Της Ποιησης

ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΗ

Ο Άγις ήταν βασιλιάς
στη Λακωνία, στη Σπάρτη,
και στόχος του ήταν, να μη ζει
σε μια κοινωνία… σκάρτη.

Γι’ αυτό και θέσπισε αυστηρούς
και για τα πάντα νόμους,
και για φτωχούς και πλούσιους,
και τίτλων κληρονόμους!

Κι αδήριτη έλεγε, γενική,
η τήρηση των νόμων,
χωρίς παρέγκλιση καμιά,
νομίμων ή παρανόμων.

Λένε, πως θέσπισε λοιπόν,
συσσίτια κοινά,
για όλους τους άνδρες, κι έπρεπε
να τρων καθημερνά.

Ακόμα και ο βασιλιάς,
ο Άγις δηλαδή,
δεν εξαιρούνταν ούτε αυτός
απ’ το κοινό φαΐ.

Κι όμως, ο ίδιος παρασπόνδισε,
και στο συσσίτιο δεν πάει,
μια μέρα, που απ’ τη μάχη γύρισε,
Κι είπε στο σπίτι του να … φάει.

Οι «έφοροι» τότε του έστειλαν
την ένοπλη φρουρά
και στο κοινό συσσίτιο
τον έφεραν με … χαρά.

Και λεν, για δεύτερη φορά
το «έπαιξε υπεράνω»,
λέγοντας: «ο Άγις είμαι εγώ»
και ό,τι θέλω κάνω.

Αλλά, και τούτη τη φορά,
ο νόμος του και πάλι,
μ’ ένα μεγάλο πρόστιμο
του ήρθε στο κεφάλι.

Κι οι Έλληνες του σήμερα
σίγουρα αναρωτιούνται.
-Παρόμοιες συμπεριφορές , άραγε απαντιούνται

Ο … ΑΛΛΟΣ

Τι σε νοιάζει, αν ο «άλλος»
είναι μαύρος ή λευκός,
άθεος ή μουσουλμάνος,
βουδιστής ή χριστιανός;

Τι σε νοιάζει, αν έχει πλούτη,
ή είναι πάμφτωχος, παρίας
αν γιος είναι της Γκιουλσούμ,
ή μιας κάποιας Μαρίας;

Τι σε νοιάζει, αν είναι Γάλλος
Ρώσος, ή Αφρικανός,
Εσκιμώος, Ινδιάνος,
ή και Αμερικανός;

Αν κοιτάζει τη δουλειά του,
και αν δεν σε ενοχλεί,
ασ’ τον, να ζει στη φωλιά του,
ως ανέμελο πουλί.

Όλοι έχουν δικαίωμα
επάνω στον πλανήτη,
κι αυτοί που ζουν σε ανάκτορα
κι όσοι σε καλύβι- σπίτι.

Επιτέλους, ας ισχύσει
για όλους νόμος της αγάπης,
κι ας διαγραφεί για πάντα
της ρατσιστικής απάτης.

Κι ας χαρούμε στη χαρά,
κάθε γείτονα ή φίλου,
και στην πρόοδο του άλλου
γνωστού, μα και αλλοφύλου.

Γιατί, ο «άλλος» ίσως γίνει,
φίλος, και μπορεί αδελφός,
που στη δύσκολη την ώρα,
θε να σου σταθεί κι αυτός.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.