Γιωργος Χατζοπουλος, συγγραφεας «Η πλειοψηφια πολιτων και πολιτικων στη χωρα μας ειναι δυστυχως διεφθαρμενη »

«Τα δάχτυλα της εξουσίας» δεν είναι η πρώτη συγγραφική απόπειρα του Γιώργου Χατζόπουλου. Πολυγραφότατος, ήδη από τα πρώτα χρόνια του ασχολήθηκε με την ποίηση δημοσιεύοντας στο προσωπικό του ιστολόγιο «Τα παιδιά του ίντερνετ/ Η επιστροφή της άμεσης δημοκρατίας»  με ξεκάθαρες επιρροές –όπως φανερώνεται από τον τίτλο και μόνο– από τον Τζούλιο Ασάνς. Έχει, ακόμη, γράψει κείμενα για τη μουσικοχορευτική παράσταση «Πάρε το κύμα, άνεμε, και κάνε το αγάπη» που παρουσιάστηκαν στη σκηνή της Αθήνας και το «Μπλουζ του έρωτα στη Ρόδο», που περιέχει δύο διηγήματα. Λάτρης της Δημοκρατίας, με μεγάλη αγάπη για τη θάλασσα –έχει, εξάλλου, εργαστεί στο πολεμικό ναυτικό– , έχοντας πλέον συνταξιοδοτηθεί αφιερώθηκε στην άλλη μεγάλη του αγάπη, που δεν είναι άλλη από τη γραφή.
 
Ο Γιώργος Χατζόπουλος μίλησε στον «Παρατηρητή της Θράκης» για την τελευταία του συγγραφική προσπάθεια. Αναφέρθηκε στα πραγματικά αυτοβιογραφικά γεγονότα που βάσισε το έργο του που εκτυλίσσεται στα χρόνια της κεντροαριστεράς και της μεταπολίτευσης. Μίλησε για τον κεντρικότατο ρόλο της παιδείας ώστε να βελτιωθούν οι θεσμοί στην Ελλάδα, καθώς και την ανάγκη να παλεύουμε για την κοινωνία και όχι για ιδιοτελείς σκοπούς. 

«Ο ήρωας του βιβλίου πίστεψε σε έναν πιο δίκαιο κόσμο» 

ΠτΘ: Το μυθιστόρημά σας έχει μία τολμηρή αφορμή, την αποτίμηση ενός βιώματος που είχατε ζήσει ως δημόσιος υπάλληλος στo Eπαρχείo Ορεστιάδας, και αναφέρεται στα χρόνια της διακυβέρνησης από την κεντροαριστερά και στα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Γ.Χ.: Πράγματι. Ο συγγραφέας βασίζεται στις πραγματικές επιστολές ενός δημοσίου υπαλλήλου που ζούσε στην μεταβατική αυτή περίοδο και συνεχίζεται ως τις μέρες μας. Το θέμα είναι πως σε αυτές τις εποχές ,που επικρατούσε ο σοσιαλισμός και η εναλλαγή κυβερνήσεων, ο ήρωας του βιβλίου πίστεψε σε έναν πιο δίκαιο κόσμο. Μέσα από την πορεία του ως άνθρωπος και δημόσιος υπάλληλος διαπίστωνε καθώς περνούσαν τα χρόνια ότι ,όσον αφορά την εξουσία των αιρετών, τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως ήταν η δική του κοσμοθεωρία κι όπως είναι το όνειρο κάθε ανθρώπου. Καθώς περνούσαν τα χρόνια και έκανε την τροχιά του σαν δημόσιος υπάλληλος, ήθελε να δώσει στον κόσμο κάτι από τα προσωπικά του βιώματα. Έτσι βγήκε αυτό το μυθιστόρημα. Του έδωσε πολιτική και αστυνομική χροιά, γιατί θέλησε να το κάνει να είναι λίγο πιο ενδιαφέρον στον αναγνώστη. Φιλοξενεί την κοσμοθεωρία που αναπτύσσεται τότε, υπάρχει η κριτική, αλλά στέκεται στο ότι δεν λειτούργησαν οι θεσμοί στην Ελλάδα, και ότι ο ήρωας αναγκάστηκε να αντικαταστήσει τελικά τους θεσμούς φτάνοντας σε ακραίες καταστάσεις.
 
