες πες από όλους τους δυτικούς αξιωματούχους που παρελαύνουν στο Κίεβο, ο πρόεδρος Ζελένσκι πίστεψε ότι είναι δημοκράτης, διότι, όπως επισημαίνει η Χάνα Άρεντ, είναι πολύ δύσκολο να λέει κάποιος ψέματα στους άλλους χωρίς να καταλήξει να πιστεύει την «αλήθεια» των δικών του ψεμάτων. Πώς συνέβη αυτό; Μια νέα μορφή ψέματος έχει εμφανιστεί στην εποχή μας. Αυτή που η Χάνα Άρεντ ονομάζει «κατασκευή εικόνας», κατά την οποία η αλήθεια των πραγμάτων αγνοείται αν δεν ταιριάζει με την εικόνα. Γι’ αυτό η εικόνα του προέδρου Ζελένσκι περιφέρεται παντού.

Η άλλη αντίφαση που είδαμε στο Athens Democracy Forum; Όταν ο διάσημος Αμερικανός καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια, Τζέφρι Σακς, δήλωσε σε ομιλία του στο Forum ότι «η πιο βίαιη χώρα στον κόσμο από το 1950 είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες», αμέσως ο συντονιστής τον διέκοψε απότομα. Όμως, στους κύριους ομιλητές του Forum περί δημοκρατίας συμπεριλαμβάνονταν και η επικεφαλής της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν,  η οποία όμως είχε εκλεγεί  στο αξίωμά της από το ευρωκοινοβούλιο οριακά με εννέα μόλις ψήφους διαφορά με τις ψήφους του πολωνικού PiS, του «Φιντέζ» του Βίκτορ Όρμπαν και των «5 Αστέρων» του Μπέπε Γκρίλο. Μάλιστα, για να εκλεγεί, παρακάμφθηκε ο νεοπαγής δημοκρατικός θεσμός Spitzenkandidaten, με βάση τον οποίο η εκλογή του προέδρου της Κομισιόν γίνεται μεταξύ των υποψηφίων προέδρων, στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνονταν. Αυτά για να γνωρίζουμε ποιοι μας δασκαλεύουν για τις αξίες που πρέπει να ασπαζόμαστε και με ποιους «δασκάλους» συμπορεύονται οι πολιτικοί μας.

Θα πρέπει λοιπόν να ρωτάμε τους υποβολείς μας για τον τρόπο που θα πρέπει να σκεπτόμαστε;

Για το περιεχόμενο που θα πρέπει να προσδίδουμε κάθε φορά στις λέξεις ανάλογα με τα συμφέροντά τους;

Αλεξανδρούπολη, 7/11/2022

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.