Ο Θρακιωτης πρωταθλητης Τουρκιας

Η Γαλατασαράι πανηγύρισε, για εικοστή φορά, το πρωτάθλημα Τουρκίας, έχοντας στην τεχνική της ηγεσία της έναν από τους πλέον ανερχόμενους προπονητές της γειτονικής χώρας και μαθητή του Φατίχ Τερίμ. O «ΠτΘ» σας παρουσιάζει το γεννημένο στη Ροδόπη, Χαμζά Χαμζάογλου.
 
Γόνος οικογένειας της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, ο Χαμζά Χαμζάογλου γεννήθηκε στον Σώστη της Ροδόπης, ένα μικρό χωριό, στο οποίο χριστιανοί και μουσουλμάνοι συμβιώνουν αρμονικά και το οποίο απέχει κάτι παραπάνω από δέκα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της Ροδόπης, την Κομοτηνή. Η ιστορία της ελληνικής του καταγωγής έγινε ευρέως γνωστή πριν τρία χρόνια σχεδόν. Ήταν 13 Οκτωβρίου του 2012, όταν ο Πανθρακικός, στο διάστημα της διακοπής της Σούπερ Λιγκ για τις υποχρεώσεις της Εθνικής Ελλάδας υποδέχθηκε στο ΔΑΚ Κομοτηνής την τουρκική Ακχίσαρσπορ.
 
Το συγκεκριμένο φιλικό πραγματοποιήθηκε χάρη στο «προξενιό» του αντιπρόεδρου, και σήμερα ακόμη, της ΕΠΣ Θράκης, κ. Ομέρ Ομέρ, που μεσολάβησε έτσι ώστε να έρθει στη Θράκη η ομάδα στον πάγκο της οποίας βρισκόταν ένας άνθρωπος, που τα κατατόπια τα γνώριζε πολύ καλά. Ο Χαμζά Χαμζάογλου, άλλωστε, ως τα 7 του χρόνια ζούσε στην ακριτική περιοχή της Ελλάδας. Στις γειτονιές του Σώστη άρχισε να πρωτοκλωτσάει μια μπάλα, προτού τελικά μετακομίσει μαζί με την οικογένειά του στην Τουρκία. Εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη κι εκεί έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα.
 
Η πρώτη ομάδα στην οποία έπαιζε ποδόσφαιρο επαγγελματικά ήταν η Ισμίρσπορ. Υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο με την ανδρική ομάδα το 1988 και μέσα σε τρία χρόνια, χάρη στις πολύ καλές του εμφανίσεις, κατάφερε να γίνει γνωστός ως ένας από τους πιο ταλαντούχους Τούρκους μέσους. Έτσι, δεν άργησε η στιγμή να κάνει το μεγάλη βήμα στην καριέρα του, δεδομένου πως το 1991 πήρε μεταγραφή για μια από τις παραδοσιακές δυνάμεις του τουρκικού πρωταθλήματος.
 
Ο Χαμζάογλου φόρεσε τη φανέλα της Γαλατασαράι για μια τετραετία συνολικά. Μέτρησε 104 παιχνίδια στο πρωτάθλημα και 12 γκολ, ενώ πραγματοποίησε και 16 συμμετοχές στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, το Τσάμπιονς Λιγκ. Με την «τσιμ μπομ», όπως αποκαλούν τη Γαλατά οι φίλοι της, κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, το 1993 και το 1994, ένα κύπελλο Τουρκίας κι ένα Σούπερ Καπ. Το 1995 άλλαξε «στέγη», όχι, όμως, και πόλη. Συνέχισε να διαμένει στην Κωνσταντινούπολη, αλλά πλέον αγωνιζόταν για λογαριασμό της Ινσταμπούλσπορ. Κι εκεί είχε μια γεμάτη τετραετία, με 125 συμμετοχές και 19 τέρματα στο πρωτάθλημα, χωρίς, ωστόσο, να πανηγυρίσει κάποια αξιόλογη διάκριση με τη νέα του ομάδα.
 
Στη συνέχεια και με τον ίδιο να μπαίνει πια στα πρώτα «άντα» η καριέρα του ακολούθησε καθοδική πορεία. Για δύο χρόνια (1999-2001) έπαιξε στη Σιίρτσπορ, έπειτα στη Γιόγκατσπορ και τη σεζόν 2002-2003, μάλιστα, ήταν ένας από τους βασικούς συντελεστές της ανόδου της Κόνιασπορ στην πρώτη κατηγορία του τουρκικού πρωταθλήματος, σημειώνοντας, αν και μέσος, 10 γκολ σε 34 αγώνες. Η τελευταία του ομάδα, πριν να κρεμάσει τα παπούτσια του, ήταν η Μπεϊλερμπέι.
 