ΠτΘ: Ο ήρωας παίρνει το δίκαιο στα χέρια του και «εκδικείται» πέντε πολιτικούς εκείνης της εποχής. Αυτοί είναι τα πέντε «δάχτυλα της εξουσίας». Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι πρέπει να αγωνίζονται για την κοινωνική δικαιοσύνη, για την ισότητα;
Γ.Χ.: Η παιδεία μετράει σε μια κοινωνία αν θα μπορέσει να προχωρήσει ή όχι. Ο καλύτερος ηγέτης θα καεί από τους ανθρώπους που τον πίστεψαν, όχι γιατί αυτός δεν ήταν ικανός, αλλά γιατί αυτοί δεν μπόρεσαν να τον παρακολουθήσουν στο διάβα του. 

«Οι θεσμοί θα γίνουν καλύτεροι όταν ωριμάσουμε και προχωρήσουμε στην Παιδεία» 

ΠτΘ: Το βιβλίο είναι επικεντρωμένο στη Θράκη με πρωταγωνιστές πολιτικούς που τιμωρούνται. Τέτοιοι πολιτικοί υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, πολιτικοί που δεν έμειναν πιστοί στο όραμα να φτιάξουν μία καλύτερη κοινωνία. Ο βασικός σας πρωταγωνιστής δεν μπόρεσε να σταδιοδρομήσει λόγω αναξιοκρατίας. Θεωρείτε ότι σήμερα η αξιοκρατία έχει εμπεδωθεί; Βλέπετε να έχουμε προχωρήσει σε αυτό το θέμα και η λειτουργία των θεσμών υπακούει στο νόμο;
Γ.Χ.: Σήμερα, όπως είναι η κατάσταση στην Ελλάδα, θεωρώ ότι λόγω του ότι έχουμε πάθει από την προηγούμενη κατάσταση, προσπαθούμε, όχι να γίνουμε καλύτεροι, αλλά να σώσουμε ό,τι σώζεται. Έχουμε πέσει πια στο γκρεμό. Άρα οι θεσμοί προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι, για να υπάρξει κράτος. Θεωρώ ότι θα γίνουν οι θεσμοί καλύτεροι όταν εμείς οι πολίτες ωριμάσουμε και προχωρήσουμε στην παιδεία. Επιμένω ότι πρέπει να σεβόμαστε τους θεσμούς, αλλά να προσπαθήσουμε να ακονίσουμε και τη γνώση μας, να ανεβάσουμε τη δική μας δυναμική στη γνώση, ώστε να μπορέσουμε εμείς οι ίδιοι να αντισταθούμε στους θεσμούς που παραπαίουν. Αυτό είναι το ζητούμενο. Δεν μπορούμε να πάμε καλύτερα αν δεν γίνουμε εμείς καλύτεροι. 

«Γεμίσαμε από πρωταγωνιστές της επόμενης μέρας» 

ΠτΘ: Γιατί βάζετε τον ήρωά σας να πεθαίνει; Διαδήλωσε την αντίδρασή του στο σύστημα, πήρε το νόμο στα χέρια του για να αποδώσει δικαιοσύνη και  να ταρακουνηθεί συγχρόνως ο λαός και απαιτούσε κυρίως παιδεία και δικαιοσύνη. Τελικά τέτοιοι ήρωες έχουν μέλλον στην Ελλάδα ή καίγονται γιατί είναι αντισυμβατικοί και εκτός νόμου;
Γ.Χ.: Το ότι τελικά ο ήρωας χάνεται, είναι για να μην προκύψει ότι κι αυτός έτρεξε και αγωνίστηκε για ιδιοτελείς σκοπούς. Ο ήρωας τελικά αγωνίζεται για κάτι που ξεπερνάει τα δικά του οφέλη, τα προσωπικά, τα ιδιοτελή, τα οικονομικά. Άρα αυτός ο άνθρωπος έπρεπε να δώσει και επειδή η κοινωνία θα ακολουθούσε αυτός έπρεπε να είναι πρωταγωνιστής την επόμενη μέρα. Γεμίσαμε από πρωταγωνιστές της επόμενης μέρας. Όλοι τρέχουν την επόμενη μέρα να καθίσουν σε ένα κάθισμα. Αυτός ο άνθρωπος δεν ήθελε να καθίσει στο κάθισμα της εξουσίας, δεν μπορούσε και έτσι προτίμησε να δώσει ό,τι μπορούσε και να αυτοτιμωρηθεί, γιατί ο πόνος που προκάλεσε στα θύματά του ήταν μεγάλος. Προτίμησε να μοιραστεί τον ίδιο πόνο και χειρότερα απ' αυτούς, γιατί αυτός έδωσε και τη ζωή του και όχι μόνο τα δάχτυλά του. 

