Και ο πρεσβης των ΗΠΑ θα ψηφιζει ως αποδημος;
Είχε κάποια λογική να προταχθεί το θέμα της ψήφου των απόδημων, όπως συνέβη και το 2019, αμέσως μετά τις εκλογές και τέσσερα χρόνια πριν τις επόμενες; Να προστρέξουν δηλαδή να «βελτιώσουν» τον σχετικό νόμο 4648/19, καίτοι το θέμα είχε αντιμετωπιστεί κατ’ αρχάς από τον Δεκέμβρη του 2019, αίροντας τα όποια εμπόδια του προηγηθέντος νόμου; Τόσα προβλήματα ταλανίζουν τον ελληνικό λαό που δεν αγγίζουν καν τους απόδημους, γιατί λοιπόν το προέταξε έναντι όλων αυτών, σε σημείο μάλιστα να προταχθεί ακόμη και έναντι του νομοθετήματος του υπουργείου Οικονομικών; Για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης; Διότι τα οριστικά στοιχεία της Eurostat για τον δείκτη τιμών καταναλωτήτου Ιουνίου έδειξαν μια ανησυχητική «πρωτιά» της Ελλάδας: Στην Ελλάδα καταγράφηκε τον Ιούνιο η υψηλότερη μηνιαία αύξηση τιμών, 3,3%, στην κατηγορία των τροφίμων, όχι μόνο στην Ευρωζώνη αλλά συνολικά στην ΕΕ. Η αύξηση μάλιστα που καταγράφηκε στις τιμές των τροφίμων τον Ιούνιο του 2023, σε σύγκριση με τον Μάιο του 2023, ήταν υψηλότερη ακόμη και από αυτή στην Τουρκία («Η Καθημερινή», 21/7/2023).
Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης, και τώρα και το 2019, επικαλείται συναισθηματικά κριτήρια και όχι πολιτικά, όμως η ψήφος είναι πολιτική πράξη. Το δικαίωμα της ψήφου δεν αποτελεί επιβεβαίωση ή άρνηση της ελληνικότητας των συμπατριωτών μας του εξωτερικού ή της καταγωγής τους. Η ελληνικότητά τους είναι αυτονόητη. Όμως, οι εκλογές αποτελούν διαδικασία κατά την οποία ο ελληνικός λαός αποτυπώνει στην ψήφο του τις εμπειρίες και τα συμπεράσματα που αποκόμισε κατά την κοινοβουλευτική περίοδο που ολοκληρώθηκε ή έληξε πρόωρα, αξιολογώντας την πολιτική της κυβέρνησης, τη στάση και την αξιοπιστία της αντιπολίτευσης. Ο ίδιος και η οικογένειά του που ζουν στη χώρα υφίστανται καθημερινά τις συνέπειες της πολιτικής τής υποβάθμισης της υγείας, της παιδείας, της διάλυσης π.χ. του σιδηροδρόμου και τόσων άλλων αρνητικών που χειροτερεύουν τη ζωή τους, αλλά και κάποιων θετικών για ορισμένες κοινωνικές ομάδες. Ένας Έλληνας του εξωτερικού, που ζει στην αλλοδαπή είκοσι, τριάντα και πολύ περισσότερα χρόνια ή είναι δεύτερης ή τρίτης γενιάς, με ποια κριτήρια θα ψηφίσει; Της καθημερινότητάς του στη Γερμανία, στη Βρετανία, στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία, κ.ο.κ. ή μήπως, πληροφορούμενος από συγγενείς τα τεκταινόμενα στην πατρίδα; Με ποια κριτήρια θα ψηφίσει ο πρεσβευτής των ΗΠΑ κ. Τσούνης για την εκλογή ελληνικής κυβέρνησης; Ένας Έλληνας που έφυγε από τη χώρα πριν την κρίση πώς μπορεί να αντιληφθεί τη μετάλλαξη της ζωής στην Ελλάδα την τελευταία δωδεκαετία; Χειρότερο όλων είναι ότι, ζώντας ο απόδημος σε ένα διαφορετικό περιβάλλον επί χρόνια, όπου εργάζεται και δημιουργεί οικογένεια, ενσωματώνεται τελικά σε μια κοινωνία εντελώς ξένη προς την ελληνική πραγματικότητα, αφομοιώνει την εκεί νοοτροπία και αναπτύσσει βαθμιαία αντιλήψεις ξένες προς τις δικές μας και με βάση αυτές θα προσέλθει να ψηφίσει για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα. Ουσιαστικά δηλαδή η ψήφος τους παραχαράσσει τη βούληση των Ελλήνων που ζουν στην Ελλάδα.
