Χαιρετισμός αγάπης στον Γιάννη Ρουκούνη

Ο Γιάννης Ρουκούνης πριν από μερικά χρόνια είχε δημοσιεύσει το παρακάτω αυτοβιογραφικό σημείωμα: «Γεννήθηκα στις 18 Ιουλίου του 1945 στη Θεσσαλονίκη. Είμαι διπλωματούχος Αρχιτέκτων Μηχανικός ΕΜΠ (1970) και κάτοχος Διδακτορικού τίτλου σπουδών (Διδάκτορας Μηχανικός ΔΠΘ 1998). Εργάζομαι ως Επίκουρος Καθηγητής του Τομέα Συγκοινωνιακών Έργων και Μεταφορών του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, ενώ υπήρξα Ε.Ε.Π. του ίδιου Τμήματος για 21 χρόνια (1977 – 1998). Έχω λάβει μέρος σε διάφορες εργασίες σχετικές με την ειδικότητά μου σε ελληνικά περιοδικά, διεθνή και πανελλήνια συνέδρια (με συν-συγγραφείς) και σε μεγάλο αριθμό ερευνητικών προγραμμάτων (είτε ως Επιστημονικός Υπεύθυνος είτε ως μέλος της Ερευνητικής ομάδας). Έχω εκτεταμένο επαγγελματικό έργο και κοινωνική προσφορά στην τοπική κοινωνία. Επίσης γνωρίζω καλά την αγγλική και σχετικά καλά τη γαλλική γλώσσα. Είμαι παντρεμένος, πατέρας 2 παιδιών». Η Διδακτορική του διατριβή έχει τίτλο “Διερεύνηση των δυνατοτήτων εφαρμογής του CAD στον σχεδιασμό του χώρου”. Ο Γιάννης Ρουκούνης έφυγε από τούτη τη ζωή ξαφνικά στις 19 Αυγούστου 2016, κηδεύτηκε στην Ξάνθη την επομένη.

Ο Πρύτανης του ΔΠΘ καθηγητής Αθαν. Καραμπίνης στον επικήδειο λόγο του, ανάμεσα στα άλλα σημείωσε ότι ο θάνατός του έπεσε: «σαν κεραυνός δίπλα μας», και συνέχισε «Θρακικά Χρονικά», «μας συγκλόνισε η απώλεια από την παρούσα ζωή του εκλεκτού συναδέλφου του καθηγητή του Τμήματος Πολ. Μηχανικών και υπέροχου ανθρώπου Γιάννη Ρουκούνη τον οποίο αποχαιρετούμε σήμερα. Ενός από τα πλέον διακεκριμένα στελέχη του Πανεπιστημίου μας αλλά και της πόλης αυτής με μακρόχρονη και σπουδαία παρουσία στην εκπαίδευση στην τέχνη και στον πολιτισμό. Ενός από τους πρωτεργάτες για την σωτηρία της παλιάς πόλης και την ανάδειξη του πολιτισμού στην Ξάνθη με σημαντικές πρωτοβουλίες στους τομείς αυτούς που ειδικά στην δεκαετία του 70 αποτελούσαν άθλους. Του πρωτοπόρου και διορατικού καθηγητή που από τις αρχές της δεκαετίας του 80 ξεκίνησε την εισαγωγή των ψηφιακών απεικονίσεων στην διδασκαλία των πολιτικών μηχανικών. Του συναδέλφου με το απαράμιλλο ήθος, την ταπεινότητά, την ευγένεια και τους τρόπους του, ο οποίος ων από την πρώτη γενιά των δασκάλων του Πανεπιστημίου μας αγάπησε και πίστεψε σε αυτό και στο κοινό όραμα μας και το υπηρέτησε με πίστη και συνέπεια για πολλές δεκαετίες συνεισφέροντας στην επιτυχίες της Πολυτεχνικής Σχολής και στη μόρφωση και εκπαίδευση χιλιάδων συναδέλφων μηχανικών. Με πολλές γνώσεις πάνω σε μια ευρύτητα θεμάτων, πρόθυμος πάντοτε να προσφέρει και να βοηθήσει σε όποιον συνάδελφο ή σπουδαστή είχε ανάγκη. Ενός ήρεμου και διακριτικού επιστήμονα που ήθελε να μιλούν τα έργα του για αυτόν. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την ευγένειά του, την συνεχή προσφορά του, τις γνώσεις του, την ευθύτητά του, το χαμόγελο, το χιούμορ του και την καλή και πάντα φιλική του διάθεση».

