Η Μητροπολη Μαρωνειας και Κομοτηνης και η αρχη μιας νεας πορειας;

Τις τελευταίες δέκα ημέρες η πόλη έζησε μια ακόμη κρίση, απ’ αυτές που κατά καιρούς εκρήγνυνται στον κοινωνικό χώρο, και δεν αφορούν στο κυρίαρχο σύνθημα της εποχής «πεινάω» και  «αγωνιώ», αλλά ήταν μια «ιδεολογικού» τύπου κρίση.

Πρόεκυψε με αφορμή την έκθεση του Συλλόγου Εβριτών επ’ αφορμή των αποκριών με τίτλο “Greco Mascara”, η οποία, δανειζόμενοι «ορολογία» από τον κοινωνικό χώρο, υπήρξε «σοκαριστικά βλάσφημη», διότι φιλοξένησε σκίτσα επωνύμων γελοιογράφων που παρήχθησαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, φιλοξενήθηκαν σε πανελλαδικής εμβέλειας site και εφημερίδες εδώ και καιρό, και εστίαζαν στον πολιτικό απομονωτισμό της ορθόδοξης εκκλησίας και  των «εκκλησιαστικών»(=με την έννοια των χώρων συνάθροισης) χώρων  των άλλων δογμάτων(τζαμιών π.χ.) για λόγους ασφάλειας της δημόσιας υγείας, ο οποίος έθεσε σε δοκιμασία όντως και την ορθόδοξη και τις έτερες πίστεις.

Κάποια από τα σκίτσα αυτά φιλοξενήθηκαν και στην περί ου ο λόγος Έκθεση, επωνύμως και με τα ονόματα των γελοιογράφων, και  η  «βέβηλή» τους  «αισχρότητα»   όχι μόνον καταγγέλθηκε δια του τύπου αλλά προκάλεσε και κατέβασμα («βανδαλισμό») του συγκεκριμένου μπάνερ που έθιγε, στην Κομοτηνή μόνον,  δια των σκιτσογράφων τα «ιερά και τα όσια».

Δια του τύπου και δια του ιδίου κειμένου  έγινε κάλεσμα και προς την τοπική εκκλησία και προς το τοπικό ορθόδοξο ποίμνιο να αντιδράσει, και όντως ο καθείς αντέδρασε με τον τρόπο του και σύμφωνα με τις ιδέες του και τις ιδέες περί Ορθοδοξίας που έχει στον νου του.

Οι θεωρούντες λοιπόν ότι αυτοί μόνον είναι γενναίοι και γνήσιοι υπερασπιστές της ορθόδοξης πίστης  —έχοντας στην ιδιοκτησία τους και ορθοδοξόμετρο, γιατί ανέλαβαν να εκπροσωπήσουν και με τα γραπτά τους και με τις πράξεις τους το ορθόδοξο ποίμνιο— είχαν κι αποτελέσματα, ένα κείμενο όχι γεμάτο αγάπη και συμπάθεια για τον συνάνθρωπο αλλά απολύτως καταδικαστικό και απορριπτικό της δυνατότητας αυτός να έχει άλλες απόψεις, και ακόμη  το κατέβασμα(βανδαλισμό) του περί ου ο λόγος μπάνερ.

Ρητή αντίδραση υπήρξε βέβαια και από την πλευρά της εκκλησίας, όχι όμως αντίδραση δικαστικού τύπου, καταδίκης ή αθώωσης, γιατί η εκκλησία προφανώς δεν είναι δικαστήριο, δεν είναι, όπως ανέφερε ο μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμων, «δεοντολογική» αλλά «οντολογική». Κι, επίσης, δεν είναι διχαστική, μισερή, απαξιωτική προς τον συνάνθρωπο που μπορεί και να σφάλλει, αφού ο ίδιος σε συνέντευξή του ανέφερε ότι η εκκλησία είναι αγκαλιά για όλους, «είναι για όλους».

Η εκκλησία της Ροδόπης, δια του μητροπολίτη της, πήρε λοιπόν διαυγώς θέση, κατηχούσα και διαπαιδαγωγούσα ως είθισται στη μακραίωνη πορεία της στον χρόνο, ως πνευματικό, —και για τους πιστούς και ως ιερό— εγκαθίδρυμα. Πήρε θέση μέσω ανακοίνωσης που εστάλη στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης το Σάββατο που μας πέρασε με τίτλο  «Μάσκες, προσωπεία και πρόσωπο: Αποκριές και αντιφάσεις στον σημερινό βίο», όπου ξεκάθαρα διαπαιδαγωγεί υποδεικνύοντας  τον δρόμο που οφείλουν  να ακολουθούν οι πιστοί στην πορεία προς τη Μεγάλη Σαρακοστή, στην οποία μας οδηγούν οι προηγούμενες τρεις εβδομάδες των απόκρεω. Υποδεικνύοντας όχι κουνώντας το δάκτυλο, αλλά αναδεικνύοντας τα μείζονα συμφώνως και με την πνευματική της παράδοση. Αφού προτάσσοντας την ελευθερία της βούλησης του ατόμου, καλό θα ήταν, ορθόδοξο θα ήταν, μας λέει,  οι πιστοί να ξέρουν —γιατί τελικά η ορθοδοξία δεν είναι φουρφούρι, ούτε πικέτα, ούτε κοινωνικός τίτλος—  ότι τις αποκριές οφείλουν να ετοιμάζονται όχι για ξόδεμα ούτε για ξέδομα αλλά για έναν ακόμη από τους σκληρότερους αγώνες που θα δώσουν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής για τη βελτίωσή τους ως ανθρώπων.

Άντεξε λοιπόν, η εκκλησία της Ροδόπης, πραγματικά ηρωϊκή και ορθοδοξούσα, και υπερασπίστηκε το πνευματικό, ορθόδοξο μετερίζι της, δεν λαΐκισε, δεν έβγαλε γιαταγάνια, δεν πρωταγωνίστησε κοσμικά και πολιτικώς κοσμικά, αλλά ορθόδοξα και πνευματικά, διδάσκουσα και διαπαιδαγωγούσα.

Νέα αρχή στο δρόμο της καταλλαγής και της αγάπης, των δύσκολων και προς κατάκτηση στην ορθόδοξη κοινωνία της Ροδόπη; Οψόμεθα.     

Υ.γ.: Στην άποψη δεν κατατίθενται ονόματα προσώπων, γιατί αυτή είναι μερική κι αναγνωρίζει εκ προοιμίου τη μικρότητά της, ξέρει πολύ καλά  δηλαδή ότι δεν έχει χαρακτηριστικά αλάθητου νοός, και επιπλέον δηλώνει ότι διαβάζει και ακούει κάθε κατατιθέμενη άποψη, σεβόμενη το δικαίωμα του καθένα να  εκφράζει τις απόψεις του, χωρίς πολεμικές προς κανένα πρόσωπο διαθέσεις, γράφτηκε δε στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.