Το κινηματογραφικο μενου της εβδομαδας

Η επιστροφή του Mad Max στη μεγάλη οθόνη 30 χρόνια μετά την τελευταία ταινία της σειράς αναμένεται να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του κινηματογραφόφιλου κοινού γι’ αυτή την εβδομάδα με τον ελληνικής καταγωγής Αυστραλό σκηνοθέτη Τζορτζ Μίλερ να καλείται να μυήσει στον μετα-αποκαλυπτικό του κόσμου μια νέα γενιά θεατών. Στο ίδιο επικό και φανταστικό πλαίσιο κινείται όμως και η επιστροφή των Εκδικητών της Marvel στη δεύτερη ταινία της σειράς που ήδη έχει προσελκύσει το σινεφίλ κοινό, όχι μόνο της Κομοτηνής αλλά του παγκόσμιου χωριού. Παράλληλα για όσους προτιμούν τις ταινίες τρόμου τότε η ταινία Demonic είναι η ιδανική επιλογή καθώς υπόσχεται ατόφιες στιγμές τρόμου. Τέλους για όσους βλέπουν τον κινηματογράφο ως την ιδανική ευκαιρία για μια οικογενειακή έξοδο η ταινία κινουμένων σχεδίων «Επιτέλους φτάσαμε σπίτι» που θα προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες της Κομοτηνής αυτό το Σαββατοκύριακο θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον τόσο των μικρών όσο και των μεγάλων θεατών.
 
Αναλυτικά το κινηματογραφικό πρόγραμμα στο Odeon Kosmopolis περιλαμβάνει: 

Mad Max: O Δρόμος της Οργής

Στοιχειωμένος από το ταραχώδες παρελθόν του, ο Mad Max πιστεύει πως ο καλύτερος τρόπος να επιβιώσεις είναι να περιπλανιέσαι μόνος. Παρόλα αυτά, θα ακολουθήσει μια ομάδα που προσπαθεί να δραπετεύσει στην Άγονη Γη, σε ένα Πολεμικό Καραβάνι που το οδηγεί η αρχηγός τους, Furiosa. Δραπετεύουν από ένα Οχυρό που το διοικεί ο τύραννος Immortan Joe, από τον οποίο και έκλεψαν κάτι αναντικατάστατο. Εξοργισμένος, o πολέμαρχος θα συγκεντρώσει όλη τη συμμορία του και θα κυνηγήσει τους αντάρτες στον Πόλεμο του Δρόμου που θα ακολουθήσει.
 
Οι κριτικοί για την ταινία
 
Mad Max: Μια από τις θρυλικότερες cult τριλογίες στην ιστορία του σινεμά και, ταυτόχρονα, μια, αν όχι αληθοφανής, τότε απόλυτα πειστική απεικόνιση της καταστροφής και της εξαγρίωσης.
Ο Mel Gibson στα καλύτερά του, η δράση ξεχειλίζει και μαθαίνουμε πώς μια σκηνή καταδίωξης αυτοκινήτων, πριν καταλήξει στο πιο βαρετό κλισέ του κινηματογράφου δράσης, μπορεί να είναι σημαντικός παράγοντας αγωνίας και κορύφωσης σε μια ταινία δράσης, αν όχι το κεντρικό της θέμα. Φυσικά, η τριλογία αυτή είναι παιδί της δεκαετίας του ’80, πράγμα το οποίο συνεπάγεται και την ανάλογη γραφικότητα της εποχής και αφήνει και τον παράγοντα της νοσταλγίας να διεισδύσει στο μυαλό του θεατή. Αυτό, από την άλλη, δεν αναιρεί το όραμα και το μεράκι με το οποίο ο George Miller έχτισε τον κόσμο του.
 
Στην εποχή που τα reboot πλέον θεωρούνται απαραίτητα, αν όχι σίγουρο χαρτί για κόψιμο εισιτηρίων, ήταν λογικό το ότι θα έρθει και η σειρά της εν λόγω τριλογίας, παρά τον φόβο που προκαλεί στο κοινό η ιδέα μιας εκμοντερνισμένης και πιο σοβαρής απ’ όσο θα ‘πρεπε «αναζωογόνησης». Θετικό φάνηκε πως ο ίδιος ο Miller ανέλαβε και πάλι χρέη σεναριογράφου-σκηνοθέτη, αλλά, μέχρι την προβολή, οι φοβίες δε σταματάνε. Καιρός λοιπόν να σταματήσουν γιατί, αν υπάρχει ένα μάγκικο αμερικάνικο reboot για φέτος, τότε είναι αυτό.
 
