Τον κοσμο του μουσικου θεατρου «γευτηκαν» μαθητες της πολης μας

Μέσα από το έργο «Σιωπή, ο Βασιλιάς ακούει» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Την ευκαιρία να πάρουν μια μικρή γεύση από τις δραστηριότητες της Εθνικής Λυρικής Σκηνής είχε το κοινό της πόλης μας. Ειδικά οι μικροί συμπολίτες μας χθες και σήμερα είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον μαγευτικό κόσμο του μουσικού θεάτρου, παρακολουθώντας την παράσταση «Σιωπή, ο Βασιλιάς ακούει» των Νίκου Κυπουργού και Θωμά Μοσχόπουλου σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Αμπαζή. Παράλληλα οι μεγαλύτεροι ηλικιακά είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν εκπαιδευτικά εργαστήρια συμβουλευτικής και τεχνικής υποστήριξης για τη δημιουργία μουσικών συνόλων από τον Νίκο Κυπουργό και την Ελίτα Κουνάδη, καθώς και ειδικές προβολές βιντεοσκοπημένων παραγωγών της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Πρόκειται για μια προσπάθεια που εντάσσεται στο πλαίσιο γνωριμίας του κοινού, ειδικά της περιφέρειας, με το έργο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής αλλά και του λυρικού θεάτρου γενικότερα. Με την απαραίτητη οικονομική στήριξη του Ταμείου Ανάκαμψης, η εν λόγω «εξόρμηση» ξεκίνησε από την Καβάλα, ακολούθησε η Κομοτηνή και θα συνεχιστεί με τη Σαμοθράκη, τη Λήμνο, τη Χίο και την Αλεξανδρούπολη, μέχρι οι συντελεστές να επιστρέψουν και πάλι την αθηναϊκή τους βάση.

Λίγο πριν ανοίξει η αυλαία της παράστασης, «Σιωπή, ο Βασιλιάς ακούει» οι συντελεστές της παραχώρησαν συνέντευξη τύπου στα τοπικά μέσα, μιλώντας τόσο για το έργο, τα μηνύματά του και την υποδοχή του το από το κοινό.

Θοδωρής Αμπαζής: «Ο κόσμος της μουσικής δεν είναι μόνο κάτι νότες»

Τη χαρά του εξέφρασε ο σκηνοθέτης της παράστασης κ. Θοδωρής Αμπαζής για την υλοποίηση του εγχειρήματος στην ελληνική περιφέρεια. Μιλώντας για το έργο εξήγησε πως πρόκειται για μια όπερα για παιδιά και όχι μόνο που εισάγει τους θεατές με τον καλύτερο τρόπο στον κόσμο της μουσικής και σημείωσε πως αντλεί έμπνευση από το γνωστό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα». «Στη δική μας περίπτωση ο δύστροπος βασιλιάς δεν έχει πρόβλημα με τα ρούχα του, έχει πρόβλημα με το ότι ο συνθέτης τον οποίο έχει στην αυλή του, δεν γράφει τη σωστή μουσική, τουλάχιστον μια μουσική που να τον ικανοποιεί» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Αμπαζής.

Ερωτηθείς σχετικά με την ανταπόκριση του μικρού κοινού στο έργο, ειδικά όταν αυτό, ενδεχομένως, δεν είναι εξοικειωμένο με αυτό το είδος θεάτρου, ο κ. Αμπαζής σημείωσε πως «όταν απευθύνεσαι σε ένα κοινό το οποίο δεν έχει μυηθεί σε ένα είδος, πρέπει να το πιάσεις από το χέρι. Άρα η σκηνοθεσία της παράστασης και ο τρόπος που  παρουσιάζουμε, πρέπει να  έχει μια αγάπη και μια  φροντίδα. Θα  πρέπει να το πάρεις από το χέρι,  μεταφορικά και να του πεις “κοίταξε τι ωραίος είναι αυτός ο κόσμος της μουσικής και κοίταξε πόσο  δικός σου  είναι”. Αυτό είναι το μεγάλο  πρόβλημα που  υπάρχει με  την όπερα,  ότι η όπερα κατά κάποιον τρόπο  στην αντίληψη των παιδιών  και φταίει  και το σχολείο σε αυτό, είναι κάτι έξω από τη ζωή τους, έξω από την καθημερινότητά τους».

Ο ίδιος συμπλήρωσε πως «ο κόσμος της μουσικής δεν είναι μόνο κάτι νότες κι αυτό είναι μεγάλο μάθημα του έργου. Ο κόσμος της μουσικής είναι μια ολόκληρη  συμπεριφορά. Έχει να κάνει με την αποδοχή, έχει να κάνει με το μοιράζομαι, έχει να κάνει με το αγαπάω. Πρέπει και να ακούω για να συνυπάρξω μουσικά, αυτό είναι μια πράξη κοινωνικοποίησης πρώτου βαθμού. Αρκεί να φέρεις τα παιδιά σιγά σιγά σε αυτόν τον κόσμο και να τους  δείξεις πόσο οικείο είναι αυτό που καταρχάς τους φαίνεται ανοίκειο και να το κάνεις οικείο. Νομίζω αυτό το κατορθώνει η παράσταση».

