Της ποιησης
Αχόρταγε!
Δεν γίνεσαι,
Σε κάνουν ποιητή.
Ξεκινάς με το γιατί,
Σε απασχολεί το κάθε τι.
Δεν είσαι βόδι,
Μέρα νύχτα στο πόδι,
Ψάχνεις μια ζωή,
Να βρεις το ρόδι.
Υποφέρεις πολύ,
Σε καταλαβαίνει το πουλί.
Αχ να είχες
Και μια καλή!
Σαν το μωρό,
Ζητάς ένα σωρό.
Δεν ζεις στον Παράδεισο,
Αχόρταγε απορώ!
Όχι! Όχι!
Έπρεπε να σε συγχαρούν
Κι όμως σε ταλαιπωρούν.
Ζουν στο κόσμο τους,
Την καρέκλα να την χαρούν!
Παίζουν με τον πόνο σου,
Απάνθρωπη συμπεριφορά!
Ξέρω παλεύεις μόνος σου,
Γράψε τους ακόμα μια φορά!
Δεν ζητώ κάποια χάρη,
Κατάλαβε με Χάρη!
Απαιτώ το δίκαιο,
Έστω αργά, μακάρι!
Δεν θα τα βάλω κάτω,
Θα τους κάνω άνω κάτω.
Με σταυρωμένα χέρια,
Όχι, όχι, δεν θα κάτσω!
Δεν γίνεσαι,
Σε κάνουν ποιητή.
Ξεκινάς με το γιατί,
Σε απασχολεί το κάθε τι.
Δεν είσαι βόδι,
Μέρα νύχτα στο πόδι,
Ψάχνεις μια ζωή,
Να βρεις το ρόδι.
Υποφέρεις πολύ,
Σε καταλαβαίνει το πουλί.
Αχ να είχες
Και μια καλή!
Σαν το μωρό,
Ζητάς ένα σωρό.
Δεν ζεις στον Παράδεισο,
Αχόρταγε απορώ!
Όχι! Όχι!
Έπρεπε να σε συγχαρούν
Κι όμως σε ταλαιπωρούν.
Ζουν στο κόσμο τους,
Την καρέκλα να την χαρούν!
Παίζουν με τον πόνο σου,
Απάνθρωπη συμπεριφορά!
Ξέρω παλεύεις μόνος σου,
Γράψε τους ακόμα μια φορά!
Δεν ζητώ κάποια χάρη,
Κατάλαβε με Χάρη!
Απαιτώ το δίκαιο,
Έστω αργά, μακάρι!
Δεν θα τα βάλω κάτω,
Θα τους κάνω άνω κάτω.
Με σταυρωμένα χέρια,
Όχι, όχι, δεν θα κάτσω!
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
