«Δημοσια Δωρεαν Παιδεια»

1.000.000 ετησίως κατά μέσο όρο εξαιρουμένων των δαπανών για ξένες γλώσσες απαιτούνται από κάθε ελληνική οικογένεια για έξοδα παιδείας.

Την ίδια ώρα που τα έξοδα αυτά για τις άλλες ευρωπαϊκές οικογένειες δεν ξεπερνούν το 8% ,στην Ελλάδα φτάνουν το 17%.

Η κατάσταση αυτή έχει εκτραχυνθεί από τις απανωτές «μεταρρυθμίσεις», αλλά και από την στρεβλή νοοτροπία που θέλει άπαντες πτυχιούχους πανεπιστημίου.

Ακόμα ακόμα, η εγκατάλειψη της τεχνικής εκπαίδευσης και ο υποβιβασμός του Λυκείου σε προθάλαμο για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια, διογκώνει το ρεύμα της παραπαιδείας και εξωθεί κάθε ελληνική οικογένεια σε μεγάλες δαπάνες που ελάχιστα προδικάζουν το αποτέλεσμα.

Η απαξίωση της δημόσιας παιδείας έχει σαφή ιδεολογικά χαρακτηριστικά και σαφή επίσης στόχο.

Πλην όμως, το πρόβλημα δεν λύνεται με ευχολόγια.

Οι Έλληνες θα εξακολουθούν να αιμορραγούν οικονομικά αν η Πολιτεία δεν αποφασίσει να ενισχύσει αποτελεσματικά το Δημόσιο Σχολείο.

Αυτό είναι το ζητούμενο.

Πλην όμως, η Πολιτεία φαίνεται να αρκείται σε αποσπασματικές ρυθμίσεις, διότι δεν θέλει να σηκώσει το βάρος της σύγκρουσης με την παραπαιδεία.

Διαιωνίζεται έτσι μια κατάσταση που όμοιά της δεν υπάρχει στις άλλες χώρες της Ένωσης, μια κατάσταση που και το Δημόσιο Σχολείο απαξιώνει αλλά και ουσιαστική παιδεία δεν παρέχεται.

Όμως ο «Μεγάλος Ασθενής» δεν θεραπεύεται με ωραία λόγια και με γενικόλογες διακηρύξεις.

Γιατί έτσι οδηγούμαστε σε μια σκληρή ταξική εκπαίδευση, στην οποία μέλλον έχουν μόνο όσοι μπορούν να πληρώσουν αδρά.

Αλλά αυτό δεν είναι δημοκρατικό, πολύ δε μάλλον δεν είναι παιδαγωγικό.


google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.