Λουκας Περικλεους Εκπαιδευτικος, Διδασκων στο Πανεπιστημιο Κυπρου

«Τα τελευταία 15 χρόνια, δικοινοτικές πρωτοβουλίες εκπαιδευτικών επιχειρούν την ανανέωση της διδασκαλίας της Ιστορίας, δίνοντας έμφαση στην πολυπρισματική φύση της ιστορικής γνώσης»

Σε επίπεδο επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής (αναλυτικά προγράμματα, σχολικά εγχειρίδια, εορτασμοί εθνικών επετείων, σχολικές επισκέψεις, εξετάσεις στο μάθημα της Ιστορίας και στόχοι υπό έμφαση) ακολουθείται μια παραδοσιακή προσέγγιση κοινωνικής μηχανικής, όπου τα γεγονότα του 1974 και το ιστορικό τραύμα που προέκυψε από αυτά προσεγγίζονται αποκλειστικά από την οπτική των Ελληνοκυπρίων.

Δίνεται έμφαση στο πώς οι απώλειες ζωών, τα εγκλήματα κατά αμάχων, η προσφυγοποίηση και η εξαφάνιση ανθρώπων (αγνοούμενοι) επηρέασαν και επηρεάζουν την ελληνοκυπριακή κοινότητα, ενώ απουσιάζει οποιαδήποτε προσπάθεια διερεύνησης του πώς τα ίδια φαινόμενα επηρέασαν τους Τουρκοκυπρίους.

Η προσέγγιση αυτή στοχεύει, όπως δηλώνεται και επίσημα από το Υπουργείο Παιδείας, στη διατήρηση της μνήμης των μαθητών και μαθητριών για τα γεγονότα και τα κατεχόμενα εδάφη και στην καλλιέργεια στάσεων που έχουν να κάνουν με τη διεκδίκηση της απελευθέρωσης και της επανένωσης της Κύπρου. Τα τελευταία 15 χρόνια, δικοινοτικές πρωτοβουλίες εκπαιδευτικών με τη στήριξη των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου της Ευρώπης, επιχειρούν την ανανέωση της διδασκαλίας της Ιστορίας, δίνοντας έμφαση στην πολυπρισματική φύση της ιστορικής γνώσης και, κυρίως, στην ανάγκη αλληλοκατανόησης των δύο μεγάλων κοινοτήτων του νησιού. Το εκπαιδευτικό υλικό και οι επιμορφώσεις, που αναπτύσσονται μέσα από αυτές τις προσπάθειες όμως, δίνουν περισσότερη έμφαση στη διδασκαλία στοιχείων που ενώνουν τις δύο κοινότητες και λιγότερη στα ευαίσθητα και τραυματικά γεγονότα. Εξαίρεση αποτελεί το εκπαιδευτικό υλικό που αναπτύχθηκε πριν από μια δεκαετία περίπου από τον δικοινοτικό Όμιλο Ιστορικού Διαλόγου και Έρευνας, και το οποίο αποτελεί μια ολοκληρωμένη πρόταση διδασκαλίας του φαινομένου των αγνοούμενων και των συγκρούσεων ανάμεσα στις δύο κοινότητες κατά τον 20ό αιώνα.

Η απουσία ερευνητικών δεδομένων δεν μας επιτρέπει να έχουμε σαφή εικόνα του πώς μεμονωμένοι εκπαιδευτικοί διαχειρίζονται τα θέματα αυτά στην καθημερινή εκπαιδευτική τους πράξη. Από την προσωπική μου, όμως, εμπειρία ως εκπαιδευτικός αλλά και ως εκπαιδευτής εκπαιδευτικών προκύπτει ότι η πλειονότητα των σχολείων και των εκπαιδευτικών προσεγγίζει το τραυματικό παρελθόν της σύγκρουσης των δύο κοινοτήτων με την παραδοσιακή προσέγγιση που περιγράφω πιο πάνω. Προς το παρόν, φαίνεται ότι οι εναλλακτικές προσεγγίσεις δεν βρίσκουν ουσιαστική πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση.

Διαβάστε περισσότερα για το συνέδριο ΕΔΩ.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.