Ο καθηγητής εξάλλου της Πολυτεχνικής Ξάνθης Παναγιώτης Φωκίων Ματσούκης σε δημοσίευμά του σημειώνει: «Βιβλιοφάγος, με πολλές γνώσεις πάνω σε μια ευρύτητα θεμάτων, χαιρόμουνα πάντοτε να τον ακούω να μου διηγείται γεγονότα και καταστάσεις άγνωστες σε μένα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει και ας προσευχηθούμε ο Κύριός μας να δώσει δύναμη και κουράγιο στη σύζυγό του, εκλεκτή συνάδελφο Μάρω Γιαννοπούλου, και στα δυο άξια και υπέροχα παιδιά του, τη Νατάσα και το Μπάμπη, να αντέξουν τη μεγάλη αυτή δοκιμασία της απώλειας του προσφιλούς συζύγου και πατέρα τους».

Είχα τη χαρά να γνωρίσω το Γιάννη Ρουκούνη από τα πρώτα χρόνια εγκατάστασής του στην Ξάνθη, κυρίως λόγω της συνεργασίας του με το περιοδικό του Στέφανου Ιωαννίδη «Θρακικά Χρονικά», στο οποίο τότε ήμουν φιλολογικός επιμελητής. Τον γνώρισα και στη συνέχεια συνεργαστήκαμε γενικά στα πολιτιστικά δρώμενα της Ξάνθης. Επίσης στο Φροντιστήριο “Ηράκλειτος” όπου δίδασκε σχέδιο ανταμώσαμε στον εκπαιδευτικό χώρο. Τα βήματά μας διασταυρώνονταν ποικιλότροπα όλες τις δεκαετίες της εν Ξάνθη ζωής του.

Στο κείμενό μου αυτό, ξεφυλλίζοντας τα «Θρακικά Χρονικά», θα παρουσιάσω τους τίτλους των δημοσιεύσεών του, που δείχνουν και τα κύρια ενδιαφέροντά του και την ενασχόλησή του (συνήθως σε συνεργασία με τη Μάρω) με την Ξάνθη.

Η αποδελτίωσή μου γίνεται κατά χρονολογική σειρά.

Στα «Θρακικά Χρονικά» τευχότομος 36/1980-81, σελ. 199, δημοσιεύεται αναφορά δράσεων στο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών Ξάνθης που ιδρύθηκε το 1980 από Χάρη Καμπουρίδη, Γιάννη Ρουκούνη, Μαρία Καρρά και Μαρία Παπαδημητρίου (υπογραφή κειμένου ΚΕΤ). Μια πρωτοποριακή προσπάθεια στην Ξάνθη, που δραστηριοποιήθηκε αρκετά χρόνια, φέρνοντας καινούριο άνεμο στα εικαστικά.

Στο τεύχος 37/1982 του περιοδικού ο Στέφανος Ιωαννίδης παρουσιάζοντας μια ποιητική ανθολογία που περιέχεται στον τευχότομο αυτό με τίτλο «Ποιητικές Παρουσίες» αναφέρεται στο Γιάννη Ρουκούνη που είχε συνεργαστεί με ποιήματά του και στον προηγούμενο τευχότομο 36. Σημειώνει επίσης ότι φιλοτέχνησε το εξώφυλλο του περιοδικού. Ο Γιάννης Ρουκούνης συνεργάστηκε με το Στέφανο Ιωαννίδη από την άφιξή του στην Ξάνθη, με πολλούς τρόπους, δημοσίευσε μελέτες του μόνος ή με την ξανθιώτισσα σύζυγό του καθηγήτρια σήμερα του ΔΠΘ Μάρω Γιαννοπούλου Ρουκούνη. Από το 1980 ως το 1992, στους τευχότομους 36 – 46, ως την τελευταία παρουσία του περιοδικού «Θρακικά Χρονικά» υπάρχουν συνολικά 18 λήμματα.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΟΥΚΟΥΝΗ στα «Θρακικά Χρονικά»

