κ. Στυλιανιδη γεια σας!
Σας είδα χθες αγέρωχο να περπατάτε προς την πλατεία της πόλης μας, να περνάτε περήφανος με το κεφάλι ψηλά, τόσο ψηλά που να μην βλέπετε τους ανθρώπους γύρω σας, μπορεί να φοβόσασταν και καμία πιθανή επίθεση από δυσαρεστημένους βέβαια, σας δικαιολογώ. Ήμουν εκεί, δίπλα σε μια κοπέλα που σας έδωσε ένα φυλλάδιο «γιατί να ψηφίσουμε ΟΧΙ την Κυριακή», το πήρατε χαμογελώντας, ίσως να σκεφτήκατε «ουφ! φτηνά τη γλίτωσα…». Φαντάζομαι λοιπόν δεν με προσέξατε, και δεν με ξέρετε.
Εγώ όμως ζω εδώ, στη μικρή μας πόλη με τα πολλά προβλήματα. Δεν φορούσα βέβαια και κομψά ρούχα όπως τα δικά σας κι αυτά των συμπολιτών μας που θα συναντούσατε για να διαδηλώσετε υπέρ του ΝΑΙ. Δεν σας κρύβω ότι η δουλειά μου δεν πάει και πολύ καλά τα τελευταία χρόνια – είμαι αρχιτέκτονας μηχανικός ΑΠΘ με μεταπτυχιακά στα Ευρώπας – έχει χτυπηθεί από την κρίση που έφεραν οι κυβερνήσεις σας ως το 2010 και από τις «σωτήριες κυβερνήσεις» από τότε ως τον Ιανουαρίου του 2015.
Εν πάση περιπτώσει στη φωτογραφία αυτή που ανεβάσατε είμαι εγώ και η φωτογραφία είναι δικιά μου. Να σας ενημερώσω λοιπόν πως πρώτον δεν πήρατε την άδεια μου για την αναδημοσίευση της, όπως πριν από σας κι άλλοι (ΕΘΝΟΣ, Στεφανίδου κλπ), αλλά αυτό εδώ που φτάσαμε είναι το λιγότερο. Θα σας ενημερώσω ακόμη ότι η φωτογραφία αυτή είναι από τον Νοέμβριο του 2002, μετά από μια μεγάλη πορεία – 1.000.000 κόσμου – και μια μεγάλη συνέλευση – συνέδριο στην Φλωρεντία, στην Ευρώπη, στην ίδρυση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ. Ξέρετε, αυτή την Ευρώπη που εσείς μας κατηγορείται ότι δεν θέλουμε, αλλά είναι αυτή η Ευρώπη που όλες και όλοι, ένας προς έναν σε αυτή τη φωτογραφία, και όχι μόνο, παλέψαμε χρόνια να οικοδομήσουμε.
Δεν είμαστε δεκαπενταμελές αγαπητέ μου. Ήμασταν 20, 22, 25 χρονών νέοι άνθρωποι – κι ευτυχώς ακόμη είμαστε – που τότε δεν ήμασταν στα πάρτυ και στις εκδρομές της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στη Μύκονο, ούτε και τρώγαμε λεφτά από τις ΜΚΟ του κ. Παπαμιμίκου… Ήμασταν φοιτητές που ονειρευόμασταν έναν καλύτερο κόσμο και προσπαθούσαμε να τον κτίσουμε με συμμάχους μας κι άλλους ανθρώπους στην Ευρώπη. Και συνεχίσαμε όλα αυτά τα χρόνια στον δρόμο του διαλόγου, της πολιτικής διαφωνίας αλλά και της σύνθεσης, για να έχουμε σκοπό και σχέδιο μια κοινωνία ισότιμη, για μια Ελλάδα της αξιοπρέπειας και μια Ευρώπη της Δημοκρατίας.
Είμαστε λοιπόν εδώ απέναντι σας μια γενιά – εκτός της φωτογραφίας – ανθρώπων που έχουν σπουδάσει και δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους γιατί εφαρμόζατε τόσα χρόνια αυτές τις πολιτικές που εφαρμόζατε, έχω φίλους και συμμαθητές που δεν τολμούν να κάνουν οικογένεια, γιατί ακόμη δεν έχουν φύγει από το παιδικό τους δωμάτιο, κι έχει κι άλλους πολλούς σε αυτήν την πόλη που επισκέπτεστε και δεν ζείτε, που ξεροσταλιάζουν στις ουρές του ΟΑΕΔ, και που ζούμε ακόμη με επίδομα από τους γονείς μας, τους παππούδες των παιδιών μας.
Αυτή δεν είναι η Ευρώπη που μας λέτε να πούμε ΝΑΙ. Γιατί κάποιοι από μας έχουν ζήσει στην Ευρώπη, και δεν πηγαίνουν μόνο για ταξιδάκια αναψυχής και σαββατοκύριακα απόδρασης. Και κάποιοι από μας έχουν φάει πολύ χημικό στη ζωή τους και πολύ ξύλο σε πορείες για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα της Ευρώπης. Εσείς και η παρέα σας δεν έχετε σχέση με καμία από αυτές τις έννοιες, το ξέρουμε. Μην μας ξεσηκώνετε τώρα Καραμανλήδες, Σημίτιδες και Τσοχατζόπουλους να μας πούνε ΝΑΙ, γιατί χαζοί δεν είμαστε να καταλάβουμε ότι η σαπίλα όλο και κάτι θα κερδίσει από αυτό. Αφήστε λοιπόν τα περιπαιχτικά σχόλια για φοιτητικά αμφιθέατρα και ελληνισμούς κατά μέρος.
Αυτή η γενιά θα πει ΟΧΙ στο μέλλον που της ετοιμάζετε, να είναι υπόδουλη με σκυμμένο το κεφάλι χωρίς ζωή και ανάπτυξη, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να πει ΝΑΙ στην Ευρώπη της Δημοκρατίας, στην οποία να σας θυμίσω ότι η Ελλάδα δεν είναι φιλοξενούμενη. Αυτή η γενιά θα πει ΟΧΙ γιατί πολύ απλά θέλει να ζήσει. Εσείς τελειώσατε.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
