Ο τοιχος και οι ιστοριες του

Την τελευταία δεκαετία, η Ελλάδα εισήλθε σε μια κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας της, καθώς οι οικονομικές πολιτικές  την έχουν οδηγήσει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Το φαινόμενο της κρίσης είναι γνωστό σε όλους, ανεξάρτητα από το πόσο επηρεάζει την ζωή του καθενός, και τα τελευταία χρόνια έχει φτάσει σε απελπιστική κατάσταση. Το έλλειμμα και το χρέος των ελληνικών δημοσιονομικών αυξάνεται και προβλέπεται να φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα.

Το άγχος για τις πολιτικές εξελίξεις και η οικονομική δυσχέρεια που ταλαιπωρεί καθημερινά χιλιάδες κόσμο, κυρίως  νέους ανθρώπους, βγαίνει στους δρόμους μέσω των συνθημάτων και τα γκράφιτι. Τα συνθήματα, βιώνουν τη δική τους μεγάλη –και η αλήθεια είναι πρωτόγνωρη– αναγέννηση στους τοίχους της πόλης, οι οποίοι παίζουν τον ρόλο του καμβά σε όσους τα επιλέγουν για να εκφράσουν με αυτόν τον τρόπο την αγωνία και τις ανησυχίες τους, με μια κριτική διάθεση απέναντι στην πραγματικότητα. Πολύχρωμες εικόνες, ευφάνταστες ατάκες και συμβολικά  μηνύματα είναι τα μέσα που χρησιμοποιούν, κάνοντας την αγανάκτηση τους τέχνη.

Τι είναι όμως άραγε η τέχνη; Γνωρίζουμε με ακρίβεια την σημασία της;  Τέχνη είναι ένα μέσο έκφρασης των συναισθημάτων. Μια γλώσσα ανεξάντλητη, που μιλά στη ψυχή και στο μυαλό. Ψυχαγωγεί, καλλιεργεί την αμφισβήτηση και τέλος, ανοίγει  δρόμους στη σκέψη και στον πολιτισμό.

Ένα ερώτημα το οποίο ταλανίζει αρκετό κόσμο είναι το «τελικά, τι  είναι το γκράφιτι; Τέχνη ή βανδαλισμός;».

Ένα μεγάλο ερώτημα που γίνεται ακόμα μεγαλύτερο με την πάροδο του χρόνου και την εναλλαγή των γενιών. Όλα αλλάζουν, αλλά αυτά παραμένουν εκεί. Τα γκράφιτι δεν ξεβάφουν εύκολα. Σχεδόν  καθόλου. Οι δημιουργοί τους, άγνωστοι τις περισσότερες φορές, λάτρεις της νύχτας, τα ολοκληρώνουν σχεδόν πάντα κατά τις βραδινές  ώρες. Για νομικούς κυρίως λόγους. Ίσως και για να διατηρήσουν το μυστήριο που κυριαρχεί γύρω από την ταυτότητα τους, καθώς, οι άνθρωποι που την επόμενη μέρα βλέπουν τα έργα τους, συχνά τους αναζητούν. Βέβαια ακόμα, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, το γκράφιτι θεωρείται αξιόποινη πράξη όταν αυτό πραγματοποιείται δίχως αδειοδότηση, ενώ τιμωρείται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 381,382,383 του ποινικού κώδικα.

Την ώρα που η ελληνική οικονομία προσπαθεί να ανακάμψει, η κοινωνική δυσαρέσκεια εκδηλώνεται με έντονο τρόπο στα συνθήματα και στα γκράφιτι, που είναι γραμμένα στους τοίχους των αστικών κέντρων. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και το σύνθημα που αναγράφει «Φωτιά στις τράπεζες», που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο τον έντονο θυμό και τη δυσαρέσκεια που ήθελε να επικοινωνήσει ο δημιουργός του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του γεγονότος ότι στις σημερινές δύσκολες εποχές η μόνη διέξοδος κάποιων ανθρώπων είναι να εκφραστούν δημόσια μέσω των γκράφιτι και να δώσουν τη δυνατότητα και σε άλλους να σκεφτούν διάφορα ζητήματα τους απασχολούν.

Γιατί λοιπόν να μην αντιμετωπίζουμε τα συνθήματα στους τοίχους ως μία μορφή τέχνης και επικοινωνίας και όχι ως βανδαλισμό;
 
 
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.