Το “Little Fires Everywhere” αξιζει καλυτερα…

Τον Μάρτιο έκανε πρεμιέρα η μίνι σειρά της αμερικανικής συνδρομητικής πλατφόρμας Hulu “Little Fires Everywhere”, με τη Reese Witherspoon και την Kerry Washington στους κεντρικούς ρόλους, βασιζόμενη στο ομώνυμο βιβλίο της Celeste Ng, που ψηφίστηκε ως το καλύτερο βιβλίο του 2019. Η σειρά, παρά τις θετικές κριτικές και τις πέντε υποψηφιότητες που έλαβε από την Ακαδημία των Oscars, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, ενώ από κάποιους θεωρήθηκε ως προσπάθεια της Witherspoon να επαναλάβει την επιτυχία του “Big Little Lies”, παράγοντας και πρωταγωνιστώντας σε ένα σχεδόν πανομοιότυπο έργο, καθώς πάλι έχουμε μία μίνι σειρά με διάσημες πρωταγωνίστριες, σε μία μεγαλοαστική και συνάμα μικρή κοινωνία, ενώ θίγονται και θέματα μητρότητας. Η συγκεκριμένη όμως σειρά πετυχαίνει περισσότερο ποιοτικά από ότι το “Big Little Lies”, αλλά λιγότερο εμπορικά.

Η σειρά έχει ως κεντρικό της άξονα δύο οικογένειες. Την οικογένεια των Richardson με τη Reese Witherspoon στον ρόλο της μητέρας τεσσάρων παιδιών και συζύγου ενός δικηγόρου, και την οικογένεια των Warren, με την Kerry Washington στον ρόλο μίας ανύπαντρης μητέρας που μεγαλώνει μόνη της την έφηβη κόρη της. Όλα αρχίζουν όταν η Mia Warren μετακομίζει με το παιδί της στο Shaker Heights, μία αρκετά «τακτοποιημένη», φαινομενικά και μόνο, πόλη. Η Mia όμως, ως χαρακτήρας, δεν διαφέρει μόνο ως προς το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, αλλά και από την οικογένεια των Richardson. Η Elena Richardson είναι μία ευκατάστατη γυναίκα που ζει τηρώντας πιστά ένα πρόγραμμα και απολαμβάνει την, επίσης φαινομενικά, υπέροχη, τακτοποιημένη ζωή της. Πασχίζει για την τελειότητα, είναι κοινωνική και εργάζεται ως δημοσιογράφος σε τοπική εφημερίδα. Στον αντίποδα της Elena, η Mia κάνει δουλειές «του ποδαριού» για να επιβιώσει, ενώ ζει μία ζωή χωρίς πρόγραμμα, είναι καλλιτέχνης και καθόλου κοινωνική.

Επίσης, και οι δύο ηρωίδες έχουν θέματα με τις κόρες τους. Η Elena πασχίζει για να γίνει η κόρη της σαν αυτή, όταν εκείνη, ούσα αντιδραστική έφηβη με επαναστατικό χαρακτήρα, δυσανασχετεί και δείχνει να πνίγεται από την κουλτούρα της οικογένειάς της, αλλά και της πόλης ολόκληρης, και δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον να προσπαθήσει να υπηρετήσει το μοντέλο της «τέλειας κόρης» ή το πρότυπο του «κανονικού» κοριτσιού που της επιβάλλεται. Από την άλλη, η κόρη της Mia, γνωρίζοντας τους Richardson, γοητεύεται από τα πλούτη και τις σχέσεις της οικογένειάς τους, που απέχει παρασάγγας από την εναλλακτική οικογένεια που αποτελεί αυτή με τη μητέρα της. Δείχνει πρόθυμη να μπει σε καλούπια και να υπηρετήσει πρότυπα, θέλοντας να ενταχτεί κάπου. Η Mia, βλέποντας την κόρη της να χρησιμοποιείται από τα παιδιά των Richardson με διάφορους τρόπους, χωρίς ούτε καν να το συνειδητοποιεί, και να ξεχνά και η ίδια την ταυτότητά της αλλάζοντας απότομα συμπεριφορά, αποφασίζει να αναλάβει δράση και δέχεται την πρόταση της Elena να δουλέψει στο σπίτι της ως οικιακή βοηθός, παρότι στην αρχή είχε βρει προσβλητικό τον τρόπο και το κίνητρο που αυτή πίστευε πως είχε ‒για να έχει δήθεν τον έλεγχο στα χέρια της. Και ενώ οι δύο γυναίκες φαίνεται στην αρχή πως παρά τις διαφορές τους ‒η Mia θεωρεί πως η Elena, ούσα πλούσια, δεν έχει επαφή με τον πραγματικό κόσμο, και η Elena βλέπει τη Mia σαν μία αφροαμερικανή φτωχή γυναίκα και την αντιμετωπίζει σαν μια από τις φιλανθρωπίες της, παρότι δεν το αντιλαμβάνεται ούτε η ίδια‒, μπορεί να τα πάνε καλά, έρχεται να τις χωρίσει μία δικαστική μάχη που ξεσπάει, αφού η επίσης ευκατάστατη φίλη της Elena, που δεν μπορεί να κάνει παιδιά, υιοθετεί ένα μωρό με κινέζικη καταγωγή, το οποίο εγκατέλειψε η επίσης φτωχή φίλη της Mia, η οποία όμως τώρα το θέλει πίσω. Η δίκη είναι αφορμή ώστε όλα τα προβλήματα των Richardson αλλά και των Warren να έρθουν στην επιφάνεια, παρά τις προσπάθειές τους να τα «θάψουν». Όλα ανατρέπονται λόγω μιας αφορμής, της μάχης για τη διεκδίκηση ενός παιδιού, την οποία οι άμεσα και οι έμμεσα εμπλεκόμενοι θα έφταναν σε αρκετά ακραία σημεία για να κερδίσουν.

Η σειρά καταπιάνεται με πολλά και σύνθετα θέματα, όπως τον ρατσισμό, τη φυλετική ταυτότητα, τη σημασία της καταγωγής, τα κοινωνικά πρότυπα και τη μερικές φορές υποκριτική κουλτούρα που επικρατεί στις μικρές και όχι μόνο κοινωνίες. Παρόλα τα παραπάνω όμως, υποτιμήθηκε από πολλούς και κρίθηκε πριν της ώρας της ως ακόμη ένα «ακριβό σαπούνι με μήνυμα», ενώ η Witherspoon μάς χάρισε μία ερμηνεία που ανάλογή της είχε να μας δώσει από το “Wild”, με το οποίο έφτασε και στα Oscars,  όπου τελικά αδικήθηκε από την κριτική επιτροπή της Ακαδημίας που την άφησε χωρίς υποψηφιότητα.

*Ο Κaza G. είναι μαθητής Γυμνασίου και τηλεοπτικός «περιπατητής».

** Και τα οκτώ επεισόδια της σειράς στιμάρουν στη συνδρομητική πλατφόρμα της Hulu.
 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.