Δεσποινα Ταταρακη: «Η κυβερνηση στη ΜΒ πιστευε οτι θα μπορουσε να εχει και την πιτα ολοκληρη και το σκυλο χορτατο εφαρμοζοντας τη στρατηγικη “ανοσια αγελης”»

Η πανδημία σε ΗΠΑ, Ευρώπη, Ασία και Αυστραλία μέσα από τον λόγο έξι ροδοπιτών

Η Δέσποινα Ταταράκη είναι μόνιμη κάτοικος της Μεγάλης Βρετανίας τα τελευταία 8 χρόνια. Η ίδια ζει στο Νότιγχαμ όπου και εργάζεται ως ειδική παιδαγωγός, με ειδίκευση στην Δυσλεξία και τις Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες, σε ένα μεγάλο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Κεντρικής Αγγλίας με μαθητές, φοιτητές πανεπιστημίου και ενήλικες.  Σήμερα μας μεταφέρει την επικρατούσα κατάσταση σε σχέση με την πανδημία στην Μεγάλη Βρετανία, η οποία επέδειξε εξ αρχής μία διαφορετική αντιμετώπιση σε σχέση με άλλες χώρες, η οποία ενδεχομένως την φέρνει σήμερα στις χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό κρουσμάτων.

ΠτΘ: Ποια είναι η υφιστάμενη κατάσταση στην χώρα διαμονής σας σε σχέση με τον κορωνοϊό;
Δ.Τ.:
Όπως είναι ήδη γνωστό, η κυβέρνηση της ΜΒ υιοθέτησε αρχικά μία πολύ διαφορετική  στρατηγική αντιμετώπισης του κορωνοϊού από αυτή της Ελλάδας και πολλών άλλων Ευρωπαϊκών χωρών. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) κήρυξε τον κορωνοϊό «πανδημία» στις 11 Μαρτίου. Η εδώ κυβέρνηση έδινε συμβουλές και «προτροπές» για κοινωνική αποστασιοποίηση ή καλύτερα σωματική αποστασιοποίηση για περισσότερες από δύο εβδομάδες, χωρίς όμως να νομοθετεί και να επιβάλει ουσιαστικά αυστηρά μέτρα. Συναυλίες, μαραθώνιοι αγώνες δρόμου, αθλητικές διοργανώσεις και άλλες εκδηλώσεις συνεχίζονταν κανονικά.

Η στάση αυτή κατ’ επέκταση άφηνε πολύ χώρο ώστε να ερμηνεύσει ο καθένας τις οδηγίες αυτές όπως ήθελε. Κάποιες επιχειρήσεις, για να προστατεύσουν τους εργαζομένους τους και βλέποντας τις συνέπειες της εξάπλωσης του ιού σε άλλες χώρες, αποφάσισαν να κλείσουν, πριν η κυβέρνηση νομοθετήσει κάποια ασφαλιστική «κάλυψη» για τις συνέπειες που θα έχει αυτό στη βιωσιμότητά τους και επομένως αναλαμβάνοντας οι ίδιες το ρίσκο.

«Ο Μπόρις Τζόνσον θέλησε να “αγοράσει χρόνο” καθυστερώντας το “lockdown”»

Η κυβέρνηση συνέχιζε να αγνοεί επιδεικτικά συμβουλές ειδικών και επιστημόνων παγκοσμίου φήμης, αλλά και τις οδηγίες του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας. Το επίσημο κλείσιμο σχολείων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, επιχειρήσεων εστίασης και άλλων επιχειρήσεων που καλύπτουν δευτερεύουσες ανάγκες άρχισε να γίνεται από τις 20 Μαρτίου και μετά. Πολλοί κατηγόρησαν τον Μπόρις Τζόνσον ότι καθυστέρησε εσκεμμένα να λάβει αυστηρά μέτρα προστασίας κατά του ιού δεδομένου του οικονομικού κόστους που θα είχε κάτι τέτοιο για τη χώρα για περισσότερο χρονικό διάστημα, οπότε θέλησε να «αγοράσει χρόνο» καθυστερώντας το “lock down”. Αυτό έγινε επίσης και για να αποφύγει την ψυχολογική καταπόνηση που ο παρατεταμένος εγκλεισμός αναπόφευκτα θα προκαλούσε στον πληθυσμό.

