Και τωρα τι με το Νοσοκομειο;

Της έκδοσης

Μπορεί να αποτελεί κλισέ, αλλά πραγματικά έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία η είδηση ότι ο διαγωνισμός του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος για τα τρία νοσοκομεία της «Πρωτοβουλίας για την Υγεία», μεταξύ των οποίων και αυτό της Κομοτηνής, απέβη ουσιαστικά άκαρπος, παρά τη συμμετοχή σε αυτόν των μεγαλύτερων κατασκευαστικών εταιρειών στη χώρα.

Αυτό που μας έκανε εντύπωση, ήταν πως οι προσφορές που υποβλήθηκαν ήταν πολύ υψηλότερες του οικονομικού αντικειμένου της δωρεάς και σε κάποιες περιπτώσεις ως και υπερδιπλάσιες, σύμφωνα με το Ίδρυμα, από την ανακοίνωση του οποίου διαφαίνεται πως δεν περίμεναν αυτή την κίνηση από τις εταιρείες, με τις περισσότερες από τις οποίες, να σημειωθεί, έχουν συνεργαστεί και στο παρελθόν.

Ίσως η απάντηση βρίσκεται στην κατακλείδα την ανακοίνωσης, ότι είναι αδύνατη η ολοκλήρωση των έργων για τα τρία νέα Νοσοκομεία στο ποιοτικό επίπεδο που έχει οραματιστεί το ΙΣΝ και αξίζει στην Ελλάδα, γιατί γνωρίζοντας πως προχωρούν τα δημόσια έργα στη χώρα, το όραμα του ΙΣΝ και των υπολοίπων Ελλήνων πολύ φοβόμαστε πως αποκλίνει.

Το ίδρυμα υπόσχεται πως θα επανέλθει σύντομα, και ελπίζουμε πως αυτή η εξέλιξη αποτελεί μόνο μια μικρή παράκαμψη, και το νερό του νέου Νοσοκομείου θα μπει ξανά στο αυλάκι σύντομα.

Όμως δημιουργούνται όχι ένας, αλλά δύο μεγάλοι προβληματισμοί, για το μέλλον της δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας στη Ροδόπη.

Ο ένας, που αποτελεί το χείριστο σενάριο, είναι πώς θα κατασκευαστεί το νέο Νοσοκομείο αν συμβεί το απευκταίο, και ουσιαστικά σταματήσει η προσπάθεια του Ιδρύματος.

Αν θυμίσουμε πως πριν το ΙΣΝ, όταν γινόταν προσπάθεια να δημιουργηθεί νέο Νοσοκομείο με κρατικούς πόρους, υπήρχε μια μελέτη για ένα πιο «σεμνό» κτίριο, προϋπολογισμού 55 εκ. ευρώ, το οποίο όμως έμεινε στην άκρη όταν ανέλαβε ο Ρέντσο Πιάνο, με το πιο σύγχρονο (και μακροπρόθεσμα πιο οικονομικό, αν κατασκευαστεί με όλες τις προδιαγραφές) έργο των 110 εκ. ευρώ.

Αν λοιπόν χρειαστεί να προχωρήσουμε χωρίς το ίδρυμα, μπορούμε να επιστρέψουμε στο παλιό; (απίθανο). Θα πρέπει να κυνηγήσουμε το νέο, το οποίο μπορεί να κοστίσει και 220 εκ. ευρώ, αν ισχύουν όσα αναφέρθηκαν στην ανακοίνωση; Ή θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή, δεχόμενοι τους περιορισμούς που έχει, ή θέτει το Ελληνικό κράτος;

Ο δεύτερος προβληματισμός, αφορά τη λειτουργία της δευτεροβάθμιας περίθαλψης στη Ροδόπη, αν μπει στον «πάγο» το νέο Νοσοκομείο από το ίδρυμα, μέχρι να μπορέσουν να βρουν λύση για την κατασκευή του.

Το υφιστάμενο κτίριο, το παλιότερο στη χώρα, ήδη δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες υγειονομικές ανάγκες, κάτι το οποίο γνωρίζουμε για δεκαετίες.

Ακόμα και στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα πρέπει να συνεχίσει να εξυπηρετεί τους πολίτες και μετά το 2025, που υποτίθεται πως θα ολοκληρωνόταν το νέο, και το πιθανότερο είναι πως θα χρειαστεί να λειτουργεί για ακόμα μια δεκαετία.

Πώς όμως θα εξασφαλιστεί αυτή; Μπορεί να γίνει συντήρηση, αλλά και πάλι η ανάγκη για μια ριζικά διαφορετική δομή θα παραμείνει, και θα οξυνθεί.

Όλα όσα αναφέραμε, χρειάζονται και ενότητα μεταξύ των φορέων της περιοχής, και κοινή διεκδίκηση, όμως οι πρώτες τουλάχιστον αντιδράσεις, που είναι κυρίως αυτοαναφορικές και αποσπασματικές, δεν μας γεμίζουν με αυτοπεποίθηση πως η όποια κοινή διεκδίκηση δεν θα θυσιαστεί στο βωμό της προσωπικής εκλογικής και όχι μόνο φιλοδοξίας.

Ας ελπίσουμε πως τελικά θα βρεθεί στο συντομότερο λύση, και όλα αυτά θα είναι ασκήσεις επι χάρτου, όμως μετά την πρώτη κρυάδα, πρέπει να είμαστε έτοιμοι, αλλιώς θα πρέπει να περιμένουμε (πάλι) τον από μηχανής θεό…

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.