Το μυρμηγκι

Της ποίησης

Άοκνο και αγόγγυστα, ολημερίς δουλεύει,
το μυρμηγκάκι και παντού, νέα τροφή θηρεύει.

Δεν κάνει καμιά επιλογή, ό,τι κι αν βρει μαζεύει.
Κι ό,τι μπορεί, το τρώει ευθύς, ειδάλλως τ’ αποθηκεύει.

Στήνει πολλά δρομολόγια, χωρίς να λογαριάζει,
απόσταση, ύψος, περιοχή, κι αν αυτό το κουράζει.

Και βρίσκεται σχεδόν παντού, τροφή όπου υπάρχει,
την συγκεντρώνει και προνοεί, για το χειμώνα να ‘χει.

Βρίσκεται στα αμπελοχώραφα, στους κήπους, στα λιβάδια,
κι ό,τι μπορεί αθόρυβα, τ’ αποθηκεύει με… βάρδια.

Και στην ψηλότερη κορφή, απρόσκοπτα ανεβαίνει,
βουνού, σπιτιού ή και φυτού, για τροφή διαλεγμένη.

Ψάχνει τροφή αφύλακτη, υγιεινή για ‘κείνο,
που δεν φυλάγεται ποσώς, από κάποιον … Κωνσταντίνο!

Κι αφού ανεκμετάλλευτη, μένει απ’ τους δικαιούχους,
νοήμονες και γνωστικούς, φίλους προνομιούχους…

Κι όσο εκείνοι αμελούν, κι αφύλακτη αφήνουν,
μία τροφή, που οι μέρμηγκες προτιμητέα κρίνουν…

Τότε, ο πρώτος μέρμηγκας, που βρήκε την τροφή,
ειδοποιεί τους ομοίους του, κι αρχίζει η… τρυφή.

Κι εδώ βγαίνει ένα μήνυμα, για όλους τους νοήμονες.
Φυλάξτε τα υπάρχοντα, γιατί είναι σίγουρο θα γίνετε ακτήμονες.

Κι όχι απ’ το μυρμήγκι το μικρό, που είναι το φυσικό του,
αλλά από κάθε επίβουλο, που αυτό έχει σκοπό του!

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.