Το “One of Us is Lying” και… η καταντια των σημερινων teen dramas

tv’s... inspector

Διαθέσιμη μέσω του Netflix έγινε πριν από λίγες μέρες η τηλεοπτική εφηβική σειρά του Peacock “One of Us is Lying” και βρίσκεται ήδη στο top 10 της πλατφόρμας. Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο τής Karen M. McManus, η σειρά ξεκινάει με πέντε μαθητές του λυκείου Bayview High να τίθενται σε τιμωρία, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ένας παθαίνει αλλεργικό σοκ και χάνει τη ζωή του. Όταν διαπιστώνεται πως ο θάνατός του δεν ήταν ατύχημα, οι υπόλοιποι τέσσερις είναι οι κύριοι ύποπτοι μιας και όλοι είχαν έναν λόγο να δουν το θύμα νεκρό. Γιατί; Γιατί το θύμα είναι ο Simon (Mark McKenna), γνωστός για τη δημιουργία τού “All About That”, ενός app γεμάτου με κουτσομπολιά που αποκάλυπτε υπερβολικά ιδιωτικές πληροφορίες για τους μαθητές του Bayview High, με άσχημες συχνά συνέπειες γι’ αυτούς, και γιατί φυσικά ο Simon είχε υλικό και για αυτούς.

Οι κεντρικοί ήρωες ταιριάζουν απόλυτα σε στερεότυπα. Έχουμε τη Bronwyn Rojas
(
Marianly Tejada) που είναι το «μυαλό», το «φυτό», η τελειομανής πρώτη μαθήτρια με στόχο το Yale, πλήρως αφοσιωμένη στον σκοπό της, σε μόνιμη διαμάχη με τον Simon για τον τίτλο του καλύτερου μαθητή. Μετά είναι ο Nate Macauley (Cooper Van Grootel) το «κακό αγόρι», γεμάτο σαρκασμό και θράσος, που φέρεται σαν να μην το νοιάζει τίποτε και φυσικά δεν έχει καθαρό ποινικό μητρώο. Έπεται η Addy Prentiss (Annalisa Cochrane), η «ωραία του σχολείου», η δημοφιλής cheerleader. Το καρέ συμπληρώνει ο Cooper Clay (Chibuikem Uche),  που είναι αθλητής αφοσιωμένος στο baseball και πολλά υποσχόμενος. Και οι τέσσερις κουβαλάνε από ένα μυστικό που δεν θέλουν με τίποτα να αποκαλυφθεί και που ο Simon ήξερε και απειλούσε να αποκαλύψει στο “All About That”. Και οι τέσσερις είχαν λοιπόν κίνητρο και ευκαιρία να τον σκοτώσουν, και όλα δείχνουν πως κάποιος απ’ αυτούς το έκανε.

Παρότι σε πρώτο επίπεδο φαίνονται στερεοτυπικά φτιαγμένοι οι χαρακτήρες, με στόχο να υπηρετήσουν ο καθένας το βαθιά ριζωμένο μοντέλο του, σύντομα εξελίσσονται και εμφανίζουν και άλλες πτυχές τους που τους κάνουν πολυδιάστατους, ενώ συνεχίζουν να βρίσκονται εν γνώσει τους σε καλούπια. Κανένας ποτέ δεν παίρνει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό του ή τους άλλους και συνήθως αποφεύγονται μελοδραματισμοί. Δεν υπάρχουν πολλές over the top στιγμές.  Υπάρχει όμως χιούμορ, αυτογνωσία και κανένα ανθυγιεινό πρότυπο δεν προωθείται –χαρακτηριστικά που τα περισσότερα σημερινά εφηβικά δράματα τείνουν να αποφεύγουν σθεναρά.

Η Addy της σειράς διανύει μία πορεία αυτοπραγμάτωσης και εξέλιξης καθώς μαθαίνει να απαγκιστρώνεται από τον τοξικό σύντροφό της. Προσπαθεί να πατήσει στα πόδια της και να βρει τον εαυτό της και, παρότι πρόκειται για ένα arc που μοιάζει κουτσουρεμένο στα οκτώ επεισόδια που διαθέτει η σειρά, είναι σημαντικό να αναγνωριστεί πως πάει κόντρα στα πισωγυρίσματα που δείχνει να κάνει το είδος τα τελευταία χρόνια όταν για εμπορικούς λόγους προβάλλει ανάλογες σχέσεις ως ρομαντικές και υγιείς, ενώ πρόκεινται για αρωματισμένα με σεξισμό σκουπίδια όπως το “After” ή το “Kissing Booth”. Προς θεού, το “One of Us is Lying” δεν είναι κάποιο ριζοσπαστικό teen drama, ούτε καν φέρει τέτοια θέματα στο επίκεντρό του, εκεί παραμένει μονάχα το μυστήριο. Είναι όμως άξιο αναφοράς πως εάν κοιτάξεις τριγύρω δεν βλέπεις τοξικές σχέσεις στυλιζαρισμένες ως ρομάντζα που χειραγωγούν ευεπηρέαστους θεατές και διαστρεβλώνουν ιδέες, αλλά θετικά μηνύματα και αληθινά προβλήματα, ακόμα και αν παραγκωνίζονται.

Χωρίς να είναι κάτι καινούργιο, ούτε στο εφηβικό genre ούτε στου μυστηρίου, το “One of Us is Lying” παραμένει μία πολύ ok σειρά για τους οπαδούς του είδους, όταν οι επιλογές τους είναι τόσο περιορισμένες σε εξωφρενικά προγράμματα όπως το “Riverdale” ή το “Elite”. Τα teen dramas περνάνε ξεκάθαρα μία περίοδο κρίσης θα έλεγε κανείς, αλλά η αλήθεια είναι πως πάντοτε η απεικόνιση των εφήβων στη μικρή και στη μεγάλη οθόνη είχε την τάση συχνά να απέχει αρκετά είτε από την πραγματικότητα είτε από την πρόθεση να πει κάτι ουσιαστικό. Σπάνια παραδείγματα των τελευταίων χρόνων που κατορθώνουν το τελευταίο είναι το άρτιο “Sex Education” και ίσως και το “Euphoria”, παρά την αστείρευτα προβληματική εμμονή του με το shock value. Υπάρχουν κάποια δείγματα πως θα απαλλαχθούμε από όλη την προβληματικότητα που έχουν αφήσει στο πέρας τους τα “Dawson’s Creek”, “Gossip Girl”, “Pretty Little Liars”, “Twilight” κ.ά. Τα σημάδια όμως είναι ακόμη εδώ. Είναι εδώ όταν το “Euphoria” προβάλλει ένα storyline κακοποιητικού συντρόφου και υπάρχουν έφηβες που υπερασπίζονται τον «ωραίο» όταν χειραγωγεί και κακοποιεί την κοπέλα του. Είναι εδώ όταν κάθε “After” που βγαίνει βρίσκει κοινό να το παρακολουθήσει και να συγκινηθεί με το «ρομάντζο» του. Είναι εδώ και όταν τα βλέπουμε εκτός μυθοπλασίας να συμβαίνουν γύρω μας.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.