Δεν εχει φεγγαρι αποψε

Έμειναν απλωμένα τα ρούχα της μπουγάδας μου. Φορτωμένα την υγρασία του Γενάρη, κρέμονται νωθρά στο σχοινάκι, αμίλητα, ακούνητα, μαρμαρωμένα, κι ούτε μια απαλή μπαχαρία να τα αποκαθηλώσει από την ακινησία. Ασπρόρουχα και σεντονάκια, προσόψια και σένιες, μπουστάκια και νυχτικά στη σειρά, στέκουν προσοχή κι αφουγκράζονται τα βογγητά του Γενάρη, που κι αυτούς κρυώνει και τρέμει σύγκορμος.
 
Έτρεμα κι εγώ που βγήκα να τα μαζέψω, κι ας ήμουν μπαμπουλωμένη με αμπέχωνα και μάλλινη μαγουλίκα. τ΄άφησα να κρέμονται, πήρα αγκαλιά το άδειο πανέρι κι είπα να κάνω μια μικρή φούρλα γύρω απ΄το σπίτι, μήπως ανακαλύψω κάτι, καμιά είδηση, μήπως συναντήσω κανένα ζωντανό, να σας το γράψω.
Απόλυτη ερημιά, μόνο γατιά κουλουριασμένα σε ζεστές μεριές, το ένα αγκαλιά με τ΄άλλο. Πέρασα ανάμεσά τους προσεχτικά μη ξεσηκωθούν και στήθηκα μπροστά στην πορτοκαλιά. Έριξα στο πανέρι δυο τρία πορτοκάλια, άλλα τόσα λεμόνια και καμιά δεκαριά μανταρίνια. Έβαλα το πανέρι στο κεφάλι μου, ισορρόπησα και έτσι στεφανωμένη μπήκα στην κουζίνα.
 
Διπλοκλείδωσα κι έκατσα να διαβάσω… Μοσχοβολά η κουζίνα τις μυρωδιές των χυμών τους, γλυκαίνεται η ψυχή καθώς τα καταπίνω… Η νύχτα είναι όμορφη απόψε, ο χειμώνας σκληρός, κι εγώ με ποικίλη διάθεση άγρυπνη μπροστά στην οθόνη.
 
Δεν έχει φεγγάρι απόψε…
Κάποιος το μάγεψε…
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.