Ο «Εξουσιοκαπηλος»

Ο κάπηλος αρχικά ήταν ο έμπορος, ο οινοπώλης, ο ταβερνιάρης. Στη συνέχεια, ταυτίστηκε με τον μικροπωλητή, μικρέμπορο, που πουλούσε τα προϊόντα του στο λιανεμπόριο. Για να αντέξει, πεταγόταν στο καπηλείον, (το μικρομάγαζο, που ήταν λίγο παραπέρα κι είχε πάντοτε κρασί μαζί με τα άλλα εμπορεύματα) έπαιρνε τα χρειαζούμενα και έβγαινε πάλι στην αγορά.

Οι κάπηλοι απετέλεσαν ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα, μετά το δεύτερο ή μεγάλο ελληνικό αποικισμό, όταν οι Έλληνες εξαπλώθηκαν στα πέρατα της γης, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Ο κάπηλος έρχεται σε αντιδιαστολή με τον έμπορο, γιατί ο έμπορος είναι πλανόδιος, πάει από εδώ κι από κει (εν πόρον = διέσχιζε τη θάλασσα χρησιμοποιώντας πόρον= πλοίο ή πέρασμα). Οι κάπηλοι, με τον καιρό δημιουργήσαν δικά τους κατοχυρωμένα σημεία (ειδικά επί τον εμπορικών οδών της εποχής) κι λειτουργώντας σχεδόν μονοπωλιακά έκλεβαν στο ζύγι, στα ρέστα, στην ποιότητα, εκμεταλλεύονταν με λίγα λόγια τους πελάτες τους για να πλουτίσουν γρηγορότερα. Απέκτησε, συνεπώς ο κάπηλος αρνητικό περιεχόμενο, έγινε ο εκμεταλλευτής.

Κάπως έτσι μπήκε στην γλώσσα μας το ρήμα καπηλεύομαι, δηλαδή εκμεταλλεύομαι (κυρίως ιδεώδη, ιδανικά κ.λπ.) για ιδιοτελείς σκοπούς και με άλλες σημασίες σημαίνει καταχρώμαι, ή εμπορεύομαι.

Κι έρχομαι στο ζητούμενο, σε όλους αυτούς που με κάποιο τρόπο (συνήθως νόμιμο ή σε ελάχιστες περιπτώσεις καταχρηστικό) έχουν καταλάβει μια θέση στην δημόσια ζωή του τόπου του κάθε τόπου. Σε όλους αυτούς που ξεχνούν το αρχαίο ρητό «Αρχή άνδρα δείκνυσιν» του Πιττακού του Μυτιλιναίου και νομίζουν ότι αφού έκατσαν στην καρέκλα μεταμορφώθηκαν σε ηγέτες και δη χαρισματικούς. Πολύ περισσότερο δε ασκούν την εξουσία που τους δόθηκε χρησιμοποιώντας κάθε δολοπλοκία για να παραπληροφορήσουν και να χειραγωγήσουν τον λαό που τους ανέβασε στην καρέκλα λειτουργώντας συνήθως με αλαζονεία και καταχρηστικά.

Κι έρχομαι στο ζητούμενο, σε όλους αυτούς που με κάποιο τρόπο (συνήθως νόμιμο ή σε ελάχιστες περιπτώσεις καταχρηστικό) έχουν καταλάβει μια θέση στην δημόσια ζωή του τόπου του κάθε τόπου. Σε όλους αυτούς που ξεχνούν το αρχαίο ρητό «Αρχή άνδρα δείκνυσιν» του Πιττακού του Μυτιλιναίου και νομίζουν ότι αφού έκατσαν στην καρέκλα μεταμορφώθηκαν σε ηγέτες και δη χαρισματικούς. Πολύ περισσότερο δε ασκούν την εξουσία που τους δόθηκε χρησιμοποιώντας κάθε δολοπλοκία για να παραπληροφορήσουν και να χειραγωγήσουν τον λαό που τους ανέβασε στην καρέκλα λειτουργώντας συνήθως με αλαζονεία και καταχρηστικά. Χωρίζουν τον ίδιο αυτό λαό σε «δικούς μας» κι «τους άλλους» και «τους δικούς τους» σε αυλικούς και μη, λειτουργώντας με νεποτισμό και φανφάρες. Είναι δε τόση η έπαρσή τους που βλέπουν εαυτό σαν βασιλιάδες. Όλοι αυτοί καπηλεύονται την εξουσία που τους παραχώρησε ο δύσμοιρός λαός που ακόμα περιμένει τις καλύτερες μέρες που του είχαν υποσχεθεί. Γίνονται με άλλα λόγια «εξουσιοκάπηλοι» (δικής μου έμπνευσης λέξη) και το μόνο που στοχεύουν είναι η αύξηση του προσωπικού τους πλούτου (το λέει και το ρεμπέτικο άσμα: η δύναμη στον άνθρωπο είναι το πορτοφόλι).

Λυπηρό μεν αλλά δυστυχώς απόλυτα αληθινό κι πραγματικό.

Καλώ λοιπόν όλους εμάς να είμαστε προσεκτικοί όταν ψηφίζουμε και να μην πράττουμε αυτό ως πρόβατα επί σφαγή κι υπό το πρίσμα ξεπερασμένων ιδεολογιών ή κομματικών επιταγών. Ο μόνος τρόπος για να πάει μπροστά η περιοχή μας και ή χώρα εν συνόλω είναι να ρίχνουμε την ψήφο μας με ανοικτά μάτια κι σε αυτούς που θα αγωνιστούν να διατηρήσουν σε υψηλό επίπεδο το λειτούργημά τους αποζητώντας την ικανοποίηση ότι έπραξαν ηθικά και τίμα το καθήκον τους. Με άλλα λόγια να ψηφίζουμε ηγέτες κι όχι «εξουσιοκάπηλους».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.