Παρόλο που ήταν μόλις 34 ετών, ο Χαμζάογλου αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, έχοντας αγωνιστεί, κατά τη διάρκεια της 16χρονης καριέρας του και μια φορά με τα χρώματα της Εθνικής Τουρκίας. Περισσότερες συμμετοχές είχε με τις Εθνικές των μικρότερων ηλικιών κι ειδικά με την Ελπίδων. Εκεί είχε για δύο χρόνια κόουτς ένας άνθρωπο ο οποίος πιθανότατα και τον ενέπνευσε να ασχοληθεί, αφότου σταμάτησε το ποδόσφαιρο, με την προπονητική.
 
Ο «αυτοκράτορας» Φατίχ Τερίμ, ένας από τους καλύτερους Τούρκους τεχνικούς όλων των εποχών, την περίοδο που δούλεψε στην Εθνική Ελπίδων της Τουρκίας ήταν ουσιαστικά στο ξεκίνημα της καριέρας του. Παρόλα αυτά, ανέπτυξε από τότε μια εξαιρετική σχέση αλληλοεκτίμησης κι αλληλοσεβασμού με τον Χαμζάογλου, τον οποίο πίστεψε πολύ σαν ποδοσφαιριστή και του έδωσε τις βασικές αρχές για να κάνει μια αξιοπρεπέστατη καριέρα ως παίκτης.
 
Παράλληλα, όμως, φαίνεται πως του μετέδωσε και το «μικρόβιο» του προπονητή. Δίπλα στον Τερίμ, εξάλλου, ο Χαμζάογλου έκανε τα πρώτα του βήματα στους πάγκους, μαθαίνοντας δίπλα σε αυτόν που οδήγησε τη Γαλατασαράι, την ομάδα που κι οι δύο έχουν σαν σημείο αναφοράς στην καριέρα τους, στην κατάκτηση του Κυπέλου ΟΥΕΦΑ.
 
Την παρθενική του δουλειά σαν πρώτος προπονητής ο Χαμζά την ανέλαβε το 2008. Εργάστηκε ως το 2011 κατά σειρά σε Ματάλιασπορ, Εγιούπσπορ και Ντενιζλίσπορ, χωρίς να πετύχει τίποτε αξιοσημείωτο ως τότε. Μάζεψε τις πρώτες εμπειρίες του και το 2011 η μοίρα τον έφερε στην άσημη Ακχίσαρσπορ, μια ομάδα με έτος ίδρυσης μόλις το 1970 και με έδρα στη μικρή πόλη Ακχισάρ, 80 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σμύρνης και κοντά στα παράλια της Μικράς Ασίας.
 
Ανέλαβε τις τύχες της ομάδας στο φινάλε του πρωταθλήματος εκείνης της περιόδου, την καθοδήγησε στους δέκα τελευταίους αγώνες και κατάφερε να κερδίσει την άνοδο στη δεύτερη κατηγορία. Την αμέσως επόμενη χρονιά, μάλιστα, κατέκτησε και το πρωτάθλημα κι έτσι έγινε ο απόλυτος ήρωας της ομάδας, την οποία βοήθησε καθοριστικά, προκειμένου να εξασφαλίσει για πρώτη φορά στη σύντομη ιστορία της, τον προβιβασμό στην τουρκική Σούπερ Λιγκ!
 
Η Ακχίσαρσπορ ήταν νεοφώτιστη όταν αντιμετώπισε στον προαναφερθέντα φιλικό αγώνα τον Πανθρακικό, ενώ κι ο ίδιος έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη κατηγορία της Τουρκίας. Το προπονητικό του ταλέντο, ωστόσο, είχε αρχίσει από τότε να διαφαίνεται. Έγραψε και πάλι ιστορία, πετυχαίνοντας το στόχο της παραμονής και σιγά σιγά την καθιέρωση της ομάδας, η οποία τον ανέδειξε και σαν τεχνικό, στη Σούπερ Λιγκ. Μάλιστα, για να συμβεί αυτό είχε τη συμπαράσταση κι ενός διεθνούς Έλληνα ποδοσφαιριστή. Ο λόγος για τον Φάνη Γκέκα, ο οποίος έμαθε συρτάκι στους φίλους της Ακχισάρ, στην οποία αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο δεύτερο εξάμηνο της σεζόν 2012-2013, σκοράροντας 12 φορές σε 15 ματς, προτού να επιστρέψει στην ομάδα φέτος, για τη δεύτερη θητεία του, η οποία έληξε άδοξα μετά από διαμάχη με τον Ρομπέρτο Κάρλος.
 