Σ’ αυτήν την περίπτωση βέβαια πιστεύω, ότι με τη βαρύτητα της ευθύνης του πολιτικού αρχηγού, οφείλεις να ζυγίσεις τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα και να δώσεις προτεραιότητα στην επιλογή που θα σώσει ανθρώπινες ζωές με οποιοδήποτε άλλο κόστος. Κάποιοι διαφωνούν σε αυτό.

Οι σύμβουλοί του και η επιστημονική ομάδα του Τζόνσον πίστευε ότι η ΜΒ θα μπορούσε να έχει και την πίτα ολόκληρη (δηλαδή και ελάχιστο κόστος στην οικονομία) και το σκύλο χορτάτο (ελάχιστα θύματα) εφαρμόζοντας τη στρατηγική «ανοσία αγέλης», ώσπου μία έρευνα/αναφορά του πανεπιστημίου University College London (UCL) έδειξε ξεκάθαρα ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό, διότι η ανοσία αγέλης είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί  χωρίς την παρουσία εμβολίου, το οποίο  δεν προβλέπεται να υπάρξει για τουλάχιστον ένα χρόνο.

Ο ίδιος ο Μπόρις Τζόνσον νόσησε αρκετά σοβαρά και η στάση της πλειοψηφίας των πολιτών απέναντί του ήταν πολύ ανθρώπινη. Η γενική στάση της κυβέρνησης όμως άλλαξε πολύ πριν από αυτό. Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης είναι ότι αρχικά ο Μπόρις Τζόνσον είχε την στήριξη της πλειοψηφίας των πολιτών όσον αφορά τη στρατηγική του έναντι στον ιό, όπως έδειξαν διάφορες δημοσκοπήσεις.

« Τα ΜΜΕ και το BBC δεν ασκούσαν ουσιαστική αντικειμενική κριτική βλέποντας τα διεθνή δεδομένα και υποστήριζαν ότι η κυβέρνηση ξέρει τι κάνει»

Σε αυτό συνέβαλε και η αντιμετώπιση που είχε η κυβέρνηση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και κυρίως το BBC, τα οποία δεν ασκούσαν ουσιαστική αντικειμενική κριτική βλέποντας τα διεθνή δεδομένα και υποστήριζαν ότι η κυβέρνηση ξέρει τι κάνει. Αυτό όμως άρχισε να αλλάζει όταν έγινε γνωστή η έρευνα του UCL, που προέβλεπε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και απόλυτη κατάρρευση του NHS (Εθνικού Συστήματος Υγείας της ΜΒ) σε μικρό βάθος χρόνου, εάν δεν λάμβαναν αυστηρά μέτρα άμεσα. Και έτσι προέκυψε η άρον άρον αλλαγή πλεύσης της κυβέρνησης Τζόνσον και της αναθεώρησης της στρατηγικής της για την αντιμετώπιση του ιού.

Αυτήν τη στιγμή ακολουθούμε ρυθμούς Ιταλίας, τα θύματα έχουν ξεπεράσει τις 13.000, ακριβό «τίμημα» που θα μπορούσε να αποφευχθεί κατά την άποψή μου, και αναμένεται να είναι πολύ περισσότερα από τις αρχικές προβλέψεις (ο επικεφαλής του NHS είχε πει ότι λιγότερα από 20.000 θύματα θα ήταν ένα «καλό αποτέλεσμα» – τα συμπεράσματα δικά σας).