«Πρέπει αυτοί που θα διαβάσουν το έργο να συνετιστούν και να ξεσηκωθούν από τον καναπέ» 

ΠτΘ: Το ζήτημα της εξουσίας είναι πρωταγωνιστικό. Το βιβλίο ξεκινά με στίχους από τον «Δωδεκάλογο του Γύφτου», αλλά ο ήρωας πολλαπλασιάζει το μήνυμά του. Κάθε φορά που κόβει το δάκτυλο ενός αιρετού κάνει μία ιδεολογική ανάρτηση στο blog του προσπαθώντας να αφυπνίσει τους συνέλληνες.
Γ.Χ.: Ακριβώς αυτό. Προσπαθεί μέσα από την πράξη του να πει «αγωνιστείτε κι εσείς για το δίκιο σας». Η αντίδρασή του αυτή έφτασε σε ακραία μορφή και δράση, αλλά και ο ίδιος δεν είναι υπέρ της τιμωρίας του καθενός μας χωριστά, είναι υπέρ των θεσμών. Αυτός ο άνθρωπος πικραμένος και βιασμένος ψυχικά από το σύστημα, από τους αιρετούς, από τους προϊσταμένους και γενικά από το όλο που βίωσε, πέρασε τα όρια, δεν ήταν σε μια ψυχολογική κατάσταση τέτοια που να μπορεί να ελέγξει πλέον τις πράξεις του και έκανε πράγματα που με τίποτα δεν πρέπει να κάνει ο κάθε πολίτης. Μέσα, όμως, από τη δικιά του ακραία δράση πρέπει αυτοί που θα διαβάσουν το έργο να συνετιστούν και να σηκωθούν από τον καναπέ.
 
ΠτΘ: Ο ήρωάς σας γράφει ποιήματα και εσείς ζωγραφίζετε. Το εξώφυλλο του βιβλίου έχει ένα δικό σας έργο. Η δράση του εξελίσσεται δε στην Ορεστιάδα…
Γ.Χ.: Το  μεγαλύτερο μέρος της πλοκής του έργου εξελίσσεται στην Ορεστιάδα και στην Αλεξανδρούπολη. Αφού κινείται ο ήρωας μέσα στα χώματα που γεννήθηκε, προσπαθεί να προβάλλει τα θετικά και αρνητικά σημεία και την απουσία του Κράτους στην περιοχή. Είναι μία ιστορία, επομένως, που προβάλλει και τα προβλήματα της Θράκης γενικά. 

«Πίσω από κάθε άνθρωπο, υπάλληλο ή αιρετό, κρύβονται χιλιάδες τέτοιοι» 

ΠτΘ: Στο μυθιστόρημα πρωταγωνιστεί και μια ακόμη επαρχιακή πόλη, η Καρδίτσα αλλά και η Αθήνα,  έχει δηλαδή και πανελλήνια ενδιαφέρον;
Γ.Χ.: Δεν υπάρχει καμία εμμονή με πρόσωπα που αναφέρονται σε επιστολές. Δεν μπορεί πέντε άνθρωποι να έχουν φέρει την Ελλάδα σε αυτή την κατάσταση, αυτοί που παρουσιάζονται στο έργο. Πίσω από κάθε άνθρωπο, υπάλληλο ή αιρετό, κρύβονται χιλιάδες τέτοιοι. Αυτό είναι το παράπονο, ότι η πλειοψηφία δυστυχώς είναι διεφθαρμένη. Ήταν και είναι, γιατί δυστυχώς δεν αλλάζουν τα πράγματα. Πρέπει εμείς να αλλάξουμε. Είναι το έναυσμα αυτοί οι πέντε άνθρωποι. Κατά έναν τρόπο τους ευχαριστεί ο συγγραφέας, γιατί θα γίνει εξαιτίας τους ένα καλό, μέσα από τα κακά που διέπραξαν. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.