Ο διάσημος Βραζιλιάνος παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, ήταν ένας από τους προπονητές που ανέλαβαν να συνεχίσουν το άκρως πετυχημένο έργο του Χαμζάογλου στην Ακχίσαρσπορ, όταν ο τελευταίος αποφάσισε να αποχωρήσει από το σύλλογο το 2014. Είχε ήδη αρχίσει λίγο νωρίτερα να δουλεύει στην Εθνική Τουρκίας, ως άμεσος συνεργάτης του μέντορά του, Φατίχ Τερίμ, που επέστρεψε στο πόστο του στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, για τρίτη φορά (σ.σ. είχε δουλέψει ξανά στην Εθνική από το 1993 ως το 1996 κι από το 2005 ως το 2009), έχοντας προηγουμένως φύγει από τη Γαλατασαράι.
 
Ο «αυτοκράτορας» είχε χαρίσει στη Γαλατά και το τελευταίο της πρωτάθλημα, μέχρι να έρθει το φετινό. Πέρυσι, η Φενέρ βρέθηκε στην κορυφή κι οι δύο μισητές αντίπαλοι της Τουρκίας έφτασαν να έχουν, έτσι, από 19 τίτλους. Στο μεσοδιάστημα από την αποχώρηση του Τερίμ, λόγω διαφωνιών με τη διοίκηση, στην Πόλη δούλεψαν δύο Ιταλοί φημισμένοι προπονητές. Ούτε ο Ρομπέρτο Μαντσίνι κατάφερε να στεριώσει, όμως, ούτε κι ο Τσεζάρε Πραντέλι, ο οποίος τον διαδέχθηκε το περασμένο καλοκαίρι, αφήνοντας τη δουλειά του στην Εθνική Ιταλίας, μετά το Μουντιάλ της Βραζιλίας.
 
Στα τέλη Νοέμβρη ο Πραντέλη αποπέμφθηκε, λόγω της κακής πορείας της ομάδας κι η Γαλατασαράι βγήκε πάλι στην αγορά, για να βρει προπονητή. Ο Φατίχ Τερίμ, τότε, του οποίου η γνώμη έχει πάντοτε ξεχωριστή βαρύτητα στην ευρωπαϊκή πλευρά της Κωνσταντινούπολης, πρότεινε τον άνθρωπο που δίπλα του ανδρώθηκε σαν τεχνικός. Ο Χαμζά Χαμζάογλου βρέθηκε, έτσι, μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του. Ίσως, ούτε στα πιο μακρινά του όνειρα, τότε που έπαιζε μπάλα σε κάποια αλάνα στον Σώστη, να μην είχε φανταστεί ότι θα κάτσει στον πάγκο της Γαλατασαράι.
 
Κι, όμως, όχι απλά έφτασε στο σημείο αυτό, να εργαστεί σε μια από τις πιο ιστορικές ομάδες της Τουρκίας, αλλά κατόρθωσε, κιόλας, στην πρώτη του χρονιά να γράψει ξανά ιστορία. Έφερε ξανά τον τίτλο στην Γαλατά, την έκανε την ομάδα με τα πιο πολλά πρωταθλήματα στην Τουρκία και στα 45 του χρόνια θεωρείται πλέον ένας από τους πιο ανερχόμενους προπονητές στη γειτονική χώρα, έχοντας το όνειρο να φτάσει και, γιατί όχι, να ξεπεράσει τα επιτεύγματα του Φατίχ Τερίμ!
 
 
Όσο για τη σχέση του με την Ελλάδα, όποτε ξεκλέβει χρόνο πετάγεται στη Θράκη για να συναντήσει συγγενείς και φίλους, στα μέρη όπου πέρασα επτά χρόνια από τη ζωή του. Μάλιστα, σε διάφορες συνεντεύξεις του πριν αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Γαλατασαράι, με την οποία φέτος, στα τέλη Μαρτίου, αντιμετώπισε κι ηττήθηκε με σκορ 0-2 σε φιλικό παιχνίδι, επί τουρκικού εδάφους, από τον Πανθρακικό, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να εργαστεί στη χώρα μας.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.