Η χαλαρή αρχική στάση της κυβέρνησης προκάλεσε πανικό σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού και γι’ αυτό είδαμε σκηνές άδειων ραφιών στα σούπερ μάρκετ, έλλειψη σε βασικά αγαθά μέχρι και σήμερα, τεράστιες ουρές έξω από καταστήματα ειδών πρώτης ανάγκης. Αυτό είναι κατακριτέο, αλλά ως ένα σημείο κατανοητό και αναμενόμενο κατά την άποψή μου, γιατί όσο η κυβέρνηση δεν έδινε ξεκάθαρες οδηγίες παρά μόνο «συμβουλές» και «προτροπές», προκλήθηκε πανικός και ο καθένας σκεφτόταν εγωιστικά, γιατί έβλεπαν τι γίνεται σε άλλες χώρες που άργησαν να πάρουν μέτρα (όπως η Ιταλία) και αυτό ήταν σαν να βλέπουν το μέλλον. Ήταν εντελώς παράλογο να πιστεύουν ότι αυτό δεν θα συμβεί εδώ για οποιοδήποτε λόγο.

ΠτΘ: Ποια είναι η άποψή σου σε σχέση και με το παράδειγμα της Ελλάδας που «εξυμνείται» σε διεθνές επίπεδο για την έως τώρα πορεία της;
Δ.Τ.:
Η στάση της Ελλάδας, αντιθέτως, η οποία από την αρχή ήταν εντελώς διαφορετική και πολύ πιο αποφασιστική, πιστεύω δικαιώνεται σήμερα αδιαμφισβήτητα. Αρκεί όμως η ελληνική κυβέρνηση να στηρίξει όντως τον κόσμο που πραγματικά υποφέρει λόγω αυτής της πρωτοφανούς κατάστασης δίκαια, έμπρακτα και χωρίς διακρίσεις. Θα περιμένω να δω και μετά θα τη «χειροκροτήσω», η αποφασιστικότητά της σε μία τόσο δύσκολη κατάσταση όμως είναι βέβαια αξιέπαινη.

«Οι εργαζόμενοι με συμβόλαια/συμβάσεις μηδενικών ωρών (zero hour contracts) είναι πολύ της μόδας δυστυχώς στην Αγγλία»

ΠτΘ: Πώς έχει επηρεαστεί η καθημερινότητά σου; Κυρίως σε εργασιακό επίπεδο τι έχει αλλάξει; Υπάρχει ανασφάλεια ως προς την επόμενη ημέρα της πανδημίας;
Δ.Τ.:
Οι συνέπειες της απόφασης του “lock down” είναι φυσικά δυσμενείς. Ανεργία, επισφαλής εργασία και συγκεκριμένα αυτοαπασχολούμενοι και εργαζόμενοι με συμβόλαια/συμβάσεις μηδενικών ωρών (zero hour contracts, που είναι πολύ της μόδας δυστυχώς στην Αγγλία) είναι αυτοί που θα βιώσουν πιο αισθητά τις αρνητικές οικονομικές συνέπειες. Όσοι μέχρι τώρα τα έβγαζαν πέρα οριακά, θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση, αλλά και η γενική οικονομική ύφεση θα γίνει αισθητή από την πλειοψηφία. Η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει μέτρα αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων για τη στήριξη επιχειρήσεων, αυτοαπασχολούμενων, αλλά και τοπικών αυτοδιοικήσεων και έχει άρει το κατώτερο όριο εισοδήματος για αίτηση χορήγησης επιδόματος διαβίωσης (Universal Credit). Έχει επίσης υποσχεθεί να καλύψει έως και 80% της μισθοδοσίας όλων των εργαζομένων σε επιχειρήσεις και οργανισμούς δημοσίου και ιδιωτικού τομέα για να αποφύγει μαζικές απολύσεις. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια, άγχος και αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα, δεδομένου ότι είναι ακόμη άγνωστο για πόσο θα κρατήσουν τα περιοριστικά μέτρα και το πόσο μεγάλη θα είναι η «ζημιά» στην πραγματικότητα.