Βάσια Ζαχαροπούλου: «Συγκινητικό να βλέπουμε τις αντιδράσεις των παιδιών»

Από την πλευρά της η κ. Βάσια Ζαχαροπούλου που κρατά τον ρόλο της Μούσας στην παράσταση, αναφέρθηκε στα του ρόλου της για να σταθεί στη σημασία του ανεβάσματος της παράστασης στην περιφέρεια και τις αντιδράσεις του μικρού ηλιακά κοινού. «Η μουσική  του Νίκου Κυπουργού σε συνδυασμό με τη σκηνοθεσία και τη σύλληψη  που  έκανε ο Θοδωρής Αμπαζής, πραγματικά μιλάνε στα παιδιά και  αυτό είναι πάρα πολύ όμορφο» είπε και συμπλήρωσε: «για έναν  θίασο που  περιοδεύει και πάει να δείξει όπερα σε παιδιά στην περιφέρεια, που σίγουρα δεν έρχονται σε επαφή, όπως το αθηναϊκό παιδικό κοινό,  που  μπορεί  να το έχει πιο  συχνά  αυτό το θέαμα, είναι  πάρα  πολύ συγκινητικό,  να βλέπουμε τις αντιδράσεις των παιδιών, να βλέπουμε στα μάτια τους τον ενθουσιασμό σε αυτό που  δεν ξέρουνε τι είναι, αλλά το ανακαλύπτουν».

Δημήτρης Ναλμπάντης: «Ένα πολύ εύστοχο σχόλιο και για την εξουσία»

Κάτι με το οποίο συμφώνησε ο κ. Δημήτρης Ναλμπάντης, που κρατά τον ρόλο του μουσικοσυνθέτη στην παράσταση. Ο ίδιος έκανε λόγο για ένα έργο που αποτελεί «ένα πολύ εύστοχο σχόλιο και για την εξουσία», ενώ μιλώντας για τον ρόλο του εκμυστηρεύθηκε πως είναι «ένας  ρόλος που  επεδίωκα πάντα να κάνω από  την πολύ  νεαρή μου  ηλικία».

Νίκος Κυπουργός: «Είμαι ευτυχής γιατί αυτό το έργο απέκτησε και μια άλλη διάσταση»

Τέλος ο κ. Νίκος Κυπουργός αναφέρθηκε στο «παρελθόν» του έργου, εξηγώντας πως πρόκειται για ένα έργο που γράφτηκε πριν 30 χρόνια. «Είχε ξεχαστεί για 10-15 χρόνια, ώσπου κάποιος συνάδελφος,  ο Χαράλαμπος Γωγιός, το άκουσε από  κάπου και το αναβίωσε στην Αθήνα.  Και από τότε κατά μια ευτυχή συγκυρία αρχίσανε και το ακούγανε στη Λάρισα, στη Θεσσαλονίκη, νότια, βόρεια, και άρχισε να παίζεται παντού  και βρήκε αυτή τη σημερινή του μορφή  με τον φίλου μου τον Θοδωρή Αμπαζή. (…) Μου το είχαν παραγγείλει το 1993 από το Μέγαρο  Μουσικής Αθηνών και μάλιστα έχει και κάποια σατυρικά στοιχεία, σε σχέση και  με τον κόσμο  που τότε πήγαινε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αλλά και γενικά για τον κόσμο της μουσικής. Δηλαδή ακόμα και αυτοσαρκαστικά  στοιχεία εμού ως  μουσικού, ο οποίος πρέπει για να εμπνευστεί, να «υποφέρει» πάρα  πολύ, γιατί αλλιώς πώς θα κατεβάσει ιδέες, κλπ. Όλο αυτό επέτρεψε στο έργο να έχει έναν  παιδαγωγικό χαρακτήρα. Γι’ αυτό και καθιερώθηκε ως ένα έργο που έχει γραφτεί  για παιδιά, το οποίο όμως δεν  είναι  αλήθεια. Αυτό το έργο δεν γράφτηκε για παιδιά. Γράφτηκε  και παίχτηκε  βράδυ για μεγάλους. Όμως,  και γι’ αυτό είμαι πάρα πολύ ευτυχής, τελικά το γεγονός  ότι περιέχει όλα αυτά τα στοιχεία, το έκανε να είναι κατάλληλο και για  παιδιά, και  πιστεύω ότι αν  κάτι δεν είναι κατάλληλο για μεγάλους, αν βαριούνται οι μεγάλοι, αποκλείεται να  είναι καλό για παιδιά.  Άρα  εγώ είμαι ευτυχής γιατί αυτό απέκτησε και μια άλλη  διάσταση  που  εγώ δεν την είχα καν στο μυαλό  μου,  από τη μία, και  από  την άλλη χάρη στο φίλο  μου τον Θοδωρή Αμπαζή, μπήκε σε ένα  ρεπερτόριο πλέον το οποίο παίζεται συνέχεια».

Οι συντελεστές

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αμπαζής,

Μουσική: Νίκος Κυπουργός,

Λιμπρέτο: Θωμάς Μοσχόπουλος και Νίκος Κυπουργός,

Σκηνικό-κοστούμια: Κέννυ ΜακΛέλλαν ,

Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος

Τους ρόλους ερμηνεύουν οι Χάρης Ανδριανός (Βασιλιάς), Βάσια Ζαχαροπούλου (Μούσα), Δημήτρης Ναλμπάντης (Μουσικός). Συμμετέχουν οι μουσικοί Σοφία Ευκλείδου (βιολοντσέλο), Χρήστος Σακελλαρίδης (πιάνο), Οδυσσέας Σιωζόπουλος (κλαρινέτο).

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.