Μερες αντι-ποιησης (αρχων κι αξιων);

Λόγια περίκλειστα

ασφυκτιούν, κραυγάζουν…

Σόνια Ζαχαράτου, Παλίμψηστα

Αν ο λογοτέχνης και ο ποιητής αναζητούν την Έμπνευση κι αν ο επιστήμονας αναζητεί την Αλήθεια, αναρωτιέμαι τι ακριβώς αναζητεί ο πολιτικός. Ποια είναι η πραγματική (κι όχι η δηλωμένη) φιλοδοξία του; Ν’ αλλάξει τη χώρα, να δικαιωθούν οι ιδέες του, να κερδίσει το κόμμα του τις εκλογές, να τιμηθεί ο ίδιος; Κι όταν διαπιστώνει, σε μία, δύο, τρεις θητείες, ότι αυτό δεν γίνεται, γιατί παραμένει;

Δεν θα υπεισέλθω σε ζητήματα πολιτικής ή προσωπικής ηθικής, θεωρώ όμως ότι ο ορθός λόγος μας οδηγεί σε αμετάκλητα συμπεράσματα, με έντονο ναρκισσιστικό ή αλλοτριωμένο αξιακό περιεχόμενο. Μέσα στα βαθιά Σπήλαια της επαγγελματικής πολιτικής κατοικούν άτομα που είχαν, ή απέκτησαν μία ειδική, προσωπική ή κομματική, ψυχοσύνθεση. Εθελοτυφλούν, παρερμηνεύουν, συκοφαντούν, υπονοούν, διαδίδουν, υπαινίσσονται, εν ανάγκη «στήνουν σκηνικά». Κι όλα αυτά (υποτίθεται ότι) γίνονται «για το Καλό του λαού ή της κοινωνίας ή της δημοκρατίας», με αποτέλεσμα οι κατασκευαστές εικονικής πραγματικότητας να αυτοβαυκαλίζονται ότι παρέχουν εθνικό έργο (sic).

Μαγειρεύουν αριθμούς και παγιδεύουν αθώους εν ψυχρώ. Όταν όμως γυρίζει μπούμερανγκ αυτή η μικροπολιτική της ντροπής και πέσει πάνω τους ο πέλεκυς της δικαιοσύνης, τότε ανεύθυνοι και έμφοβοι, το «βάζουν στα πόδια» εκλιπαρώντας επιείκεια, τα φορτώνουν στους άλλους ή σε σκοτεινές δυνάμεις. Οι καθ-οδηγητές των εκτροπών εν μία νυκτί μεταβάλλονται σε ικέτες ή σε «καρφιά».

Η απογοήτευση για συγκεκριμένα πρόσωπα και η απομάγευση της πολιτικής δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για προσδοκίες ανάκαμψης. Δεν αλλάζουν οι επικερδείς επιχειρήσεις και οι μη-ένοχες συνειδήσεις λόγω της τραγωδίας των Τεμπών. Μπορεί να διορθώσουν το σύστημα, όμως οι ίδιοι δεν θ’ αλλάξουν μυαλά και στάση. Γι’ αυτό, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα θα ψηφίσουμε στις εκλογές, τουλάχιστον να μην αφήσουμε να μας αντιπροσωπεύσουν (;) και πάλι οι γνωστοί εξουσιομανείς της συμφοράς.

ΥΓ. Κανένα «μαυρισμένο μάτι» (από τη βία) αλλά και καμμία «μαύρη προπαγάνδα» (από δράστες και θύματα της βίας). Η ιδεοληψία των μεν και των δε έχει ως όριο την αξιοπρέπεια και τη σοβαρότητα

ΥΓ2. Οι αποσύρσεις μελλοντικής υποψηφιότητας των υπεύθυνων για τα τραγικά γεγονότα πρέπει να αφορά όλους τους πολιτικά εμπλεκόμενους την τελευταία δεκαετία κι όχι μόνον αυτούς του σημερινού κυβερνώντος κόμματος. Αυτή είναι μία αρχή Κάθαρσης (κι όχι ανούσιας πολιτικής αντι-παρά-θεσης χωρίς ενόχους). Δεν είναι τα πάντα ακτιβισμός ή επικοινωνισμός. Είναι και σεβασμός στα θύματα και στους θεσμούς.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.