«Στην 5η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο14 εκατομμύρια άνθρωποι (μεταξύ αυτών 4,5 εκατομμύρια παιδιά) ζουν στο όριο της φτώχειας»

Μπορεί να ακούγεται περίεργο για μία χώρα όπως η Μεγάλη Βρετανία, η οποία αν δεν κάνω λάθος αυτή τη στιγμή είναι η πέμπτη ισχυρότερη οικονομία του κόσμου, αλλά περίπου 14 εκατομμύρια άνθρωποι (μεταξύ αυτών 4,5 εκατομμύρια παιδιά) ζουν στο όριο της φτώχειας και αδυνατούν να καλύψουν βασικές ανάγκες επιβίωσης. Η απόφαση για το κλείσιμο των σχολείων, βέβαια, δεν ήταν εύκολη υπόθεση γιατί έχει πολλές σημαντικές κοινωνικές προεκτάσεις. Υπάρχουν πολλά παιδιά που αν δεν πάνε σχολείο, δεν θα έχουν πρόσβαση σε φαγητό και ασφάλεια γιατί μπορεί να βιώνουν ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Άλλα παιδιά είναι ευάλωτα για άλλους λόγους. Για όλα αυτά τα παιδιά και για τα παιδιά όσων καλύπτουν απαραίτητες θέσεις εργασίας, κάποια σχολεία παραμένουν ανοιχτά.

ΠτΘ: Ποια η πρόσβαση ενός οικονομικού μετανάστη όπως εσύ στο εκεί σύστημα υγείας και ποια η ευρύτερη αντιμετώπιση από την πολιτεία; Υπάρχουν μέτρα στήριξης και για εσάς;
Δ.Τ.:
Όλοι οι μετανάστες που βρίσκονται στη Μεγάλη Βρετανία νόμιμα έχουν δικαίωμα πρόσβασης στο σύστημα υγείας. Από τη στιγμή που κάποιος έχει αριθμό ασφάλισης και είναι συνδεδεμένος με έναν Γενικό Γιατρό (General  Practitioner – GP), είναι πολύ εύκολο να λάβει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ακριβώς όπως ένα Βρετανός πολίτης.

ΠτΘ: Πώς αντιμετωπίζεις το γεγονός ότι είσαι σε άλλο κράτος σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης μακριά από γονείς, οικογένεια και φίλους; Υπάρχει ο φόβος και η αγωνία γι’ αυτούς;
Δ.Τ.:
Θα μπορούσα, αλλά τελικά αποφάσισα να μην ταξιδέψω για Ελλάδα, όπως είχα σχεδιάσει, για να προστατεύσω τα αγαπημένα μου πρόσωπα αλλά και για να μη συνεισφέρω γενικά στη διασπορά του ιού. Ψυχολογικά είναι πολύ δύσκολο να είσαι μακριά από την οικογένεια και τους φίλους σου κάτω από τέτοιες συνθήκες, γιατί έχεις αγωνία αν είναι καλά και τύψεις, γιατί δεν μπορείς να βοηθήσεις πρακτικά. Αν και υπάρχει συνεχής επικοινωνία, είναι αρκετά δύσκολο, αλλά ελπίζω ότι αν όλοι κάνουμε το καθήκον μας και υπακούσουμε στις οδηγίες των ειδικών, σύντομα θα είμαστε και πάλι μαζί.