[ΡΓ= Ρουκούνης Γιάννης, ΓΡΜ=Γιαννοπούλου Ρουκούνη Μάρω]

1. ΡΓ, Οδός Παπαδιαμαντοπούλου I, II (ποιήματα), 36/127
2. ΡΓ, Της παρακμής – Πηνελόπη (ποιήματα), 37/124
3. ΡΓ – ΓΡΜ, Πρόταση για ανάπλαση του κτηρίου της παλιάς Νομαρχίας, 37/207-8
4. ΡΓ, Η διφορούμενη Ελληνικότητα – Προσέγγιση στα γλυπτά έργα των ελεύθερων χώρων της Ξάνθης, 38/172-9
5. ΡΓ, Δυνατότητες και Προϋποθέσεις του ηλιακού σχεδιασμού, 38/180-7
6. ΡΓ – ΓΡΜ, Portfolio: Σχόλιο σε κάποιους ορεινούς οικισμούς, Φωτογραφίες, 39/175-9
7. ΡΓ – ΓΡΜ, Το Kitch και η Ξάνθη, 39/180-5
8. ΓΡΜ – ΡΓ, Οι «ανοιχτές πόλεις» του νομού Ξάνθης, 39/186-192
9. ΡΓ – ΓΡΜ, Η αρχιτεκτονική φυσιογνωμία των οικισμών του νομού Ξάνθης, Μια πρώτη προσέγγιση, 40/115-123
10. Ομάδα Ερευνητών ΥΧΟΠ (μεταξύ των άλλων οι ΡΓ – ΓΡΜ), Αναγνώριση της Αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας των οικισμών της Ξάνθης, 41/150-156
11. ΓΡΜ – ΡΓ, Περιβαλλοντικά προβλήματα και δυνατότητες ανάπτυξης της λίμνης Βιστονίδας, 42/139-146
12. ΓΡΜ – ΡΓ, Κλίμα και Βορειοελλαδική παραδοσιακή κατοικία, 43/129-138
13. ΡΓ, Δύο φωτογραφίες, 44/40-41
14. ΓΡΜ – ΡΓ, Ο πολεοδομικός χαρακτήρας των θρακικών οικισμών, 44/95-100
15. ΡΓ, Δύο φωτογραφίες, 44/40-41
16. ΡΓ, Οικολογία και Σχολείο: Μια πρόταση περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, 44/106-7
17. ΡΓ – ΓΡΜ, Οι Καπναποθήκες της Ξάνθης, 45/73-85
18. ΓΡΜ – ΡΓ, Αναγνώριση και αξιολόγηση του οικιστικού πλούτου της Σταυρούπολης, 46/181-192

Ολοκληρώνοντας το μικρό αυτό μνημόσυνο στο φίλο και συνεργάτη αναφέρω ότι στον αξιολογότατο συλλογικό τόμο «Ξάνθη – Η πόλη με τα χίλια χρώματα» 2008, Δήμος Ξάνθης – ΠΑΚΕΘΡΑ, Επιμέλεια Δ. Α. Μαυρίδης, περιέχεται το άρθρο του Γιάννη Ρουκούνη: «Οι καπναποθήκες της Ξάνθης», σελ. 105 – 114, κείμενο, σχεδιάγραμμα, σχέδια, φωτογραφίες.

Κλείνω με λίγους από τους δημοσιευμένους στίχους του Γιάννη, ως κίνηση χαιρετισμού και όχι αποχαιρετισμού.

ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ

«Σαν έρημο τοπίο αισθάνομαι αδελφέ μου»

Διαβιώ ασυναίσθητα
σ’ ένα σπίτι βαρύ από ιστορία
γηροκομώντας στίχους και φυτά.

Οι παλιοί μου φίλοι αιωρούνται
χωρίζουν
μεταναστεύουν στην Αυστραλία
αγοράζουν σπίτια
γίνονται τυπογράφοι
υπεκφεύγουν.

Όψιμος στιχουργός λοιπόν
παρατηρώ τις χλωμές μου μέρες
ταυτίζομαι με τις διαδικασίες
γλυστράω απ¨τις χαραμάδες
γερνά και έρπω.

Γερνάω και έρπω. (1981)

Καλό σου Ταξίδι, φίλε Γιάννη!

*Ο Θανάσης Μουσόπουλος είναι φιλόλογος