Της ποιησης

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!

Στη θέση του αναμένει,
Αγριεύει, επιμένει.
Μα δεν τον καταλαβαίνω,
Ο άνθρωπος περιμένει!

Στη ζυγαριά του ζυγίζει,
Έχει δίκιο νομίζει.
Αν μπορείτε να μου πείτε,
Αυτός πώς και τι ελπίζει;

Από παντού στρυμωγμένος ,
Μέσα στη φτώχεια χωμένος.
Σε αυτή την συγκυρία,
Τι προσδοκά ο χαμένος;

Ξεσηκωμός για ειρήνη,
Αν θέλουμε την γαλήνη.
Σύντομα, εδώ και τώρα,
Πριν μαυρίσει η σελήνη!

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Πώς ξεκινάνε και πού καταντάνε;
Μια ζωή τρέχουνε και κολυμπάνε,
Τα χρόνια περνάνε και με το καιρό,
Γερνάνε, προς το τέλος προχωράνε!

Από μια γενιά, από κάθε γενιά,
Ωριμάζουν, μοιάζουν με την πλατανιά.
Δημιουργούνε από πολλές γενιές,
Μαζί, μικρή και μεγάλη γειτονιά.

Με την ένωση αυτών των γειτονιών
Και με την συνεννόηση των γονιών,
Με την ξεπέραση των διαφωνιών,
Πάνε στο σχηματισμό των πόλεων.

Με τα όργανα της η κάθε πόλη,
Πλειοψηφία, δεν συμφωνούν όλοι,
Όμως προχωράνε όλα τα μέλη
Και οργανώνουν την μεγάλη χώρα.

Επικοινωνούνε όλες οι χώρες,
Συζητάνε και περνάνε οι ώρες,
Αν χρειαστεί ακόμα και οι μέρες,
Επιγράφονται και οι συμφωνίες!

Συμβαίνουν αυτά με ελευθερία,
Ήρεμα, απλά, χωρίς φασαρία,
Σε δύσκολα, πολύ δύσκολα χρόνια.
Η αλήθεια, δεν κάνω φλυαρία!

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.