Της ποιησης

Σκέψεις απλές, σκέψεις στρεβλές
και σκέψεις μπερδεμένες,
μου τριβελίζουν το μυαλό,
οι αναθεματισμένες!

Τι να συμβαίνει άραγε,
μ’ αυτήν την πανδημία,
που ενέσκηψε πάνω στη γη,
κι είναι σαν τιμωρία;

Μια τιμωρία ως φαίνεται,
του ανθρώπινου γένους,
και εκδηλώνεται άγρια
και σε δικούς και ξένους;

Μην είναι της φύσης πρόσταγμα,
ο κόσμος μας να μειωθεί;
και όπως λεν πολλοί «τρανοί»
και να … χαντακωθεί;

Γι’ αυτό κι αποφασίσανε,
η Μπίλντερμπεργκ* και άλλοι,
και βρίσκουν τρόπους να χάνονται,
μικροί μα και μεγάλοι;

Ξεσπούν σε χώρες άδικα,
πόλεμους δίχως αιτία,
ή εφευρίσκουνε γι’ αυτούς,
κάποια δικαιολογία!

Και χάνονται πολλές ψυχές,
πολλών ανθρώπων, … χύμα,
κι ο φταίχτης μένει άφαντος,
γι’ αυτό το μέγα κρίμα!

Άλλοτε πάλι επιχειρούν,
και λοιδορούν ανθρώπους,
και καταστρέφουν γενικά,
με χίλιους και δυο τρόπους!

Κι η σκέψη τώρα πάει σ’ αυτόν,
τον κορονοϊό!
Μήπως γι’ αυτό εφευρέθηκε(;)
για τούτον το σκοπό;

Ή μήπως η αντίδραση
της φύσης είναι αυτή,
να μειωθεί ο πληθυσμός,
σ’ αυτήν εδώ τη γη;

Μήπως είναι πάρα πολύς
ο κόσμος που πεινάει,
γι’ αυτό είναι καλύτερα,
σ’ άλλον κόσμο να πάει;

Άραγε, μήπως του Δημιουργού
σχέδιο είν’ κάτι άλλο;
να γίνει κάτι πιο καλό,
και κάτι πιο … μεγάλο;

Μήπως η ώρα έφτασε,
και γίνει στην ουσία,
η έλευση του Θεάνθρωπου,
η Δευτέρα Παρουσία;

Ας είναι. Και ο κόσμος μας,
αν γίνει πιο καλός,
ας γίνει, όπως μέλλεται,
και θέλει κι ο … Θεός!

*Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, Παγκόσμια διακυβέρνηση;

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.