Ένας Έλληνας του εξωτερικού, που ζει στην αλλοδαπή είκοσι, τριάντα και πολύ περισσότερα χρόνια ή είναι δεύτερης ή τρίτης γενιάς, με ποια κριτήρια θα ψηφίσει; Της καθημερινότητάς του στη Γερμανία, στη Βρετανία, στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία, κ.ο.κ. ή μήπως, πληροφορούμενος από συγγενείς τα τεκταινόμενα στην πατρίδα; Ένας Έλληνας που έφυγε από τη χώρα πριν την κρίση πώς μπορεί να αντιληφθεί τη μετάλλαξη της ζωής στην Ελλάδα την τελευταία δωδεκαετία; Χειρότερο όλων είναι ότι, ζώντας ο απόδημος σε ένα διαφορετικό περιβάλλον επί χρόνια, όπου εργάζεται και δημιουργεί οικογένεια, ενσωματώνεται τελικά σε μια κοινωνία εντελώς ξένη προς την ελληνική πραγματικότητα
Εκείνο, όμως, που απαξιώνει πλήρως την ψήφο των απόδημων και αναδεικνύει την αρνητική τους συμβολή στην εκλογή του κοινοβουλίου είναι το γεγονός ότι οι ίδιοι, ζώντας στο εξωτερικό, δεν βιώνουν τις συνέπειες της επιλογής τους στην κάλπη, όπως οι ημεδαποί, οι οποίοι θα τις βιώσουν άμεσα στην τετραετία που θα ακολουθήσει και θα επιβεβαιώσουν ή θα διαφοροποιήσουν την επιλογή τους στην κάλπη των επόμενων εκλογών. Όμως, όταν ένας εκλογέας ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα εθιμικά μόνον, απέχοντας από τη ζωή της πατρίδας και από τις εμπειρίες τής εκεί πολιτικής, γιατί να διαφοροποιήσει στις επόμενες εκλογές την αρχική του ψήφο; Με ποια κριτήρια; Θα αποτελούν δηλαδή οι ψήφοι των αποδήμων μια σταθερή παράμετρο στην εξίσωση που θα αναπαράγεται σε κάθε εκλογική διαδικασία.
Προφανώς τα ανωτέρω δεν μπορούν να ισχύουν για τη νεολαία που μετανάστευσε στην περίοδο της κρίσης, αλλά και πάλι το χρονικό όριο της απουσίας τους στο εξωτερικό που θα τους επιτρέπει να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία δεν μπορεί να υπερβαίνει ένα ελάχιστο χρονικό όριο, διότι, όπως προαναφέρθηκε, ενσωματώνονται βαθμιαία στο σύστημα της χώρας μετανάστευσης και αλλάζουν οι νοητικές αντιλήψεις τους για όλα τα θέματα. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα κριτήρια για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος, δηλαδή ποιο κόμμα θα επιλέξει ο απόδημος Έλληνας να ψηφίσει, θα υπαγορεύονται από ξένα πρότυπα και άλλες νοοτροπίες και παραδόσεις για τον τρόπο λειτουργίας του κράτους και της κοινωνίας.
Το σημαντικότερο: Μπορεί να προσδιοριστεί αριθμητικά αυτό το δυνητικό εκλογικό σώμα των απόδημων; Μήπως λόγω του μεγάλου αριθμού τους, διαμορφωθεί εκτός Ελλάδος ένα εκλογικό σώμα ισοβαρές με αυτό εντός της χώρας, και ψηφοφόροι που δεν θα έχουν έλθει ποτέ στην Ελλάδα, παρά μόνον ως τουρίστες ίσως, θα καθορίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα; Είναι δυνατό να προωθείς έναν νόμο χωρίς να γνωρίζεις τον αριθμό αυτών που αφορά και, επομένως, χωρίς να μπορείς να προσδιορίσεις το εύρος των συνεπειών του; Όμως, είναι βέβαιο ότι 3 εκατομμύρια και πλέον ομογενείς διαβιούν στις ΗΠΑ. Δεν είναι ολοφάνερες οι δυνητικές επιπτώσεις στην παραχάραξη της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού;
Αλεξανδρούπολη, 22/7/2023
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