Το μοτίβο της καταδίωξης είναι και πάλι παρόν, μια καταδίωξη η οποία δεν παύει λεπτό να κόβει την ανάσα και να κρατά το θεατή σε υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης. Θα ορκιζόταν κανείς (με τέτοια πειθώ που έχει σε σύνολο η ταινία) πως το ημερολόγιο δείχνει και πάλι σε εκείνη τη δεκαετία. Τα CGI χρησιμοποιούνται μόνο όπου κρίνονται απαραίτητα, ο υπόλοιπος κόσμος παραμένει χειροπιαστός. Το σενάριο διατηρεί την αγριάδα και το σκοτάδι του, ενώ ο Tom Hardy μας κάνει να ξεχνάμε όποια ένσταση υπήρξε σχετικά με τη μη-επιλογή του Gibson στον κεντρικό ρόλο. Διατηρεί ακέραια τη σκληροτράχηλη κοψιά του χαρακτήρα του, όπως και τη σύνθετη ψυχοσύνθεσή του. Δεν πρόκειται περί καρικατούρας, αλλά, αντιθέτως για έναν πλήρη, δομημένο ήρωα, με έντονο το στοιχείο της τραγωδίας.
 
Φυσικά, αν και πειστική ως προς το «παλαιακό» της στοιχείο, δεν παύει να είναι μια ταινία γυαλιστερή, σύγχρονη, από την οποία «λείπουν» οι κόκκοι του φιλμ και η οπτική γυαλάδα κυριαρχεί. Αλλά παρά τη μοντέρνα όψη και την προσπάθεια για πρόσδοση κάποιων νέων πτυχών, δε φαίνεται λεπτό σοβαροφανής. Ακόμα και το φεμινιστικό στοιχείο, με τον τρόπο που δίνεται, δεν εκνευρίζει, αλλά ταιριάζει απόλυτα στο σύνολο της ιστορίας και στο διαδραστικό χάρτη των χαρακτήρων, για τους οποίους δε μπορείς παρά να αισθανθείς συμπάθεια.
 
Μη την φοβάστε, καθόλου. Δείτε την με την πρώτη ευκαιρία και απολαύστε τον καυτό ήλιο να σας καίει το δέρμα. Είναι μια εμπειρία τόσο βιώσιμη που για μέρες μετά θα φτύνετε σκόνη, σας διαβεβαιώ.
 
Πηγή: clickatlife.gr 

Εκδικητές: Η εποχή του Ultron

Με τη S.H.I.E.L.D. καταστραμμένη, οι Εκδικητές χρειάζονται ένα διάλειμμα από τη δράση. Ο Τόνι Σταρκ κατασκευάζει τον Ούλτρον, ένα αυτο-αναπτυσσόμενο πλάσμα τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο σκοπός είναι να υπερασπίζεται τους Εκδικητές. Όμως, η νοημοσύνη του Ούλτρον αποφασίζει ότι οι άνθρωποι είναι η μεγάλη απειλή και ετοιμάζεται να τους αφανίσει από τη Γη. 

Demonic

Στο «Demonic» ο άγριος φόνος πέντε νεαρών σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι ερευνάται από έναν ντετέκτιβ και μία ψυχολόγο, οι οποίοι ανακρίνουν τον μοναδικό, και βαθιά σοκαρισμένο, επιζώντα. Εκείνος ισχυρίζεται ότι το μακελειό προκλήθηκε από διάφορα πνεύματα που προσέλκυσε η τελετή της παρέας για προσέλκυση υπερφυσικών οντοτήτων. Παράλληλα με την αφήγησή του, εμείς βλέπουμε τα αιματηρά γεγονότα της προηγούμενης νύχτας, που η παρέα βιντεοσκόπησε…

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.