ΠτΘ: Τι πιστεύεις για την επόμενη ημέρα. Θα μας βρει καλύτερους; Υπό την έννοια ότι ενδεχομένως θα «επαναξιολογήσουμε» κάποια πράγματα στην ζωή μας; Τι ελπίζεις;
Δ.Τ.:
Ελπίζω ότι θα βγούμε από όλη αυτήν την κατάσταση πιο δυνατοί αλλά και λίγο πιο σοφοί για το τι πραγματικά αξίζει στη ζωή. Μακάρι να γίνουμε λιγότερο υλιστές και να δώσουμε έμφαση στις ανθρώπινες σχέσεις, στην υγεία μας και στα απλά καθημερινά πράγματα που δεν κοστίζουν χρήματα κι όμως είναι ανεκτίμητα. Από την άλλη, η πεσιμιστική μου πλευρά μου λέει ότι θα ξεχάσουμε και πάλι πολύ γρήγορα και θα επιστρέψουμε στις «κακές» μας συνήθειες, κάτι το οποίο απεύχομαι. Αν αρχίσουμε να κοιτάμε μέσα μας για να βελτιώσουμε τον εαυτό μας και γύρω μας για να βοηθάμε όσους το έχουν ανάγκη, όλα θα πάνε καλά.

«Ένα θετικό που θα προκύψει από την εκπαίδευση μέσω διαδικτύου  είναι ότι θα βελτιωθούν οι ικανότητες των μαθητών στην Πληροφορική και τη χρήση της τεχνολογίας»

Προσωπικά, η καθημερινότητά μου έχει αλλάξει πάρα πολύ. Από την πρώτη στιγμή, όσοι εργαζόμαστε στην εκπαίδευση, «μεταφερθήκαμε» σε σύγχρονη και ασύγχρονη εκπαίδευση μέσω διαδικτύου από το σπίτι, κάτι για το οποίο υπήρξε δυστυχώς ελάχιστος χρόνος προετοιμασίας, όμως πιστεύω λειτούργησε όσο καλύτερα γίνεται. Μέρος της δουλειάς μου που αφορά τη διάγνωση/αξιολόγηση μαθησιακών δυσκολιών δεν είναι εφικτό να γίνει εξ αποστάσεως. Η διδασκαλία, από την άλλη δεν είναι ίδια μέσω διαδικτύου και έχει τις δικές της προκλήσεις και για τους μαθητές αλλά και για τους καθηγητές. Πιστεύω όμως ότι ένα μεγάλο πλεονέκτημα που θα προκύψει από αυτό είναι ότι θα βελτιωθούν κατά πολύ οι ικανότητες των μαθητών στην Πληροφορική και τη χρήση της τεχνολογίας. Προσωπικά είμαι συνηθισμένη να υποστηρίζω μαθητές και φοιτητές μέσω διαδικτύου, εξ’ αποστάσεως γιατί η χρήση της τεχνολογίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μου και του τρόπου στήριξης των μαθητών μου. Υπάρχουν όμως πολλοί μαθητές που δεν διαθέτουν τα απαραίτητα τεχνολογικά μέσα στο σπίτι (υπολογιστή, tablet, κάποιες φορές ούτε αξιόπιστη σύνδεση στο διαδίκτυο) και έγινε μία τεράστια προσπάθεια από τα σχολεία, τις τελευταίες μέρες πριν το κλείσιμο, για να προμηθευτούν τα απαραίτητα όσοι μαθητές το έχουν ανάγκη. Οι αντίστοιχες «πανελλήνιες» εξετάσεις (GCSE και GCE/A Levels όπως είναι γνωστές εδώ) έχουν ήδη ακυρωθεί και υπάρχουν σενάρια ότι η βαθμολόγηση θα γίνει από τους καθηγητές λαμβάνοντας υπόψιν την πρόβλεψη βαθμολογίας σύμφωνα με την απόδοση του κάθε μαθητή κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους μέχρι τώρα. Δεν είναι γνωστό για πόσο θα χρειαστεί να συνεχιστεί η εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση, αλλά υπάρχει διάθεση και προθυμία από πλευράς μαθητών και καθηγητών να γίνει επιτυχημένα.

Δείτε το σύνολο των συνεντεύξεων εδώ.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.