Ο κυριος Τασουλας

Οι παλαιότεροι κάτοικοι της Κηφισιάς δεν θυμούνται με συγκίνηση και ενθουσιασμό το πέρασμα του υποψηφίου προέδρου από τον δημαρχιακό θώκο της όμορφης πόλης του. Οι αριστεροί, δημοκρατικοί πολίτες ου μην και οι γενναιόδωροι έντιμοι αστοί, με αποτροπιασμό ίσως να θυμούνται την απαίτηση του εν λόγω να τεθεί περίπου εκτός νόμου το Κ.Κ.Ε. επειδή είχε τον Ζαχαριαδή γραμματέα του. Οι κοινοβουλευτικοί συντάκτες θα χαμογέλασαν ειρωνικά όταν ο κ. Τασούλας τους έκανε δώρο ένα φορητό υπολογιστή, δαπάναις της Βουλής βεβαίως. Αλλά θυμάμαι ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν είχε ψηφίσει τον κ. Παυλόπουλο γιατί δεν ήταν αρκούντως Ευρωπαίος. Φαντάζομαι ότι διέκρινε στο πρόσωπο του Ηπειρώτη πολιτικού το μέγεθος ενός Σούμαν και ενός Μονέ και υποκλίθηκε στο ευρωπαϊκό μεγαλείο του ανδρός. Αλλά και ως Πρόεδρος της Βουλής  δεν προξένησε ευφρόσυνα συναισθήματα όσον αφορά τις σχέσεις του με τα κόμματα της αντιπολίτευσης που τον είχαν ψηφίσει. Με ειρωνικούς τόνους και ανοηταίνοντες ενίοτε αστεϊσμούς υποβάθμιζε την πολιτική συζήτηση στην Βουλή, σπεύδοντας σε δύσκολες συζητήσεις για την κυβέρνηση να σπεύδει ασμένως να κατακεραυνώνει τους όποιους αναιδείς αντιπολιτεύομενους έθεταν ερωτήματα όπως  τα Τέμπη ή τις υποκλοπές.

Φαντάζομαι ότι ο πρωθυπουργός εξετίμησε δεόντως το διεθνές κύρος του προέδρου της Βουλής, αυτό που ήταν και από τα βασικά κριτήρια επιλογής του εν λόγω. Ασφαλώς θα είχε στο γραφείο του, στο Μαξίμου, εκατοντάδες άρθρα του διεθνούς τύπου που θα αναφέρονταν στον κύριο Τασούλα. Είμαι βέβαιος πως ο κ.Μητσοτάκης έψαξε πολύ και σκέφτηκε πολύ γύρω από το θέμα της επιλογής του υποψηφίου. Και κατέληξε πως ο άριστος όλων, ο κάλλιστος, είναι ο βουλευτής Ιωαννίνων και μάλιστα με μεγάλη απόσταση από τον δεύτερο. Η εργογραφία του επίσης αναζητείται ενδελεχώς από τους ερευνητές. Αλλά φαντάζομαι πως αυτό δεν είναι κριτήριο.

Ο κ. Μητσοτάκης είναι ένας κυνικός της εξουσίας και κυρίως της προσωπικής του εξουσίας. Επομένως η φράση συναίνεση που ενυπάρχει στον καταστατικό χάρτη της χώρας, απλώς του φαντάζει αστεία. Μεταξύ μας δεν έχει και πολύ άδικο. Το Σύνταγμα είναι ένα κουραστικό και ενίοτε ενοχλητικό κείμενο για τον πρωθυπουργό. Χρειάζεται έναν άνθρωπο που απλώς να του σημειώνει άρθρα και ως νομικός να του λέει και τα ερμηνευτικά που αλλάζουν ξέρετε αυτά κατά το δοκούν, όπως αλλάζει και το αριθμητικό κλάσμα για την συγκρότηση των ανεξάρτητων αρχών, έργο Τασουλα και αυτό. Κάθε πρωθυπουργός, θα σκέφτηκε ο κ.Μητσοτάκης χρειάζεται έναν καλό γραμματέα που να ξέρει και αγγλικά. Ο κ. Τασούλας ξέρει την δουλειά του γραμματέως, υπήρξε επί σειρά ετών γραμματεύς του μακαρίτη Ευάγγελου Αβέρωφ, γνωστού πολιτικού με το προσωνύμιο του «γεφυροποιού» ή του Έλληνος Αντρεότι. Άλλωστε είναι γνωστό πως όποιος είχε την εύνοια του αβερωφικού συστήματος εξουσίας εξασφάλιζε με αδιατάρακτη πολιτική καριέρα δίχως να ιδρώσει ιδιαιτέρως. Με την επιλογή Τασούλα σίγουρα χαίρονται οι μισοί εκλογείς των Ιωαννίνων, ή όσοι ψηφίζουν εξ αυτών Ν.Δ.

Αισθάνονται χαρούμενοι ενδεχομένως και οι γραμματείς γενικώς, δεν είμαι σίγουρος για αυτό όμως, όπως δεν είμαι σίγουρος και αν χαίρονται οι κηπουροί. Από ό,τι φαίνεται ο κ. Τασούλας θα εκλεγεί με τις ψήφους των νεοδημοκρατών βουλευτών, με μια μικρή βοήθεια από ό,τι ακούγεται από τους Σπαρτιάτες. Και αυτό είναι όντως πρωτοφανές. Όταν ο κ. Τασούλας θα δώσει τον όρκο του στην Βουλή, την δήλωση πίστης στο Σύνταγμα ο πρωθυπουργός θα χαμογελά, γιατί η πίστη στο Σύνταγμα είναι και αυτή θέμα ερμηνείας και ακόμη καλύτερα μιας ερμηνείας που εισάγει ο πρωθυπουργός. Η υπόθεση των υποκλοπών είναι η κορυφαία πράξη της παραβίασης του Συντάγματος που έπραξε ο κ. Μητσοτάκης και βρήκε υποστήριξη από τον κ. Τασούλα και χάρηκε την αφωνία της κ. Σακελλαροπούλου.

Όσοι, όσες, όσα επομένως έχετε εμπιστοσύνη στον κ. Μητσοτάκη στο θέμα του σεβασμού και της τήρησης του Συντάγματος, μπορείτε να κοιμόσαστε  ήσυχοι. Ο κ. Τασούλας δεν θα σας χαλάσει αυτή την αίσθηση. Όσοι, όσες, όσα ανησυχείτε και δικαίως ίσως, ας προσέχατε. Γιατί τόσο το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουνίου του 23, όσο και αλλαγές που έγιναν στο Σύνταγμα, επιτρέπουν στον κύριο Μητσοτάκη να συμπεριφέρεται ως ιδιοκτήτης που αποζητά το κέρδος με οποιονδήποτε τρόπο. Διότι είναι γνωστό τοις πάσι πως η εξουσία είναι το απόλυτο αφροδισιακό, ξεπερνά ακόμη και τον πλούτο.

Υ.Γ. Προδήλως ο θεσμός του Προέδρου είναι συμβολικός. Επειδή όμως και τα σύμβολα σημαίνουν, ο πρωθυπουργός με την επιλογή του έδειξε στην κοινωνία ποιος πραγματικά είναι ο ίδιος.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.